ร่องรอยของความรัก
จินตรวี
ไม่มีอะไรจะเขียนในกระดาษว่างเปล่า
มีเพียงความรู้สึกเก่าๆที่กลายเป็นเรื่องเล่าของความฝัน
ความทรงจำดีๆมากมายเลือนหายไปกับคืนวัน
นับตั้งแต่นิ้วก้อยที่เกี่ยวไว้หลุดจากกัน..ต่างหันหลังๆปคนละทาง
เหลือเพียงร่องรอยของความรักเคลื่อนไหว
โบกบินทักทายอยู่ในโลกใบกว้าง
ฉันสัมผัสได้ทุกลมหายใจแม้มันจะจากไปกับสายลมบางๆ
ก็ยังรับรู้ว่าทุกอย่างยังคงคั่งค้างอยู่ในใจ
บนกระดาษเปล่าว่างกลับมีเนื้อหา
บอกเล่าถึงวานวันที่ผ่านมาตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนสุดท้าย
วันที่ดอกไม้แย้มบานให้กับผีเสื้อและวันที่ผีเสื้อบินจากไป
ยังจดจำความหวานไว้ทุกวันคืน
ฉันเขียนทุกความรู้สึกด้วยน้ำตา
หลอกความห่วงหาให้หลับตาอย่าเพิ่งตื่น
กล่อมหัวใจให้หลับไหลไปกับนิรันดร์แห่งวันคืน
เพื่อหยัดยืนให้ได้ในความจริง
ที่สุดแล้วกระดาษที่ว่างเปล่า
กลับซุกซ่อนรอยรานร้าวที่ไม่มีวันหยุดนิ่ง
ย้อนคืนมาไม่ได้อีกแล้วอ้อมกอดอบอุ่นที่เคยแอบอิง
วันนี้จึงต้องอยู่ให้ได้กับชีวิตจริงที่ไม่มีเธอ