เรื่องเก่าๆของผมเอง.

`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`


    เรื่องเก่าเก่าของคืนวันที่ผันผ่าน
คิดอยู่นานเอามาเล่าจะดีไหม
แต่เรานี้ไม่กล้ายังจะทำใจ
กลัวว่าเล่าออกไปไม่เหมือนเดิม
     เรื่องเกิดขึ้นอยู่โรงเรียนตอนที่พัก
เราพูดคุยรู้จักทักปราศัย
ได้พูดคุยเรื่องรักของหัวใจ
เราสองคนมีให้ตลอดมา
     แต่ไม่นานความรักก็ผันเปลี่ยน
เธอไปเรียนที่อื่นห่างไกลหนา
เรารักเธอแต่เธอทำมายา
เราขอโทษที่ว่าเธอรุนแรง
     ในวันหนึ่งเห็นเธอเดินกลับเขา
คนที่เรานั้นรักและห่วงหา
ไปกลับเขาขอให้เธอนั้นกลับ
เพื่อบอกลาเราบ้างจะขอบคุณ
    
     เหมือนเราโดนฟ้าฝ่าลงกลางใจ
แล้วน้ำตามันไหลให้เธอหนา
เรานั้นโกรธที่เธอไม่บอกลา
เหมือนฟ้าฝ่ากลางใจฉันไม่ลืม
    อยากจะเล่าต่อไปใจไม่ไหว
ที่หัวใจของเราปวดหนักหนา
ไม่ไหวแล้วนะเธอแม่แก้วตา
แล้วก็มีน้ำตาไหลเป็นทาง
............................................
หยิบเรื่องเก่าๆของหัวใจเอามาเล่า..				
comments powered by Disqus
  • Tawan

    24 มกราคม 2545 14:34 น. - comment id 31945

    :) ตอนต่อไปเป็นยังไงคะ
  • `คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`

    24 มกราคม 2545 22:16 น. - comment id 31996

    ไม่สามารถเล่าต่อได้ครับ เพราะหัวใจมันยังเจ็บอยู่

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน