กับรักเคย-เคย.. ที่มันล่วงเลยก่อนนั้น.. นานแล้ว..ที่ยังผูกพัน ล้างมันไม่ออกจากใจ..ซักที . กับภาพเดิม-เดิม.. ที่ไม่อาจต่อเติม อะไรจากนี้ ยิ่งทำร้าย..ความรู้สึกที่มี หัวใจที่คิดว่าต้องหายดี..กลับถูกบั่นทอน . กับวันเก่า - เก่า เรื่องราว ..ครั้งก่อน ยังหลงเหลือความอาทร.. บางที..ก็รู้สึกร้าวรอน..หัวใจ . กับคืนวัน..ผันผ่าน.. ในฤดูกาล..หวั่นไหว ไม่เลย..ไม่เคยเข้าใจ ที่เคยอาทร-ห่วงใย ...ทำไม ไม่ลืม ------------------------------------------.. .. .... คงถามใครไม่ได้หรอกนะว่า ทำไมไม่ลืมซะที เพราะคงจะต้องเป็นตัวเราที่ให้คำตอบ และหาทางออกให้ตัวเอง คนรอบข้าง .. เพื่อน.. พี่.. น้อง.. พ่อ..แม่... และคนสนิท คงทำได้เพียงให้กำลังใจ ... ..ความเข้มแข็ง ไม่สามารถสร้างให้กันได้ เว้นซะแต่... มันจะเกิดขึ้นจากก้นบึ้ง ของหัวใจคุณเอง .. สร้างมันขึ้นมาให้ได้นะครับ ... ถึงมันจะยากเย็น... ผมยังเชื่อว่า คุณทำได้นะ เป็นกำลังใจให้ สำหรับ การสร้างความเข้มแข็งของหัวใจ นะครับ ^__^
22 มกราคม 2545 10:57 น. - comment id 31519
จะพยายามครับ.. (เกี่ยวกะผมมั๊ยเนี่ย55555)
22 มกราคม 2545 12:47 น. - comment id 31530
โอ้.....พระเจ้า ชอบมากจ้า แต่งและก้อเขียน บรรยายได้ดีขนาด ขอบอกอีกครั้งว่าเยี่ยมจริง ๆ
22 มกราคม 2545 14:02 น. - comment id 31538
มันยากค่ะ ที่จะลืม แต่จ๋าก็จะพยายามนะคะพี่อาร์ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
22 มกราคม 2545 14:31 น. - comment id 31543
ยิ่งฝืน ก็ยิ่งเจ็บ บางทีคนเราก็ต้องปล่อยให้ตัวเองร้องไห้บ้าง แม้สิ่งเดิมๆ จะไม่อาจลืม แต่สิ่งใหม่ๆ ที่เข้ามาในชีวิต จะช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นได้ โดยไม่จำเป็นต้องลืมทุกๆ อย่างที่เคยผ่านมา
22 มกราคม 2545 15:13 น. - comment id 31549
..อยากลืมกลับจำ...อยากจำกลับลืม ชิวิตของมนุษโลกธรรมดาคนนึง เมื่อไหร่จะเข้าใจความจริงข้อนี้ซะทีก็ไม่รู้ ขอบคุณ..กำลังใจ
23 มกราคม 2545 02:15 น. - comment id 31669
เป็นคนนึงที่เคยผ่านวันเวลาที่ทรมานใจอย่างที่สุดมาแล้ว...ด้วยกำลังใจและความเข้มแข็งของตัวเอง เพราะในช่วงเวลาเลวร้าย และความทรงจำที่เจ็บปวดไม่มีใครพาเราออกมาได้ นอกจากตัวเราเองเท่านั้น....ชอบกลอนที่อาร์เขียนนะจ้ะ
24 มกราคม 2545 11:38 น. - comment id 31908
หยั่งงี้แหล่ะค่ะ สิ่งที่อยากลืมกลับจำแม้มันจะทำให้เราช้ำก็ตาม กลอนเพราะมากเลยค่ะ