วันที่เราโกรธกันฉันร้องไห้ รู้สึกเหมือนแพ้ใจไปทุกอย่าง ผ้าเช็ดหน้าที่ถือดูแสนบาง โชกเกินพรางน้ำตาหล่นลงบนดิน เธอมีสิทธิ์ฆ่าคนที่ตนรัก หยิ่งตามศักดิ์ศรีชายอย่างใจหิน ฉันมีสิทธิ์เสียใจในราคิน ที่ถูกหมิ่นถูกหยามสิ้นความดี เจ้าอารมย์ทั้งคู่ดูเอาเถิด ปล่อยหัวใจรักบรรเจิดเตลิดหนี ใช้ถ้อยคำเฉือนใจเชือดไมตรี คงถึงทีแล้วด้นคนละทิศ ฉันเคยยอมแพ้เสมอเธอก็รู้ เข่าพร้อมคู้เมื่อพ่ายอายดวงจิต เพราะเธอเป็น"ความหวัง"ทั้งชีวิต ทำถูกผิด..ฉันก็พร้อม..ยอมง้อเธอ แต่ครั้งนี้เจ็บกมลเกินทนได้ เธอมีเขาอยู่ในใจเสมอ หยามน้ำหน้าเช่นนี้ดีหรือเออ แกล้งไก๋เก้อโทษว่า..ฉันหน้างอ อยู่ใกล้ฉันพูดบ่นถึงคนอื่น จะให้ฝืนชื่นใจแค่ไหนหนอ ความอดทนทั้งมวลจึงควรพอ "รักบ้าบอ"ควรถึงจุดสุดของมัน วันที่เราโกรธกันฉันร้องไห้ เสียหนำใจอย่างคนบ้านึกน่าขัน สมที่เคยโง่เง่ามิเท่าทัน และเพื่อวัน..เดียวดาย..ต่อไปนี้...
24 กันยายน 2549 19:03 น. - comment id 608838
กินข้าวเสร็จ พี่นั่งคอย ละห้อยหา กลัวใครมา แย่งน้องไป จากใจพี่ กินข้าวที่ พี่คด ไม่หมดดี ก็รีบรี่ เร่งมา หาหน้ามล พอกันที กับใครนี้ พอทีได้ แต่อย่าให้ มาพอที พี่ยังสน โปรดรับรัก ฝากใจ ไว้สักคน ชายอื่นอื่น กี่คน อย่าสนใจ เจ้าอารมณ์ กันทั้งคู่ ดูเอาเถิด แต่พี่นั้น งามเลิศ จิตผ่องใส ตั้งแต่เกิด จนโตมา ไม่ว่าใคร ให้ช้ำใจ แค่น้อยนิด ไม่คิดเลย เธอยอมแพ้ นั้นเสมอ กิ๊กเธอรู้ แต่ดูดู๋ กิ๊กเธอนั้น พลันทำเฉย กุหลาบจ๋า อย่าสนใจ กิ๊กเธอเลย ใช่เยาะเย้ย เหยาะผงพริก ใส่กิ๊กเธอ ครั้งนี้เจ็บ ในกมล เกินทนได้ ขอเธอไล่ กิ๊กเธอไป ใคร่เสนอ อยู่กับพี่ ไม่เศร้าใจ จริงนะเออ ไม่ต้องเพ้อ ถึงรักที่ มีแค่ลม
24 กันยายน 2549 19:33 น. - comment id 608840
ร้องไห้เสียใจซะให้พอ แล้วลบภาพเขาจากหัวใจ อิอิ พูดง่ายแต่ทำยากแฮะ
24 กันยายน 2549 20:01 น. - comment id 608842
ทานข้าวเย็นตอนหนึ่งทุ่มเดี๋ยวกลุ้มหรอก ต้องช้ำชอกเพราะไขมันจะมาหา เดี๋ยวความดันโรคไขข้อจะตามมา น้องคิดว่าทานสี่โมงคงจะดี ิอย่าลืมเคี้ยวข้าวให้แหลกก่อนด้วยล่ะ เดี๋ยวข้าวจะติดคอนะคุณพี่ เคี้ยวให้แหลกแล้วค่อยกลืนนะคนดี น้องกลัวพี่จะสำลักกระอักไอ พี่บอกว่าหัวใจพี่นี้ประเสริฐ และงามเลิศจริงแท้นั่นใช่ไหม แถมบอกรักฝากจิตแนบชิดใจ โปรดจงใคร่ครวญคิดพินิจตรอง
24 กันยายน 2549 20:06 น. - comment id 608843
คุณ..เฌอมาลย์.. พูดง่ายทำยากเหมือนที่คุณบอกค่ะ...
24 กันยายน 2549 20:42 น. - comment id 608847
กว่าจะได้ กินมื้อเย็น ก็เหยียบทุ่ม แหมมันกลุ้ม หัวใจ จริงน้องเอ๋ย ลมมันแรง ฟืนมันเปียก ข้าวแฉะเลย ไขมันเอ๋ย ไม่ค่อยมี พี่นี้จน กินข้าวกับ ผักบุ้งลวก จิ้มน้ำพริก แล้วก็หยิก ปลาเค็มย้ำ ที่ทำหลน กินกันไป ตามประสา พี่นะทน เกิดเป็นคน บุญมันน้อย ด้อยกว่าใคร ใจประเสริฐ แต่ด้อยค่า บรรดาศักดิ์ พี่คิดหนัก เหมือนกันหนา อย่าว่าได้ อยากบอกรัก ฝากจิต แนบชิดใจ น้องนั้นรับ ไม่ได้ พี่รู้ดี
24 กันยายน 2549 20:54 น. - comment id 608851
โลกนี้เป็นฉันนั้น เธอคู่ฉันวันคู่คืน สุขคู่ทุกข์อย่าฝืน ทนกล้ำกลืนเผื่อคืนสุข ดูดูก็เหมือนเบื่อ แต่ก็เผื่อวันสนุก อย่าทำใจเหมือนติดคุก โน้นมุมสนุกเยอะแยะ ว่าก็ว่าเถอะคนเรา มีซืมเหงาเศร้าอีกแหระ เดี๋ยวหัวเราะร้องไห้แน่ะ ไม่เทียงแท้แม้สักอย่าง
24 กันยายน 2549 20:59 น. - comment id 608852
ถ่อมตัวจริงนะพี่ พูดอย่างนี้ได้อย่างไร ไดัฟังคำพี่ชาย น้องใจหายจริงนะพี่ เจ้าของทัวร์รักเธอ คงมากมีอิสตรี ล่องเรือลงวารี พบนารีนั้นมากมาย คงเบื่อหูฉลาม และก้ามปูผัดพริกไทย ปูปลาทะเลไซร้ กินมากมายจนเบื่อสิ จึงกินผักบุ้งลวก จิ้มกับน้ำพริกกระปิ นานนานได้กินที อร่อยดีนะพี่ชาย คนเราถ้ารักกัน หวังสักวันคงเข้าใจ เดี๋ยวเมียของพี่ชาย จะเสียใจน้ำตานอง....
24 กันยายน 2549 21:10 น. - comment id 608853
สายเนตรชายกลางจ๊ะ บอกแล้วว่าฉันจำได้ ถึงเธอเปลี่ยนชื่อไป มิอาจไซร้ลอดสายตา กี่ร้อยกี่พันชื่อ.. เธอนั้นหรือจำติดตา กุหลาบจำได้นะ อย่าอำน่ะส..คนดี สบายดีหรือเปล่า ไม่เห็นเล่ามาสักที เหนื่อยไหมล่ะวันนี้ น้ำขิงมีทานหรือยัง
24 กันยายน 2549 21:55 น. - comment id 608864
ปุพเพอาละวาด วันที่เธอโกรธนั้นฉันหดหู่ แค่นึกดูแว๊บเดียวเกี่ยวใจเหงา ผ้าเช็ดหน้าผืนใหม่ปลอบใจเรา เพราะผืนเก่าเธอตัดสะบัดปลิว เธอมีพิษฆ่าชายใจร้ายนัก ยิงศรปักอกซ้ายกระหายหิว ฉันทุรนทุรายคล้ายตะคิว กัดใจหวิวหว้าวุ่นให้ครุ่นคิด นั่งกินลมดมกลิ่นกระถินรั้ว ใจพร่ามัวตัวสั่นฉันหมดสิทธิ์ โดนถ้อยคำเฉือนใจในชีวิต เดี๋ยวถูกอิฐอีกทีไม่หนีไกล ต้องยอมแพ้ยกธงปลงหลายครั้ง ยืนเดินนั่งเสียวว๊าบนึกภาพให้ เพราะเมื่อคืนเธอศอกเราน๊อคไป นอนหลับใหลสะดุ้งอุ้งบาทา เจ็บครั้งนี้สุดช้ำระกำยิ่ง เธอผีสิงครอบครองจ้องจะฆ่า โอ้..ปุพเพปุพพังหลั่งน้ำตา หรือเพราะว่าอยู่ไปชดใช้กรรม ตอนใกล้กันทำบ่นถึงคนอื่น ช่างสดชื่นหอมหวนชวนดื่มด่ำ อยู่กับฉันนรกตกระกำ พูดตอกย้ำค่ำเช้าปวดร้าวใจ วันที่เธอขู่เข็ญฉันเป็นไข้ หมดแรงใจต่อต้านสงสารไหม มีแต่ด่ากับบ่นคนอะไร อยู่นานไปคอหักเพราะรักเธอ อุ๊ย..ตาย...เหมือนมีประสบการณ์ผ่านสนามรบมาก่อน...
24 กันยายน 2549 22:08 น. - comment id 608869
โกรธกับใครใจโกรธโทษทุกสิ่ง โทษรักยิ่งแพ้ใจในทุกอย่าง ผ้าเช็ดหน้าผืนน้อยคอยซับพลาง น้ำตานางหลั่งล่วงลงสู่ดิน โอ้หัวใจใครกล้าฆ่าใจรัก หยิ่งในศักดิ์ศรีไปจนหมดสิ้น เสียใจที่ตัวเองมีราคิน เขาดูหมิ่นสูญสิ้นในความดี อารมณ์ร้อนในใจใครบังเกิด ย่อมเตลิดพาใจให้หน่ายหนี คำพูดที่เชือดเฉือนเตือนชีวี พอกันทีหนทางระหว่างเรา ไม่เคยยอมแพ้ใครใดใดหรอก แต่ใจบอกที่ทำเพราะรักเขา คิดว่าเป็นความหวังระหว่างเรา ใจเลยเฝ้างอนง้อขอคืนดี แต่ครั้นพอใจเจ็บเกินกำหนด ให้รันทดในใจไม่สุขศรี เขาไม่เคยมีเราในชีวี อดทนที่เคยมีก็มลาย อยู่ใกล้ฉันแต่ฝันถึงคนอื่น ใจจึงฝืนพาใจให้ห่างหาย ขอลาจากรักบ้าชีวาวาย ถึงตัวตายก็ไม่ง้อขอคืนดี เคยร้องไห้ในวันที่เคยโกรธ ใจก็โทษในรักมีอยู่นี่ ใจโง่เง่าในรักที่เคยมี ขอลาทีรักโง่โง่โอ้ดวงใจ
24 กันยายน 2549 22:17 น. - comment id 608872
..อิอิอิ.... .. คนบนเกาะเก่งด้วยดิคะ.. .. แว้ปป
24 กันยายน 2549 22:28 น. - comment id 608877
ชะหงั่นชะหงี้คนเรา ขอกิงข้าวดื่มน้ำด้วย อาหารอีสานมันหร่อย ขอหน่อยหค่อยคุยกัน เดี๋ยวเป็นลมเป็นฝนหรอก อยากจะบอกคนนั้น เธออยู่ไหนไม่ห่วงกัน ถ้าลืมฉันจุดจุด.
24 กันยายน 2549 22:51 น. - comment id 608887
แวะมาชม คู่กลอนใหม่ ๆ คึกคักดีเนอะ
24 กันยายน 2549 22:57 น. - comment id 608890
ใครนะทำ ส..ได้ โปรดบอกฉัน โปรดบอกกันสักนิดบ้างจะได้ไหม สาวคนไหนบอกกุหลาบหน่อยเป็นไร ใครทำให้เธอช้ำน้ำตานอง นี่ไงผ้าเช็ดหน้าซื้อมาใหม่ เดี๋ยวซับให้หันหน้ามาอย่าหม่นหมอง รู้ไหมว่าสายตาฉันนั้นเหลียวมอง เธอร่ำร้องฉันยิ่งช้ำระกำใจ เหมือนพิษร้ายซึมแทรกไปทั่วร่าง เห็นเธอนั่งเหม่อไปยิ่งใจหาย ฉันกลัดกลุ้มรุ่มร้อนแทบปางตาย เหมือนเป็นไข้ยามเห็นเธอเหม่อซึมเซา อยากจะเข้าไปปลอบก็ไม่กล้า กลัวเธอจะผลักไสให้ฉันเก้อ ฉันแอบมองเธออยู่รู้ไหมเออ แต่ว่าเธอนั่นสิมองข้ามไป...
25 กันยายน 2549 07:45 น. - comment id 608916
7.....พี่ไม่ได้ ถ่อมตัว นะกุหลาบ น้องก็ทราบ ความเป็นไป ในตัวพี่ เว็บรักเธอ ดอทคอม ย่อมรู้ดี รายได้พี่ ไม่มากนัก อยากบอกเธอ ที่ทำทัวร์ เพราะความรัก อยากมีเพื่อน เป็นเสมือน เพื่อนสนิท ได้ชิดใกล้ ยามว้าเหว่ หรือว่า ไม่สบาย ได้ถามไถ่ กำลังใจ ให้แก่กัน ไม่อยากเดี่ยว อยู่กับโศก ในโลกนี้ อยากจะมี ความรัก สมัครฉันท์ จึงยื่นจิต ใฝ่คว้า หาสัมพันธ์ จนเงินนั้น แต่อย่าให้ ได้จนใจ เมื่อคืนพี่ ดวงจิต นิมิตฝัน ว่าน้องนั้น กำลังมี พี่คนใหม่ นอนเหงื่อแตก ในห้องแอร์ แหมตกใจ ชายอะไร มาเที่ยว หวังเกี้ยวชม เขาพูดจา หยดย้อย หนอยน่ารัก ทำเป็นทัก น้องของพี่ ไม่มีขม มีแต่คำ หวานหวาน ซ่านอารมณ์ พี่ระทม กลัวน้องหลง เชื่อวาที ในกระเป๋า ของพี่มี ยี่สิบบาท พี่นั้นคาด จะซื้อของ ให้น้องพี่ ผ้าเช็ดหน้า สวยใส ใหม่ใหม่ดี เมื่อน้องมี ไม่ต้องง้อ ขอใครใคร
25 กันยายน 2549 07:49 น. - comment id 608919
11....7.....สวัสดีครับน้องเรนเอง ที่แว้ปปมาเยี่ยม ขอบใจหลาย ๆ เด้อ....
25 กันยายน 2549 08:06 น. - comment id 608927
พูดเรื่องกินแล้วหิว อิอิ
25 กันยายน 2549 08:33 น. - comment id 608936
เป็นกำลังใจให้นะคะ
25 กันยายน 2549 19:23 น. - comment id 609102
ขอบคุณ..คุณเพียงพลิ้วและคุณแมงกุดจี่มากค่ะ ที่มอกำลังใจและดอกไม้สวยๆมาให้..ขอบคุณค่ะ..