คำรักใช่พูดเล่น หรือว่าเห็นเป็นของง่าย ที่เธอพูดออกไป โปรดจำไว้ให้จงดี คำรักนั้นมีค่า ทุกเวลาทุกนาที รักแล้วอย่าหน่ายหนี รักต้องมีสัตย์วาจา ความรักนั้นยิ่งใหญ่ อาจทลายทั้งภูผา บุพเพชักนำพา คงได้มาแนบชิดใกล้ มหาสมุทรสุดขอบฟ้า แม้นขวางหน้าจะฝ่าไป ติดปีกให้หัวใจ โบยบินไปใกล้ชิดเธอ ไม่ว่าอยู่แห่งไหน นำหัวใจไปเสนอ มอบรักเพียงแต่เธอ "รักเสมอ"จนวันตาย...
23 กันยายน 2549 14:51 น. - comment id 608683
\"รักเดียวใจเดียว\" ค่ะ....
23 กันยายน 2549 15:03 น. - comment id 608685
จะให้ สัจจะมั่น คำรักนั้น ขอถนอม เก็บไว้ ในกอดอ้อม มิยอมให้ สูญหายหนา ความรัก บริสุทธิ์ ช่างผ่องผุด และมีค่า สูงเกิน ไกลสายตา ที่ใครจะ มาประเมิน ไม่ว่า อยู่แห่งไหน จะห่างไกล กั้นเขาเขิน ไม่มี สิ่งใดเกิน จะฉุดรัก ลักพาไป
23 กันยายน 2549 16:22 น. - comment id 608692
สัจธรรมรักดำเนินมาเกินครึ่ง แต่ยังไม่ถึงเส้นทางฝัน
23 กันยายน 2549 20:39 น. - comment id 608720
สัจจะ วาจานี้ไม่มีลืมค่ะ
23 กันยายน 2549 23:06 น. - comment id 608740
คุณ..ลิลลี่.. รักเดียวใจเดียวกับใครเอ่ย..กระซิบบอกกันมั่งสิคะ..
23 กันยายน 2549 23:16 น. - comment id 608741
คุณ..คนบนเกาะ.. สัจจะที่มอบให้ พี่มั่นใจแล้วน่ะหรือ เห็นพี่คอยหมั่นตื๊อ สาวหลายคนชอบกลนา ความรักเลิศพิสุทธิ์ เปรียบประดุจเพชรล้ำค่า เปล่งแสงไม่เลือนลา ถึงแม้ว่าอยู่แห่งใด หากแม้ไกลสุดตา วาสนาได้ชิดใกล้ จะฉุดไปทำไม รักบินไปสู่หากัน..
23 กันยายน 2549 23:19 น. - comment id 608743
คุณ..เพียงพลิ้ว... จะถึงได้ไงคะ...ยังหาไม่เจอเหมือนกัน..จุ๊ๆ..ช่วย หาให้สักคนได้ไหมคะ...
23 กันยายน 2549 23:20 น. - comment id 608744
คุณ..เฌอมาลย์.. ขอบคุณค่ะ..กับสัจจะที่มอบให้..
23 กันยายน 2549 23:48 น. - comment id 608749
อันความรักมักมีเหตุสังเกตได้ หนึ่งต้องใช่คู่กันผูกพันยิ่ง ถึงจะร้างห่างไกลไม่ได้พิง ก็ไม่ทิ้งห่างกันเหมือนวันคืน ชื่นอุราทุกครั้งเมื่อนั่งคิด เคยหงุดหงิดมิตรแท้แก้ให้ฟื้น กันและกันคำนี้ที่หยัดยืน ยังระรื่นหอมหวลชวนเชยชม ดมกลิ่นดอกกุหลาบนึกภาพเขา โอ้ตัวเราหนาวเหน็บเก็บใจข่ม เพียงแค่นี้ก็สุขไม่ทุกข์ตรม เอาสายลมห่มกายผ่อนคลายพอ ก็เป็นได้แค่ไหนให้รับรู้ ปิดประตูใส่กลอนถอนใจหนอ กับคำว่า\"พอเพียงเลี้ยงใจรอ\" อย่าเพิ่งท้อฝ่อจิตคิดไปเอง...
24 กันยายน 2549 00:26 น. - comment id 608758
คุณ..เพิ่งหัดแต่งกลอน.. ยินสำนวนบทกลอนย้อนให้คิด ถึงมิ่งมิตรคนหนึ่งซึ่งห่างหาย สำนวนกลอนเธอนั้นช่างคลับคล้าย ยังจำได้ติดตรึงซึ้งดวงมาลย์ เคยต่อกลอนกับเขาทุกคราวครั้ง เหมือนเคยนั่งส่งอีเมล์และข่าวสาร สำนวนกลอนเธอกับเขาช่างคล้ายกัน ภาษาสานต์สำนวนกลอนออดอ้อนใจ ดอกกุหลาบดอกนี้ใช่สวยเด่น เพียงแค่เห็นภายนอกว่าสวยใส อาจจะไม่ได้เป็นเหมือนดังใจ คงเป็นได้แค่ดอกไม้ไกลสายตา.. สำนวนของคุณคล้ายเพื่อนของกุหลาบมากค่ะ ทำให้คิดถึงเขาน่ะค่ะ...