นกเขาไพร..............

กุมภ์

ผาภูไกลสุดฟ้า                  นกเขาป่าอยู่พงไพร
รินลมรำเพยไกล              หวานละไมเสียงพนา
ผาสูงยังบ่ใกล้                   เมฆา
นกป่าห่วงพนา                  ค่ำแล้ว
รินลมป่าเชยมา                 ผะแผ่วแว่วเสียง
หวานอ่อนรำเพยแพ้ว         แผ่วพลิ้วเสียงไพร
นกเขากลางป่าใหญ่            เปลี่ยวหัวใจเกินรักษา
เดียวดายในพนา                วอนใครมาเลี้ยงดูใจ
นกเขาไพรกู่ก้อง                 สำเนียง
เปลี่ยวปล่าวรวดร้าวเพียง     กู่ร้อง
เดียวดายส่งเพียงเสียง         หาคู่
อยากอยู่ให้จับจ้อง                เหนื่อยล้าหัวใจ
กลางไพรสนธยา                 นกเขาป่าหารู้ได้
หลงทิศโบยบินไป                โหยหาไห้ในค่ำคืน
กลางไพรในป่าเศร้า             สนธยา
นกป่าหลงบินมา                   ใช่รู้
หลงทิศห่างพนา                   ไพรป่าร้างเอย
หาญฝ่าลำพังสู้                      กู่ร้องก้องไพร
ดึกดื่นก่อนฟ้าสาง                  สายหมอกจางในคืนขื่น
คืนช้ำสุดกล้ำกลืน                  น้ำตารื้นหามีใคร
ดึกดื่นคืนค่อนแล้ว                 รุ่งราง
กระจ่างสายหมอกจาง            ห่างพื้น
สายลมอ่อนหมอกบาง             เจ็บซ่อน
ดึกดื่นน้ำตารื้น                       สะอื้นอาวรณ์