อยากอยู่ในอ้อมกอดของท้องฟ้า พริ้มหลับตาอยู่บนเมฆสีขาว ลมช่วยพัดน้ำตาที่ร่วงพราว วอนดวงดาวเป็นเพื่อนเตือนปลอบใจ ขอดวงจันทร์ส่องใจให้สร่างเศร้า ลบเลือนเงาของคนทำหวั่นไหว ปลิดปวดร้าวทิ้งลงทะเลไป เพราะเยื่อใยสูญสลายร้าวระทม วอนแมกไม้บรรเลงเป็นเพลงรัก คอยฟูมฟักพักใจให้หายขม เป็นเสียงเพลงบรรเลงโลกใบกลม ความช้ำตรมเลือนลางลงสักวัน ด้วยหัวใจเขาคลาดแอบวาดหวัง วลีถ้อยดั่งว่ากลับมารับขวัญ คำสัญญาที่ให้ไยลืมกัน ทิ้งความฝันสัญญาว่าให้คอย รักที่ว่าแน่นหนักดั่งภูผา ทิ้งร้างลาห่างลับฉันเหงาหงอย ล่วงวันเคลื่อนเดือนปีน้ำตาปรอย ฝันเลื่อนลอยความหวังแทบพังภินท์ หยดน้ำตาแต่ละหยดหมดสิ้นค่า แม้ไขว่คว้าเจ็บหนักรักสูญสิ้น ม่านน้ำตาอาบแก้มร่วงหล่นดิน ร่างดับดิ้นคงสิ้นค่าสำหรับใคร
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 22 ส.ค. 2549 11:16 น. - ID 92298 
1550
24
0
25 สิงหาคม 2549 17:21 น. - comment id 525991
เยอะม๊ากมากๆ สูญสลายแล้วในเวลาบัดดล
22 สิงหาคม 2549 11:29 น. - comment id 600136
คนทิ้งกัน จะรู้อยู่บ้างไหม ว่ามีใครทางนี้ที่เฝ้าฝัน ฝากคำถามของใจไปกับจันทร์ อยู่ไหนกัน คนดี ที่ฉันรอ...
22 สิงหาคม 2549 11:37 น. - comment id 600140
คุณกระต่าย อย่าเศร้าเลยน๊า อายมาอยู่เป็นเพื่อนอ่ะเทคแคร์จ้ะ สบายดีป่าวคะ
22 สิงหาคม 2549 11:40 น. - comment id 600141
คับเพระดีแต่มันเศร้าไปนะเอ็มมีคําคมให้อีกนะ เพชรคือถ่านไม้ถูกกดดันเป็นเวลานานหลายล้านปี ถ้าไม่ถูกกดดันก็จะกลายเป็นแค่ซากพืชธรรมดา ต่ออีกอัน ไข่มุกเป็นมะเล็งของหอยชนิดหนึ่ง อันเกิดจากสิ่งแปลกปลอมเล็ดลอดเข้าไปในตัว แต่มันก็ตอ่สู้จนชะนะและได้วิ่งที่มีค่ากลับมา
22 สิงหาคม 2549 11:44 น. - comment id 600144
... พอเข้าใจในคำที่รำพัน รอสักหน่อยแก้วขวัญอย่าหวั่นไหว อีกไม่นานเกินรออย่าท้อใจ จะรีบไปปลอบขวัญตามสัญญา ...โอ๋ๆๆ มาให้ ปักษา ปลอบก่อนละกัน ฮี่ๆๆๆ
22 สิงหาคม 2549 12:07 น. - comment id 600154
รอและรอต่อสัญญาค่ารักมั่น จะไม่หวั่นพรั่นอันใดให้แปรเปลี่ยน ด้วยหัวใจได้มีหวังดังแสงเทียน คอยอ่านเขียนใจให้สู้ไม่รู้รา ยังรอ ....เธอคนนั้น เสมอ เหอ ๆๆ
22 สิงหาคม 2549 12:27 น. - comment id 600162
รอนานๆมันก้อเมื่อ ถ้าสมีเก้าอี้ให้นั่นรอ หนังสืออ่านฆ่าเวลา เพลิงๆหนมหร่อยๆ องอดทนได้นานขึ้น
22 สิงหาคม 2549 12:28 น. - comment id 600163
22 สิงหาคม 2549 12:28 น. - comment id 600164
22 สิงหาคม 2549 13:00 น. - comment id 600179
น้องกระต่ายมีค่าออกค่ะ ใครไม่เห็นคุณค่าก็ช่างเขา มีคนอีกมากมายเนอะที่รักเรา ห่วงใยเรา ปล่อยให้พี่กานต์คอยลมๆแล้งคนเดียวพอน่า น้องอย่ารอเลย
22 สิงหาคม 2549 13:17 น. - comment id 600192
เศร้าอีกและ ม่ะดีเลยน้าหลาน ว่าแต่ว่ารอใครง่ะ รอลุงอ่ะเป่าน้อ อิอิแซวเล่นน่ะ
22 สิงหาคม 2549 13:40 น. - comment id 600204
มัวสิ้นหวังนั่งไห้ถึงปลายฟ้า เหตุอันใดไม่มุ่งหน้าหาความฝัน เรื่องที่ผ่านรานใจอยู่ใยกัน มาจับมือร่วมฝ่าฟันกับฉันไง....อิอิ รับรองว่ามืออบอุ่นพอ
22 สิงหาคม 2549 13:40 น. - comment id 600205
อย่ารอนานนะคะ .....
22 สิงหาคม 2549 14:04 น. - comment id 600221
อ้อมกอดของท้องฟ้า ช่วยซับน้ำตาคราขื่นขม วอนเอย วอนสายลม ช่วยประพรมความฝันอันแสนดี เพราะในความเป็นจริง เหมือนหัวใจได้แต่วิ่งไขว่คว้าและผลักหนี ไม่ยอมรับกับสิ่งช้ำคนย่ำยี ไหวหวั่นเกินกว่าที่จะเข้าใจ อ้อมกอดของท้องฟ้า มีค่าเพียงความฝันใฝ่ อยากกลบความชอกช้ำจนจมไป กับน้ำทะเลใสและหาดทราย ... ไม่อยากเห็นมัน มาตอบกระต่ายค่ะ ... เขียนเป็นกลอนเปล่าๆ ปล่อยๆ นะ อิอิ : )
22 สิงหาคม 2549 14:52 น. - comment id 600247
ติดตามผลงานคุณกระต่ายฯ มาดมั่นหมายจะรู้จักให้มากขึ้น ว่าทำไมกระต่ายฯผู้บึกบึน ชอบทะเลแสงจันทร์และรอคอย...เหมือนกันเลยงะ
22 สิงหาคม 2549 15:28 น. - comment id 600262
รอยขื่นขมไล่ออกไปแสนลำบาก ใช้เวลาค่อนข้างมากเพราะสะสม ค่อยค่อยกำจัดไปนะความระทม คงสุขสมใจได้ในสักวัน..
22 สิงหาคม 2549 17:41 น. - comment id 600340
อารมณ์รักเป็นสิงเสพย์ติดประการหนึ่ง ลองเมื่อได้ลิ้มชิมแล้ว ยากจะตัดเสน่หานั้น... เมื่อตัดไม่ได้ ก็สอนใจให้รู้สึกเสน่หาแบบใจสบายเถิด
22 สิงหาคม 2549 18:59 น. - comment id 600359
แก้วประเสริฐ.
22 สิงหาคม 2549 18:39 น. - comment id 600373
ธารน้ำตาทิ้งคราบอาบสองแก้ม โศกศัลย์แซมหัวใจให้เงียบเหงา การรอคอยคงเก้อเพ้อเพียงเงา อยู่กับเศร้าร้าวรานอีกนานวัน
22 สิงหาคม 2549 22:32 น. - comment id 600414
มารอด้วยกัน
23 สิงหาคม 2549 00:01 น. - comment id 600450
คนทิ้งกัน จะรู้อยู่บ้างไหม ว่ามีใครทางนี้ที่เฝ้าฝัน ฝากคำถามของใจไปกับจันทร์ อยู่ไหนกัน คนดี ที่ฉันรอ... เพราะหัวใจอ้างว้าง จึงถามถึง คนเคยซึ้งผูกพันธ์สานเกิดก่อ มีสายใยความรักที่ถักทอ คงต้องรอคนดีที่อยูไกล
23 สิงหาคม 2549 00:10 น. - comment id 600451
อายจ๋า ขอบคุณน่ะค่ะ ที่มาดูแลเรื่อยน่ารักจัง
23 สิงหาคม 2549 00:14 น. - comment id 600454
พอเข้าใจในคำที่รำพัน รอสักหน่อยแก้วขวัญอย่าหวั่นไหว อีกไม่นานเกินรออย่าท้อใจ จะรีบไปปลอบขวัญตามสัญญา ... รอนานแสนนานมองหาอยู่ ปักษาแอบที่ใดตรงไหนหนา รอมารับขวัญตามสัญญา รอคนกว่าจะ80รีบๆมา
23 สิงหาคม 2549 00:43 น. - comment id 600458
แหมคุณเพชรพรรณรายรอคนต้องอ่านต้องเขียนบ่อยๆสิค่ะงั้น
23 สิงหาคม 2549 01:02 น. - comment id 600460
ดีค่ะลุงมอมแมม...หลานรอไปเรื่อยๆๆค่ะอิๆๆ
23 สิงหาคม 2549 01:07 น. - comment id 600461
ดีค่ะพี่รุ่ง แหมๆเขียนกลอนเปล่าเห็นภาพเชียวขอบคุณทุกอย่างที่ทำให้ต่ายน่ะค่ะ
23 สิงหาคม 2549 01:10 น. - comment id 600462
ตอบคุณโอ้...เจ้าศศิธรตรงนี้น่ะค่ะเมลมาถามต่ายว่าใช่คนภูเก็ตไหม ไม่ใช่ค่ะ กระต่ายคนเหนือเจ้า ชอบมองทะเล แสงจันทร์ ก่รรอคอยได้ไหมค่ะทีนี้อีกอย่างที่ชอบ ชอบดูทะเลหมอกค่ะ
23 สิงหาคม 2549 01:13 น. - comment id 600464
ขอบคุณค่ะคุณกุหลาบขาว รอยอาลัย คงลืมกันยากค่ะเพียงเก็บส่วนดีๆของกันและกันไว้เท่านั้นเองค่ะ
23 สิงหาคม 2549 01:16 น. - comment id 600465
สวัสดีค่ะ พี่แทน มีพี่ชาย คนหนึ่งสอนกระต่ายว่า จะเลือกที่ลืมเลือกที่จะจำสิ่งดีๆไว้ อย่าไขว่คว้า อย่าคาดหวังสิ่งนั้นทำให้ต่ายหลุดพ้นบางเรื่องขอบคุณพี่ชายที่แสนดีคนนั้นจริงๆค่ะจาก...หัวใจ...
23 สิงหาคม 2549 01:21 น. - comment id 600466
ความเศร้ารุ่มเร้าเศร้าดวงจิต มีชีวิตเหมือนสิ้นไร้ความหมาย เพราะมีบางใครเลือนจากใจ สิ้นร้างไร้หัวใจถูกใครลืม สวัสดีค่ะ คุณดาริกา แสนสวย
23 สิงหาคม 2549 01:23 น. - comment id 600467
โห้..ลุงแก้วขา...อายเค้าค่ะ...อย่าพูดดังไป..อิๆๆ....แกล้งหลานสาวตัวเองได้ลงคอน่ะค่ะลุง
23 สิงหาคม 2549 01:24 น. - comment id 600468
คุณเณอมาลย์..ได้ค่ะ รอกันสองคนเน๊อะ
23 สิงหาคม 2549 06:52 น. - comment id 600488
คับคุณแต่งกลอนได้ดีทีเดียวแต่ผมว่าถ้าคุณลืมความหลังได้ในเวลาแต่งกลอนผมว่าคุณจะแต่งได้ดีกว่านี้คับ ผมอยากให้กลอนคุณสักหนึ่งบท ความรักของฉัน เอา array มาเก็บความรัก เอา buffer มาพักใจไว้ เอา struct มาใส่ความหว่งใย แล้ว save เก็บไว้ในหัวใจเธอ complie ความปรารถนาดี ที่execute ไว้เสมอ ยามใดที่ interrupt แล้วพบเจอ อยากจะ copy หน้าเธอไว้ทุกมุม ดูความจริงใจ ftp ความคิดถึงไปทั่วกลุ่ม declare ความห่วงหาให้ครอบคลุม แล้วclick ปุ่มเพื่อส่งความหัวงดี del ความบาดหมางของสองใจ network เชื่อมใยใจที่ล้นปรี่ ให้ ram เก็บความรู้สึกที่มี ใช้ pointer ชี้สายสัมพันธ์ เก็บค่าความสุขลง file แล้ว move ย้ายค่าความโศกศัลย์ ทิ่งไปใน bin โดยพลัน เหลือ guota ไว้แค่ฉันกับเธอ
23 สิงหาคม 2549 08:26 น. - comment id 600527
รีเข้ามาปลอบคุณกระต่ายค่ะ ทั้งปลอบและรอ ไปพร้อมกันค่ะ... รอว่าเมื่อไหร่เธอจะกลับมา แฮะ แฮะ มาช้าไปหน่อยค่ะ.... คิดถึงค่ะ...
23 สิงหาคม 2549 18:38 น. - comment id 600850
ขอบคุณค่ะเอ็มแต่ช่วยพิมพ์ทีละแถวได้ไหมกระต่ายอ่านไม่รุ้เรื่อง แต่ขอบคุณน่ะค่ะที่เอากลอนมาฝาก ขอบคุณค่ะห่วงความรู้สึก รุ้สึกเป็นเกียรติและขอบคุณจริงๆค่ะ
23 สิงหาคม 2549 18:47 น. - comment id 600851
คุณลิลลลี่ขาวขอบคุณค่ะที่แวะมา
24 สิงหาคม 2549 08:59 น. - comment id 600970
การ...รอใครสักคนนี้มันทรมานเลย เราขอ เป็นกำลังใจ ใจให้เธอนะ จะเอาใจช่วยค่ะ แต่ก็อย่ารอไปมากนะค่ะ ถ้าเขาไม่กลับมาก็ เป็นไร เราต้องอยู่ด้วยตัวเอง เพราะไม่มีใคร รักเราเท่าตัวเราเองอีก ขอให้พบรักใหม่ เร็ว ๆ นะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
