ขอพักกาย ให้อุ่น ในคืนหนาว ฝากเรื่องราว ถักทอ ในคืนใส ฝากความรัก พักพิง กับหัวใจ ให้อุ่นไอ หายหนาว ในค่ำคืน หากหัวใจ เคยเจ็บ ในคืนโศก ใจยังโบก โบยบิน ให้ได้ฟื้น พักหัวใจ ให้อุ่น ในค่อนคืน แล้วค่อยตื่น ลืมเศร้า เหงาดวงใจ
แม่มดใจร้าย 29 ก.ย. 2549 21:46 น. - ID 93449 
1111
10
0
29 กันยายน 2549 22:03 น. - comment id 610408
ราตรีนี้ พี่ขอให้ น้องหายหนาว นี่ไงเจ้า ผ้าห่มใหม่ พี่ให้น้อง จนหลับให้ สมอุรา จนฟ้าทอง พี่ก็ต้อง ขอบอกลา อย่างอาลัย อีกแค่สิบ นาที เน็ทจะตัด ไม่อย่าขัด ไม่อยากหนอ ต่อเน็ทใหม่ วันนี้ฟ้า มืดมัว เมฆทั่วไป เน็ทดาวเทียม ใช้ไม่ได้ จำใจลา นอนหลับฝันดีนะจ๊า........ ถ้าผีหลอกเรียกนะ พี่จะมาช่วย
29 กันยายน 2549 22:14 น. - comment id 610412
เชิญมาพัก..อิงอุ่นไอ..ให้หายหนาว ร้อยเรื่องราว..ร้อยหัวใจ..ฝากใจฝัน มาเถิดนะ..มาพักพิง..อิงใจกัน ให้หนาวนั้น..ห่างหาย..ในค่ำคืน จะรักษา..หัวใจ..ให้หายโศก จากวิโยก..เงียบเหงา..เศร้าขมขื่น อ้อมแขนฉัน..กอดเธอนั้น..ทุกวันคืน แม่มดตื่น..เถิดหนา..อย่าเศร้าใจ..
29 กันยายน 2549 22:32 น. - comment id 610422
ขอขอบคุณ ผ้าห่ม นำมาให้ รับจากใจ ดวงน้อย คอยหรรษา พี่บนเกาะ ใจดี มีเมตตา อยากบอกว่า พี่บนเกาะ น่ารักจัง เน็ทจะตัด แล้วหรือ ลือคุณพี่ แล้วไงนี่ แม่มด ยังสงสัย ไยคุณพี่ ทิ้งแม่มด ไปเร็วจัง ว้าต้องนั่ง กลัวผี อยู่คนเดียวฉันขอพัก ตักอุ่น คุณได้ไหม อยากพักกาย หายเจ็บ และเหน็บหนาว ฝากความฝัน ความรัก และเรื่องราว ที่ผ่านร้อน ผ่านหนาว เศร้าในทรวง อ้อมกอดคุณ คงอุ่น ในคืนหนาว คืนที่ดาว ไร้แสง ในแดนสรวง จะหลับฝัน แล้วตื่น ให้ชื่นทรวง ฝันลาล่วง แล้วตื่น ชื่นใจพลัน
29 กันยายน 2549 22:33 น. - comment id 610424
ขอบคุณนะคะคุณบางกอบัว...หลังศาล ที่เข้ามาแสดงความต่ำช้าให้คนอื่นเห็น
30 กันยายน 2549 13:49 น. - comment id 610432
36% ยิ่งตกบ่าย ท้องมันฟ้อง ร้องว่าหิว ใจวาบหวิว จะเป็นลม ดมยาช่วย เรื่องข้าวปลา อาหาร ไม่อำนวย ขาดคนช่วย คอยดูแล ช่างแย่จัง ใครไปกิน ไม่ชวนกัน วันหลังเถอะ ต้องได้เจอะ กันละน้อง ของพี่มั่ง แค่หยอกเย้า กระเซ้าเล่น อย่าชิงชัง วันนี้นั่ง จนหิวหนอ รอเก้อเลย%
29 กันยายน 2549 23:15 น. - comment id 610464
คืนฝนพรำนำความหนาวเข้าถามหา ร้าวอุราหนาวใจใครจะเหมือน ยามฟ้าร้องดั่งพิโรธมาเยือน ยากลืมเลือนคืนหนาวคราวฝนพรำฝนตกอีกแล้วค่ะ พายุเข้าค่ะ
29 กันยายน 2549 23:27 น. - comment id 610465
แค่พายุฝนผ่านนานวันหาย เหมือนร่างกายได้เจอความบอบช้ำ ใช้เวลารักษาการกระทำ ใจบอบช้ำหายโศกด้วยเวลา
29 กันยายน 2549 23:48 น. - comment id 610468
ยาวิเศษคือเวลารักษาได้ กาลผ่านไปลืมเลือนเหมือนความฝัน แต่ไม่รู้ใช้เวลาเท่าไรกัน ลบจาบัลย์รักร้ายทำลายใจ
29 กันยายน 2549 23:54 น. - comment id 610470
แล้วแต่ใจของใครได้กำหนด ให้รันทดหดหายเหมือนคลายฝัน ถ้าดวงใจเก็บไว้จนจาบัลย์ เหมือนใจนั้นทำร้ายใจตนเอง
30 กันยายน 2549 00:16 น. - comment id 610477
ต่อแต่นี้พยายามห้ามความคิด ไปยึดติดบ่วงรักแทบตักษัย หลงในเล่ห์ลวงกลจนรานใจ จะโทษใคร เรานั้นดื้อรั้นเอง
30 กันยายน 2549 07:07 น. - comment id 610495
จะขอเป็นกำลังใจให้จอมขวัญ ได้ฝ่าฟันทุกข์ในใจให้หมดสิ้น ค่อยค่อยก้าวค่อยค่อยเดินเผชิญจริง ใจเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวเกี่ยวทั้งปวง
30 กันยายน 2549 08:10 น. - comment id 610502
ขอขอบคุณไมตรีที่มอบให้ สร้างแรงใจอีกหนเป็นคนใหม่ ต่อแต่นี้เลิกท้อแล้วหนอใจ ก้าวต่อไปด้วยใจที่มั่นคง ไปทำงานก่อนนะคะ
30 กันยายน 2549 08:15 น. - comment id 610504
ยินดีด้วยที่ช่วยให้ใจคงมั่น พร้อมฝ่าฟันมั่นคงไม่สงสัย จะก้าวเดินเชิดหน้าเผชิญภัย พร้อมด้วยใจมั่นคงที่ตรงกัน ทำงานให้สนุกนะคะ
30 กันยายน 2549 09:01 น. - comment id 610512
30 กันยายน 2549 09:10 น. - comment id 610514
อุ่นเกินไป ไม่ไหว ละคุณพี่ แล้วไงนี่ จะให้หนุน นอนตรงไหน เพราะตักซ้าย ตักขวา มีแล้วไง ตักตรงไหน ของพี่ ที่ว่างกัน เรื่องเน็ทตัด ไม่ต่อ ไม่ต่อว่า คำชมหนา ที่มี ใช่แสร้งสรร เป็นเรื่องจริง ที่ออก จากใจพลัน เพราะพี่นั้น มีเมตตา น่ายินดี
30 กันยายน 2549 09:21 น. - comment id 610524
30 กันยายน 2549 09:26 น. - comment id 610525
กอดไม่ไหว ในใจ ให้ขอบอก แน่นอกออก อย่างนั้น นะขวัญชื่น กอดอย่างไร สามคน นะขวัญยืน รีบรีบตื่น ละเมอ เพ้อหรือไง
30 กันยายน 2549 09:28 น. - comment id 610527
คนช้ำน้ำตารื้นในคืนโศก รินกลิ่นโมกแต่ไกลใจยิ่งเหงา วันนี้รักสิ้นเยื่อไม่เหลือเงา ตรมตรอมเศร้าซ่อนหน้าน้ำตาริน
30 กันยายน 2549 09:32 น. - comment id 610530
อาจเคยช้ำน้ำตารื้นในคืนโศก หอมดอกโมกโชยมาแต่หนไหน หากความรักเคยมีสิ้นเยื่อใย ตรอมตรมให้เศร้าใจทำไมกัน
30 กันยายน 2549 12:43 น. - comment id 610593
มันก็แค่คืนนึงที่ซึมเศร้า ที่ความเหงาเข้ามาเร้าให้หวั่นไหว จงลืมเถิดความทุกตรมที่ขมใจ ปัดเป่าไปให้ลืมเศร้าเหงาในทรวง ความเศร้ามันมาเป็นบางเวลา แต่มันก็จากไปตามกาลเวลาเหมือนกันค่ะ
1 ตุลาคม 2549 19:05 น. - comment id 610821
อาจจะเป็นค่ำคืนที่ซึมเศร้า พาความเหงาเขามาให้หวั่นไหว จะขอลืมทุกข์เศร้าร้าวดวงใจ ขอพักใจหายเศร้าร้าวกมล
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
