ทรมาน

ต้นกล้า ปากกาทอง

อยากจะนอนนอนไมหลับกระสับกระส่าย
เพราะข้างกายไร้คนนั้นกอดกันหนาว
เพราะหัวใจหดหู่อยู่ทุกคราว
เพราะรวดร้าวไร้รักไร้หลักใจ
          อยากจะกินกินไม่ลงน่าสงสาร
เพราะเนิ่นนานที่ไม่รู้เธออยู่ไหน
เพราะเธอทิ้งให้ชอกช้ำให้ทำไง
เพราะเหตุใดเธอเลือดเย็นได้เช่นนี้
          อยากจะร้องร้องไม่ได้ด้วยอายเพื่อน
เพราะเวลามันเตือนทำเบือนหนี
เพราะหัวใจร้าวรวดด้วยอวดดี
ไร้ศักดิ์ศรี จึงทุกข์ท้อทรมาน
				
comments powered by Disqus
  • ตะวันจะลับขอบฟ้า

    4 ตุลาคม 2549 14:54 น. - comment id 611724

    เมื่อความรักจากไป ย่อมเจ็บปวดเป็นธรรมดาแหละค่ะ6.gif6.gif36.gif36.gif
  • เฌอมาลย์

    4 ตุลาคม 2549 21:17 น. - comment id 611842

    แต่บางครั้งการร้องไห้กับเพื่อนก็เป็นสิ่งดีนะคะ ไม่เห็นต้องอายเลย เพื่อนกันต้องช่วยกันค่ะ40.gif
  • เหยียบฝัน

    5 ตุลาคม 2549 11:28 น. - comment id 612058

    คิดถึงเลข...ก่อนถึงสิบ...หยิบมาหยอก
    เลยต้องบอกความในใจ...ไม่อยากหนาว
    เป็นเพื่อนคุย เป็นเพื่อนใจ หลายเรื่องราว
    ในทุก \"ก้าว\" จึงคิดถึง เธอหนึ่งเดียว....
    
    ..........................
    
    เหอะ ๆ 46.gif46.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน