ผ่านชีวิตมามากมาย แต่หัวใจไยไม่ยอมหยุดพัก ยังคงเดินตามทางเดินแห่งรัก แต่ยังไม่เจอที่พิงพักในวันที่เหงาใจ ฉันเหมือนนกที่บินอย่างอ่อนล้า ไม่มีที่พึ่งพาในวันหวั่นไหว อยู่คนเดียวจ้องตากับความเหงาอยู่ร่ำไป แค่หวังว่าไม่นานคงมีใคร...ที่เกิดมาเพื่อเรา
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น 24 ก.ย. 2549 14:02 น. - ID 93286 
1288
0
0
24 กันยายน 2549 14:05 น. - comment id 608811
แวะ..เข้ามาทักทายนะครับผม...
24 กันยายน 2549 18:42 น. - comment id 608836
เราชอบนะกลอนนี้ เหมือนเราเลย.... เป็นบ่อย จนนึกสงสารตัวเอง...... แอบจ้องตา เสมอ กับความเหงา เป็นเพื่อนเรา ไม่ห่างหาย ไม่หลีกหนี ถึงใครใคร ไกลห่าง จากชีวี เชื่อมั้ยนี่ ......ความเหงาเราเพื่อนกัน.. เป็นเพื่อนที่ดีเยี่ยมเลยละ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
