สายลมพลิ้วพัดพาจากผาสูง กลิ่นนกยูงรินรินส่งกลิ่นฝัน คล้ายคนเขาร้อยคำมากำนัล ว่ารักมั่นห่วงใยไม่ผันแปร คุณคนดีซึ้งใจในมิตรภาพ ซับซึมซาบว่าภูเขาเฝ้าแยแส แม้อยู่ไกลส่งใจถามตามดูแล มอบรักแท้ให้พักพำนักใจ ฝากทะเลเห่ลมไปให้ภูเขา ยังคงเฝ้าที่หาดฝันไม่หวั่นไหว รักคิดถึงมั่นคงคนพงไพร รับรู้ไว้ว่าห่วงล้น นะคนดอย เมื่อมีรักจักมั่นไม่หวั่นไหว ลองรักใครรักเต็มที่ไม่มีถอย รักหมดใจแม้ฝันนั้นเลื่อนลอย ยังคงคอยต่อไปไม่ร้างลา อุปสรรคที่เอ่ยไม่เคยหวั่น อยู่เคียงกันเท่านี้ที่ฝันหา ขออยู่เคียงอ้อมใจไพรพนา ปรารถนาเคียงเงาเราสองคน
27 ตุลาคม 2549 10:27 น. - comment id 619929
พริ้วสายลมพรมพัดระริกไหว กลิ่นนกยูงจากถิ่นไกลในภูผา ร่ายระบำเพลงรักกระซิบมา ให้ทะเลเวลาว่าห่วงใย
27 ตุลาคม 2549 11:27 น. - comment id 619991
ทะเลห่มรัก ไพเราะมาก
27 ตุลาคม 2549 19:18 น. - comment id 620269
สายลมโชยโบยโบกต้นโมกไหว พัดหทัยชุ่มชืนรื่นพฤกษา รินกลิ่นโมกผสานใจของใครมา หมื่นบุปผาว่าหอมยอมจำนน
27 ตุลาคม 2549 19:45 น. - comment id 620276
ส่งความคิดถึงคุณคนดี...
28 ตุลาคม 2549 07:45 น. - comment id 620371
เหนื่อยไหมคนดีมีพี่เป็นแควน