แดดแรงแสงจ้าลาลับ หลบกับห้วงครามน้ำใส พลิ้วคลื่นงามตาอำไพ แสงทองส่องใจงดงาม เมื่อแดดลับลาจากฟ้า ห้วงน้ำก็พาใจหวาม เห็นคลื่นพลิ้วไหวสวยงาม แดดตามยามอัสดง อาทิตย์ลาลับล่วงโลก เงาโศกโลกพลันหมองหม่น หัวใจก็ยังมั่นคง ซื่อตรงต่อรักที่มี ไม่เคยแปรผันในรัก แต่มักไม่ได้อย่างนี้ เลยต้องขอบอกลาที วันที่แดดลับดับลง
7 กันยายน 2549 21:35 น. - comment id 604330
แดดแรง แสงจ้า ลาลับ นั่งพับ คอตก อกแขวน หัวใจ ครุ่นคิด ถึงแฟน ควงแขน ผู้ใด ไหนกัน อากาศ เย็นย่ำ พร่ำคิด ดวงจิต ไม่วาย ประหวั่น แฟนเธอ แต่เธอ แฟนฉัน ใจนั้น อ่อนล้า ลาแรง อยากให้ แดดกล้า ฟ้าผ่อง เมื่อยาม ฟ้าทอง ส่องแสง ใจฉัน คงกล้า มีแรง เมื่อแสง แดดกล้า มาพลัน...
7 กันยายน 2549 22:04 น. - comment id 604343
แดดแรงเกินไปไม่ไหว ผิวไหม้แสบร้อนอ่อนล้า อุตส่าห์ใช้โลชั่นมาทา อนิจจายังดำคล้ำเกรียม
7 กันยายน 2549 22:11 น. - comment id 604348
แดดใกล้ลาลับดับแสง แต่แฝงความสวยรวยสี มองผ่านคุ้งน้ำยามนี้ ผ่องสีผ่องผุดหยุดมอง เวลาว่าง ๆ ชอบไปนั่งมองพระอาทิตย์ตกน้ำค่ะ สวยงามและประทับใจดี
8 กันยายน 2549 11:06 น. - comment id 604468
บทกลอนไพเราะมากค่ะคุณคนบนเกาะ ขอบคุณนะคะที่แวะมาชม ไม่เป็นไรค่ะwhite rose เดี๋ยวพี่ซื้อโลชั่นกันแดดเพิ่มให้ แต่งกลอนนี้ก็เพราะได้เห็นพระอาทิตย์ใกล้ลับลงทะเล สวยมากๆ ค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา