แอบมอง แอบชอบ แอบหวั่นไหว

ซุปเปอร์เกิร์ล

แอบมอง แอบชอบ แอบหวั่นไหว 
ความในใจยังคงคิดถึงเธอ 
แอบรัก แอบหวง แอบละเมอ 
คิดถึงเธอคนเดียวในหัวใจ 
ls ดูความจริงใจ 
ftp ความคิดถึงไปทั่วกลุ่ม 
declare ความห่วงหาให้ครอบคลุม 
แล้ว click ปุ่มเพื่อส่งความหวังดี 
del ความบาดหมางของสองใจ 
network เชื่อมใยใจที่ล้นปรี่
ให้ ram เก็บความรู้สึกที่มี 
ใช้ pointer ชี้สายสัมพันธ์ 
เก็บค่าความสุขลง file 
แล้ว move ย้ายค่าความโศกศัลย์ 
ทิ้งไปใน bin โดยพลัน 
เหลือ quota ไว้แค่ฉันกะเธอ 
แม้อยู่ใก้ล..แต่เหมือนไกลในความคิด
บอกสักนิดที่ผิดคือสิ่งไหน
อย่าละเลยทําเป็นเมินเฉยไป
เราเสียดายวันวานพานพบกัน
อยากให้จบก็จบได้ในวันนี้
เพราะคนดีคนนี้ไม่เห็นค่า
วันคืนผ่านไม่พบพานตามกาลเวลา
ยังมีค่าเป็นคนดีที่ใจเรา
แค่เป็นเพื่อน..คือเพื่อนจะได้มั๊ย?
ไม่ต้องเกินกว่าใครในความรู้สึก
แค่ส่งข่าวเป็นครั้งคราวบังเอิญนึก
จะรู้สึกยินดีที่ไม่ลืม
ไม้หันอากาศลอยอยู่บนเรือลำน้อย
แล้วต้อนไก่ตัวจ้อยมาอยู่ข้าง
หลังเติมภาษาญี่ปุ่นเข้าไปให้น่าฟัง
กลายเป็นคำว่าน่ารักจังส่งให้เธอ
ฉันยังรอคำตอบจากเธออยู่
เธอคงรู้ว่าอะไรไม่ต้องตาม
วันที่ห้าเดือนห้าตอนสองยาม
ใจวาบหวามเฝ้ารอคำตอบเธอ
ว่าจะรักหรือไม่รักวานช่วยบอก
อย่ามาหลอกให้เก้อเพ้อคำหวาน
ฉันไม่ทนอดอดทนเหมือนวันวาน
จงขับขานเอ่ยวจีที่มีใจ.
ยิ่งเห็นเธอเฉื่อยชายิ่งอยากเข้าใกล้
ยิ่งเห็นเธอรำคาญใจยิ่งอยากเข้าไปหา
ยิ่งเห็นเธอคอยหลบยิ่งอยากเห็นหน้า
ยิ่งเห็นเธอเย็นชายิ่งอยากชนะใจ
ฉันรักเธอ
I ตัวแรกเป็นสื่อสัมพันธ์รัก
Love ประจักษ์รักแท้มิแปรผัน
You ตัวท้ายหมายถึงความสัมพันธ์
I love you รวมกันฉันรักเธอ
บอกกับใครๆใจแข็งพอ
เรื่องจะให้ร้องขอจึงคิดว่าไม่
จะไม่ถามหาความเข้าใจ
ปล่อยให้เธอไป จนไกลเกิน
ไปทั้งมีคำถามมากมายจะถาม
แต่นับวันทุกอย่างดูห่างเหิน
ทั้งที่อาลัยเสียเหลือเกิน
แต่ไม่กล้าเป็นฝ่ายเดินเข้าไป
คำถามจึงค้างค้าอยู่อย่างนี้
กับความรักที่เกินแก้ไข
จึงยอมรับความสูญเสียไป
โดยไม่ได้ทำอะไรให้ดีขึ้นมา
แม้วิหกกู่ร้องเสนาะจิต
ก็ต้องปิดจงอยปากฟังน้องหนา
เสียงไพเราะออดอ้อนละอ่อนมา
ฟังเจ้าว่าพี่เหมือนดั่งฟังคนตรีเพลิน
แม้รสอ้อยหวานชื่นระรื่นลิ้น
ก็จืดสิ้นยามเปรียบรักกับน้องฝัน
พี่รักน้องคะนึงถึงทุกคืนวัน
รักเจ้านั้นเหมือนลิ้มรสสุคนธ์
แม้สูดกลิ่นบุพชาติที่หวานชื่น
ที่ดูดดื่มชื่นนาสิกแสนสุขสม
ก็มิเท่ากลิ่นรันจวนเจ้าที่เคยดม
สุขสมสุขจิตยามหอมเจ้าเฮย
แม้ได้นอนเตียงตั่งอันผาสุข
ไม่เท่าดุจได้หนุนตักเจ้าหนา
แม้ได้กอดหมอนนุ่มละไมนา
ก็ไม่อาจเทียบเชยเจ้ามาชิดชม
ความรู้สึกถึงเจ้าสี่สัมผัส
ยังเทียบรักเปรียบเคียงให้เหมาะสม
สัมผัสสุดท้ายไม่อาจหาคำคมคม
เปรียบให้สมความงามเจ้าไม่อาจเอย
คิดถึงเธอแทบแย่.... อยากไปนั่งยิ้มแปร้อยู่ตรงหน้า 
แต่อยู่ไกลสุดเขา..........โค้งฟ้า เลยได้แต่หลับตาฝัน.....รำพึง 
อยากเจอหน้านะตอนนี้ อยากฟังเสียงคนดีที่คิดถึง 
ยิ่งถ้าได้สบตาซึ้ง......ซึ้ง......คงสุขที่หนึ่งกว่า ใคร...ใคร 
ความจริงก็แค่เรื่องเพ้อฝัน กลออกอย่างนั้นจะเจอกันอย่างไรได้ 
อย่างดีก็แค่โทรศัพท์ไปทักทาย....เธอจะอยู่รอรับหรือไม่...... 
 
แม้เธอจะอยู่ไกลเพียงใด 
โปรดรู้เอาไว้ว่าใจของฉัน 
จะมีเธอเสมออยู่ทุกคืนวัน 
ค่ำคืนหลับฝันจะมีเพียงเธอ... 
แม้นนานแสนนานไม่ได้พบเจอ 
มั่นคงเสมอรอเธอตรงนี้ 
จะยังคงรักและยังภักดี 
ห้องหัวใจทั้งสี่จะมีเพียงเธอ...