ย * หยาดอรุณ ข * กรวดสีฟ้า น * นครา ประไพพงศ์ ด * แดนไกล ไลบีเรีย ต * ต้นกล้า ในป่ากลอน ย เมื่อฉันจุมพิตเธอนิดหนึ่ง ข ช่างซาบซึ้งถึงดวงจิตพิศมัย น รสรักร้อนรุมเร้าเข้าขั้วใจ ด ดั่งทรวงในเร่าร้อนด้วยฟอนเพลิง ข นึกไม่ถึงหนึ่งจุมพิต มีฤทธิ์ร้าย น ร้อนรุ่มภายในใจให้ยุ่งเหยิง ด ก่อความเจ็บปวดเหน็บร้าวราวระเริง ข คล้ายความบันเทิงปนทรมาน น หนึ่งจุมพิตที่ได้นั้นไหวหวาม ด คือหนึ่งความสุขใจในเพลิงผลาญ ต คือความรักความใคร่ใจสำราญ น แทรกซึมผ่านเรือนร่างอย่างเร่าร้อน ด กระตุกเส้นสั่นเทิ้มเมื่อเริ่มกอด ต มือแทรกสอดโอบร่างอย่างโอนอ่อน น หัวใจยิ่งเต้นเร้าวุ่นเว้าวอน ด ตื่นจากนอน...ฝันนี้ไม่มีจริง
24 กันยายน 2549 08:29 น. - comment id 608771
เด็กๆ เล่นบทหวามเชียวนะเนี่ย ... ไม่ได้ตั้งใจขึ้นต้นกลอนเลย แบบหยอกเด็กๆ เล่นๆ เรื่อง \"จุมพิต\" แล้วก็หนีไปนอน เพราะไม่สบาย ไม่นึกเลยว่า จะเอามาเล่นได้เป็นเรื่องขนาดนี้ แหม ... หลายบทเลยนะเนี่ย มีคำสั่งจากคณะปฏิรูปร้อยกรองลงมาว่า ให้เปลี่ยนชื่อจาก \"กลุ่มกวีโต๊ะกลม\" เป็น \"สภากลอนโต๊ะกลม\" แล้วนะจ๊ะ แวะมาอ่านจ้ะ ... ช่วยๆ กันปั่นกระทู้หน่อย ... เดี๋ยวเงียบ อิอิ
24 กันยายน 2549 08:35 น. - comment id 608772
สุมหัวกันเกิน 5 คนเนี่ย ... จะโดนจับไหมหนอ?
24 กันยายน 2549 10:09 น. - comment id 608783
บรรยายซะเห็นภาพเชียว สยิวๆแปลกๆ แต่พอบทสุดท้าย โดนพี่กูซ่าส์ตบว่าฝันนี้ไม่มีจริง อารมณ์สยิวๆเมื่อกี้หายหมดเลย เข้ามาป่วนกระทู้ตามคำเชิญของพี่รุ่งค่ะ
26 มกราคม 2552 21:54 น. - comment id 941354
ร่วมด้วย ช่วยกันป่วน ...ต้อง 18+ ป่ะคะ ถึงจะอ่านได้