..๏ เมื่อความจริงที่แท้ถูกแผ่เผย คิดลงเอยฤๅได้หัวใจเก่า เถอะ ! ปล่อยร้างวางกองรักของเรา แม้นต้องเศร้ามิฝืนคิดคืนดี และขอจบเรื่องราวรักคราวนั้น สิ่งวาดฝันต้องกลบฉันหลบหนี อย่าพบกันเลยหนอพอกันที ไม่อยากมีเศษผงเสี้ยวทรงจำ สายสัมพันธ์สะบั้นขาดมิอาจต่อ นานเพียงพอที่เสนอให้เธอย่ำ ท้ายนี้ขอหลุดพ้นหนทางกรรม บนรอยช้ำทั้งผองไม่จองเวร ความรู้สึกทั้งหมดปรากฏเผย รักที่เคยครองไว้ฉันไม่เห็น บนเส้นทางยาวไกลไม่ชัดเจน ฉันหลบเร้นตัวตนบนโลกลวง ๚ะ๛
22 สิงหาคม 2549 23:45 น. - comment id 600449
เมื่อใจเผลอปล่อยใจให้เปิดเผย อาจลงเอยเหมือนเก่า..เศร้าเหงาหงอย ยืนอยู่เดี่ยวอ้างว้างอย่างเลื่อนลอย... ...อย่าให้รอยอดีตมากรีดใจ ..........................
23 สิงหาคม 2549 01:12 น. - comment id 600463
จะเป็นกำลังใจให้ในทุกเส้นทาง แม้จะยังไม่เข้าใจว่าทำไมความรักนั้นจึงบอบบางยิ่งกว่าใยแมงมุมเสียอีก ..
23 สิงหาคม 2549 05:44 น. - comment id 600483
ชอบข้อความตรง note จังค่ะ ความรัก...บอบบางยิ่งกว่าเส้นใยแมงมุม
23 สิงหาคม 2549 07:25 น. - comment id 600493
ความรักนั้นบอบบางยิ่งกว่าใยแมงมุมเสียอีก จริงด้วยค่ะ
23 สิงหาคม 2549 08:57 น. - comment id 600535
จะหลบไปไหน คิดจะหลบหัวใจตนเองซะงั้น อยากให้ลองฟังเพลง \"ลมลำเพย\" ดูสักหน่อยนะ
23 สิงหาคม 2549 09:03 น. - comment id 600537
แต่จุดหมายย่อมเดียวกันใช่ป่าว.. ใยแมงมุม..มันเหนียวไม่ใช่เล่นนา...หยักไย่เก่าๆ กับเศษแมลง..และใบไม้.... น่าจะปัดทำความสะอาดสักที... :)
23 สิงหาคม 2549 09:20 น. - comment id 600538
ถึงแม้ความรักจะเป็นคนละเส้นทาง แต่เส้นทางก็ขนานกันนะค่ะ..... บางครั้งอาจจะมีสิ่งที่ดีเข้ามาใหม่ก็ได้... ดูแลตัวเองด้วยนะ.....
23 สิงหาคม 2549 10:20 น. - comment id 600552
ฟังเสียงของหัวใจ สะอื้นไห้ไม่หายหลายปีผ่าน ทั้งที่ต่างร้างไกลไปแสนนาน ความร้าวรานฝังบ่มจมน้ำตา อยู่ท่ามกลางความจริงบนหล้าโลก แต่หัวใจเศร้าโศกเหมือนคนบ้า โหยอาวรณ์จนละเหี่ยเสียเวลา เหมือนตัวเราสิ้นค่าเธอลาไกล เตือนตัวเองอย่าท้อต่อแต่นี้ หยุดสะอื้นสักทีหยุดหวั่นไหว เลิกคิดเลิกหวงเลิกห่วงใย ควรเริ่มต้นกับใครได้สักที
23 สิงหาคม 2549 11:17 น. - comment id 600577
ทำบุญร่วมกันมาแค่นี้ ปลงซะ
23 สิงหาคม 2549 11:59 น. - comment id 600595
ไม่มีพล๊อตเขียนอะ....ตกลงเส้นทางหากลงที่สุวรรณภูมิจะใกล้บ้านมากว่าใช่มะ...เคลียร์รันเวย์ให้ด้วยนะ....ง่วงจังกินยาลด(ความหล่อ)น้ำมูกไปอะ...
23 สิงหาคม 2549 12:20 น. - comment id 600620
ฮ่าๆๆๆแต่ใยมันเหนียวนาจะบอกให้ ฮ่าๆๆ แก้วประเสริฐ.
23 สิงหาคม 2549 15:35 น. - comment id 600693
อ้าว..วันนั้นเห็นรับสมัคร..เข้าแถวกันยาวเหยีอด ไหงวันนี้..มาขอจบ..หลบซะแล้ว..
23 สิงหาคม 2549 17:47 น. - comment id 600820
อ้าว..โลกนี้เป็นสีเทาไปแล้วเหรอ
23 สิงหาคม 2549 18:05 น. - comment id 600839
ทางรถไฟสายไหนล่ะครับ....เหนือ ใต้ ออก ตก...
24 สิงหาคม 2549 23:59 น. - comment id 601160
คุณนครา .. :) คุณมาจองพื้นที่เป็นอันดับหนึ่งอยู่นะ ในระยะนี้ ดูเหมือนว่าเราจะมีเวลาว่างค่อนข้างตรงกัน เห็นกลอนที่คุณเขียนมาในคอมเมนท์ ทำให้อัลมิตรานึกถึงบรรยากาศสนุก ๆ ในตอนที่หัดเขียนกลอน และมีการต่อกลอนกันเล่นกับเพื่อน ๆ ในอีกเวป เพียงคนละบท สองบท เขียนโต้ตอบกันอย่างสุขใจ นานมาแล้ว ที่อัลมิตรายังไม่เจอบรรยากาศเช่นนั้นอีก แต่ดูเหมือนว่า ตอนนี้ถูกคุณกระตุ้นเตือน ขอบคุณมากค่ะ :) อัลมิตรารู้สึกดีนะ คุณยิ้ม .. ความรักเหมือนกับดักหรือเปล่านะ เหมือนใยแมงมุมดักล่อแมลง แล้วความรักทำไมถึงขาดได้ง่ายดาย หรือว่าเส้นใยของความรักบางเหลือเกิน ? คุณเพรง.พเยีย .. ค่ะ อัลมิตราก็ชอบนะ คุณเฌอมาลย์ .. ได้แนวร่วมเพิ่มอีกแล้ว ดีจังค่ะ คุณคนตัวเล็ก .. เคยฟังนะ เพลงนี้เป็นเพลงที่มีความหมายดีทีเดียวค่ะ คุณกุ้งหนามแดง .. ก็แค่เศษแมลง ซากที่ซากน่ะ คุณกุ้ง คุณwhitelily .. โห .. อัลมิตราไม่ได้อกหักน๊า .. ยังยิ้มอยู่นะเนี่ย คุณร้อยแปดพันเก้า .. เริ่มต้นอีกสักครั้ง ยังพอไหว แต่เริ่มต้นร้อยแปดพันเก้าหนแสนจนใจ จะเริ่มต้นอย่างไรเมื่อไหร่ดี.. ฮา .. ไอซ์ .. อื้อ ปลงซะ ปลง แบบติ๊ก ชีโร่ เลย คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. อัลมิตรายังไปสนามบินสุวรรณภูมิไม่ถูกเลยนะคะ รู้แต่ว่าไม่ไกลจากบ้านโน้นนัก นี่ถ้าจะต้องเดินทางไกลอีก สงสัยต้องลอบไปดูทำเลก่อนค่ะ กลัวตกเครื่อง และก็กลัวเครื่องตกจัง คุณแก้วประเสริฐ .. ใยเหนียว แล้ว หนังเหนียว หรือเปล่าคะ คุณกุหลาบขาว .. เจอใบสมัครที่ error เป็นแถว คุณสมบัติพร้อม แต่หัวใจไม่พร้อมเป็นแถว ค่ะ คุณครูใหญ่ .. ใส่แว่นกันแดดนี่นา โลกสลัวไปเลยค่ะ คุณdark side of mind .. เอ !! ไปเหนือดีกว่า ไปแอ่วทะเลหมอกดีกว่าเนอะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า