นั่งขีดเขียนเป็นกลอนระบายรัก เรื่องอกหักคิดฉ่ำชองกว่าใครเขา เจ็บแบบนี้ทนแบบนี้หนอตัวเรา ช่างแสนเศร้าอกระทมขมระกำ เหมือนมีกรรมแต่บางก่อนเคยทำไว้ เคยทำให้ใครเขาเจ็บคิดแล้วขำ มาชาตินี้ต้องทนทุกข์สิ่งเคยทำ ชั่งเจ็บช้ำในอุราพาเศร้าตรม รู้ทั้งรู้ว่าต้องเป็นเช่นอย่างนี้ ต่างรู้ดีก็อยากลองยอมขื่นขม แม้จะเจ็บปวดร้าวเศร้าระทม ถึงจะล้มแต่จะลุกสู้ความจริง คิดไว้ว่าสักวันหนึ่งต้องมีแน่ หญิงช่วยปลดคำสาบที่แอบสิง จะหายทุกข์จะหายโศกสุดประวิง สลัดทิ้งซึ่งเวรกรรมที่ทำมา