เงารางรางห่างฝันฉันยังคิด ภาพนิมิตลอยเลื่อนเหมือนอยู่ใกล้ หลับตาลงหลงเงาเธอหลงเพ้อไป เหมือนมีใจเหมือนมีกายก่ายกอดกัน ฟ้ากว้างเวิ้งเนินดอยเกินสอยเอื้อม ดาวลายเลื่อมวาวระยับจับเงาฝัน คล้ายบินลอยสอยเกี่ยวเหนี่ยวสัมพันธ์ จับมือมั่นกอดกายก่ายชีวิต เงารางรางห่างไกลแค่ไหนหนอ น้ำตาคลอปริ่มเสมือนเลือนกรรมสิทธิ์ จะโอบกอดออดอ้อนแค่วอนคิด ได้ใกล้ชิดประหนึ่งเพ้อละเมอลวง เส้นขอบฟ้าสุดขอบตาจะคว้าไขว่ น้ำตาไหลพราวน้ำค้างพร่างจากสรวง หล่นมาหยดรดหยาดคลาดดาวดวง เหมือนใจร่วงล่วงลับราวดับดาว เงารางรางสร้างหวังลำพังนั้น มีเพียงฉันกับเงาเธอเผลอเอื้อมสาว ห่วงหวงพ้อก็เท่านั้นหนอเรื่องราว สุดเกินก้าวถึงฝันอันตรธาน เงากระต่ายก่ายกอดออดอ้อนโสม แสงสาดโลมรุกล้ำแค่คำขาน แท้สิ่งจริงอิงซ่อนซุกตำนาน เพียงผันผ่านผูกพันฝันเลื่อนลอย เงารางรางต่างหน้าฉันมาคิด ขอมีสิทธิ์คำนึงฝันอันเกินสอย แววตาเธอเปล่าว่างร้างคนคอย น้ำตาปรอยปานสลายสายใยรัก เสมือนเส้นเร้นรอยเกินสอยเอื้อม ขอบฟ้าเลื่อมลายตะวันแสงสานถัก ทอเส้นร้อยรอยสายใยช่างไกลนัก รู้ตระหนัก "รักข้างเดียว" เกินเกี่ยวใจ.
11 กันยายน 2549 20:33 น. - comment id 605185
แวะมาอ่านค่ะพี่รุ่ง อ่านแล้วเศร้าจัง อิอิ มารายงานตัวว่าช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้า msn เลยค่ะ เพราะว่าเนตที่ทำงานตัดไปแย้ว เนตที่บ้านก็ยังไม่ได้ติด สงสัยต้องเข้าตอนเย็นๆว่างๆจะแวะมาค่า
11 กันยายน 2549 21:03 น. - comment id 605190
ถ้าเรียนจบมาเป็นทนายให้ผมด้วยนะครับ แก้วประเสริฐ.
11 กันยายน 2549 21:58 น. - comment id 605204
แวะมาแอ่วหาเน้อ โชคดีกับการสอบนะเจ๊า
11 กันยายน 2549 23:40 น. - comment id 605241
รู้ตระหนักรักข้างเดียวเกี่ยวไม่ถึง แต่คนึงห่วงหาพาหวั่นไหว ขอบฟ้ากว้างเกินมอบกับขอบใจ จึงต้องจำห่างไกลใจจำนน เล่นคำได้งดงามทีเดียวค่ะ
12 กันยายน 2549 20:26 น. - comment id 605274
มาปลอบใจค่ะ..หายเศร้านะคะ..กุหลาบมาเป็นเพื่อนค่ะ..
12 กันยายน 2549 21:51 น. - comment id 605305
ถ้าการแอบรักใครสักคน มันทำให้เรารู้สึกแย่ เดินออกมาจากชีวิตเขาดีกว่านะค่ะ แล้วพี่รุ่งเอาเวลาที่ไหนอ่านหนังสือค่ะเนี่ย แต่งกลอนซะเยอะเชียว ตั้งใจสอบนะค่ะ
12 กันยายน 2549 22:13 น. - comment id 605314
รักข้างเดียว ดีกว่ารักไม่เป็นนะคะ เป็นกำลังใจให้เขารับรู้และรับรักด้วยค่ะ
12 กันยายน 2549 03:46 น. - comment id 605417
ย่องมาอ่านตอนเจ้าบ้านหลับเด้อ...สบายดีนะครับคุณรุ่ง...
12 กันยายน 2549 07:41 น. - comment id 605434
รักข้างเดียว แอบเกี่ยวใจ ไว้เหนียวแน่น อิอิ สวัสดีค่ะคุณรุ่ง
12 กันยายน 2549 08:20 น. - comment id 605442
...เฮ้ออออออ.....!!!! อารมณ์.....นี้...คุ้นๆอยู่นา..น้องรุ่ง เก็บไว้เป็นความหวานของใจ...เนาะ..
12 กันยายน 2549 12:32 น. - comment id 605462
แสงเลือนลางพรางเงาเกลื่อนฟ้า อิงแอบอุรา อ้างว่าไว้เพียงมอง มิหวังรั้งเจ้าเข้าครอบครอง แม้อกกลัดหนอง ขอปองเจ้าในใจ
12 กันยายน 2549 13:36 น. - comment id 605471
บัวขอให้พี่รุ่ง สมหวังในการสอบนะค่ะ
12 กันยายน 2549 15:35 น. - comment id 605591
เงารางรางพรางจันทร์ทำฝันค้าง ภาพจางจางกลางจันทร์ทำฝันเก้อ เพียงพูดคุยผูกพันฉันละเมอ เฝ้าฝันเพ้อเผลอจิตพิชิตใจ ฤๅหลงรูปจูบเขาในเงาฝัน สานสัมพันธ์ด้วยรักเกรงผลักไส ความคิดถึงฝากมาจากฟ้าไกล เชื่อมสายใยสองดวงห่วงหากัน
12 กันยายน 2549 15:55 น. - comment id 605600
เสมือนว่าขอบฟ้าอยู่ใกล้ๆ แต่สุดสอยเกินหทัยจะไปถึง ได้วาดปรารนาคราคะนึง คิดถึง ความรักยากหักใจ... สวัสดีครับ... ยาวนักครับคุณแดดเช้า ภาษาสวยครับ
12 กันยายน 2549 17:39 น. - comment id 605628
ถูกใจจังค่ะพี่รุ่ง...กระต่ายก็มีเงาในใจเหมือนกัน
13 กันยายน 2549 10:08 น. - comment id 605715
ณ ขอบฟ้า นี่ไงฉันคอยใครคนหนึ่ง... ใกล้ใจเขาหรือเปล่าก็ไม่รู้.... เอ้อความรู้สึก เหมือนห่างเกินใจไปหาจัง..
13 กันยายน 2549 11:49 น. - comment id 605739
สวัสดีค่ะ ... คุณนางฟ้าแสนซน ไม่พยายามเลย เป็นอย่างไรก็เป็นอยู่อย่างนั้น เพราะ ... ขอบฟ้าไม่มีจริง มีเพียงแค่ความฝัน น้องขวัญ พี่รุ่งก็จะไม่ออนเอ็มบ่อยแล้วค่ะ ... ว่าจะหักดิบ อยากจะอ่านหนังสืออย่างจดจ่อสักที สมาธิฟุ้งกระจาย อิอิ ลุงแก้ว ขอบคุณค่ะ ... หนูจะพยายามเรียนให้จบนะคะ ถ้าสมมติว่า หนังสือเยอะเกิน คิดว่าจะเรียนไม่ไหว ก็จะคิดถึงลุงแก้วว่า จะมาเป็นทนายให้ลุง คงจะมีแรงมุมานะเรียนมากขึ้น กลัวอย่างเดียว ... คือกลัวใจตัวเอง วันหนึ่งอาจจะคิดขึ้นมาก็ได้ว่า ไม่ต้องเรียนมันแล้ว พอเถอะ ... แล้วจะไม่สำเร็จน่ะค่ะ อิอิ พี่ไรไก่ สอบวันที่ 28-29 ตุลาคมค่ะ มีเวลาอีกเดือนกว่าๆ คิดอยู่ว่า เวลาประมาณนี้ เตรียมสอบเหรอ ... สบายมากเลย แต่ถ้าไม่ขยัน ก็คงไม่สบาย อิอิ คุณตูน รักข้างเดียวเกี่ยวใจห่วงใยรัก ยังแน่นหนักเพียงพอขอต่อฝัน เป็นความเศร้าที่งดงามท่ามคืนวัน ขอให้ฉันได้แค่รัก ... ก็คงพอ. คุณนกเดี่ยว แอบมาอ่านเหรอ ... ตีสามแล้วเนี่ย มัวทำอะไรอยู่คะ ไม่หลับไม่นอน คุณกานต์ รักข้างเดียวเกี่ยวใจให้เหนียวแน่น ก็สุดแสนเจ็บปวดรวดร้าวหนัก ยิ่งเหนียวแน่นยิ่งรัดตึงคิดถึงนัก ไม่อยากรัก แต่ก็มั่นผูกพันใจ. สวัสดีค่ะ คุณกานต์ : ) พี่ใบไม้1 ความหวานของใจ แม้ยิ่งซาบซึมลงลึกจะยิ่งรู้สึกเจ็บปวด แต่ก็เป็นความสุขแบบแสบๆ คันๆ ดีเนาะ อิอิ ซาบู รางรางพร่างเบลอเผลอคว้า กับเวิ้งแววตา เปล่าว่างร้างคนรอคอย ฤๅเธอปล่อยให้เหงาหงอย น้ำตาหล่นปรอย กับลมแล้งร้าวลำพัง ขอบฟ้าสุดไกลเกินหวัง คว้าเอื้อมรวงรัง ที่ฝันที่ใฝ่งดงาม เป็นภาพลวงตาทุกยาม หลับตาทวงถาม ลืมตาก็คิดคำนึง รางรางพร่างเบลอเผลอดึง จะห่วงหวงหึง เป็นแค่ลึกเร้นภายใน รู้ว่าครอบครองไม่ได้ จึงจำทำใจ ให้รักดำเนินตามทาง. น้องบัว ขอบคุณค่ะ ... พี่รุ่งก็ค่อนข้างมั่นใจว่า จะต้องสอบได้ แต่พี่รุ่งขี้เกียจ เลยทำให้ความมั่นใจตรงนี้หายไป อิอิ คุณขอบฟ้าอยู่ไม่ไกล เงารางรางค้างฟ้าคราคิดถึง หมอกหม่นดึงจันทร์หลบพลบแสงฉาย ดาวดับร่วงห่วงหาน่าเสียดาย กว่าครอบครองก็สายเกินไขว่คว้า ขอบฟ้านั้นเป็นแค่เงาเหงาหงอยนัก เหมือนขอบรักอยากขอบใจในคุณค่า แค่รอยยิ้มแค่ความดีที่ให้มา เหมือนขอบฟ้าขอบนั้นอยู่ใกล้ใจ. คุณแทนคุณแทนไท เสมือนขอบฟ้านั้นอยู่ใกล้ใจดวงนี้ เสมือนมีความผูกพันผูกมัดให้ แต่ที่แท้คือเงาเฝ้าห่วงใย ไม่มีเธอไม่มีใครได้เคียงครอง. น้องกระต่ายน้อยบนรอยจันทร์ ก็ ... บางที การที่เรามีกระต่ายน้อยบนรอยจันทร์ เป็นใครสักคน ก็เป็นความสุขแบบฝันๆ ของเราไปวันๆ ได้เหมือนกันเนาะ หลายครั้ง ... ที่ไม่อาจเปิดปากเปิดใจ เพราะกลัวสูญเสียความฝันดีงามตรงนี้ไป คุณกุหลาบขาว ไม่เศร้ามากค่ะ ... แค่คิดถึงเขาอยู่ลึกๆ ไม่หายสักที เขาเป็นเงาอยู่กลางใจ น้องเล็ก ไม่จริงเลย ... รู้สึกดีต่างหากได้รักใครข้างเดียว รู้สึกดีมากๆ ... ทำไมเราต้องเดินออกจากชีวิตเขาด้วยล่ะ อิอิ ... แหม ตื่นเช้ามาพี่รุ่งก็อ่านหนังสือ กลางวันก็อ่านหนังสือ เย็นๆ ก็อ่านหนังสือ ก่อนนอนก็อ่านหนังสือ เวลาที่เหลือเอามาเขียนกลอนจะเป็นไรไป ไม่เขียนเดี๋ยวฝืดหมด คุณเฌอมาลย์ ก็อยากให้เขารับรู้ และคิดเอาเองว่า เขาคงรับรู้ แต่เรายังไม่อยากบอกเขาให้เขารับรู้น่ะ ทำไงดี อิอิ อยากมีขอบฟ้าไว้ใกล้ใจอยู่อย่างนี้ ... จนกว่าจะมั่นใจอะไรซะก่อน ยิ่งทุกวันนี้ยิ่งไม่มั่นใจเข้าไปใหญ่เลย และเราไม่อยากทำให้เขาลำบากใจ เขาคิดถึงและรักอีกคนหนึ่งมากๆ เราก็ไม่อยากทำให้ใครอีกคนต้องเสียใจ ... คนที่ได้รับความรักจากเขาอย่างแท้จริง ถ้ามีเราไปขอแบ่งปัน อีกคน คนๆ นั้นก็คงต้องเสียใจ เป็นใครใครก็อยากได้ความรักเต็มๆ ใช่ไหม? ไม่ใช่ความรักที่ถูกแบ่ง หรือ แบ่งมาจากใครอีกคน ความรู้สึกดีๆ แบบนี้ ... สู้เก็บไว้เป็นความหวานของใจไม่ดีกว่าเหรอ คุณมะกรูด ถึงเราไม่ใกล้ใจเขา แต่เขาใกล้ใจเรา ก็พอแล้วเนาะ ได้แค่นี้ ก็เอาแค่นี้ ไม่โลภมากค่ะ พอเพียง อิอิ ขอบคุณทุกท่านที่มาเยือนกันค่ะ : )