มิได้เป็นพระเอกอเนกค่า ยากจะหาน้องนางแนบข้างอุ่น ยิ่งสาวงามนามเพราะเสนาะคุ้น มิการุณย์ชายตามาเมียงมอง อดีตเก่าร้าวรวดและปวดเจ็บ ขื่นขมเหน็บเก็บตัวกลัวหม่นหมอง มิกล้าเผยเอ่ยเอื้อนเรือนใจปอง ได้แต่จ้องผ่องพรรณทุกวันคืน หวังว่าเธอเจอทักสักครั้งหนึ่ง แม้มิซึ้งตรึงจิตสักนิดฝืน ก็ยังดีที่รักหากขวัญยืน แกล้งหยิบยื่นทักทายในเวลา ฟังเสียงฝนหล่นโปรยโชยลมพัด โบกสะบัดซัดสาดบาดใจข้า เธอจะเป็นเช่นไรห่างสายตา อยากยลหน้าเคียงคู่เฝ้าดูแล ฝันใฝ่ฟังข้างเคียงสำเนียงเจ้า เพียงสองเราเนาคู่ดูเพ็ญแข รุ่งเช้าตื่นชื่นจิตชิดดวงแด มิใช่แค่เพียงฝัน "ฉันรักเธอ" คำปลอบโยนโอนอ่อนสุนทรวาท พิศวาสนารถน้อยคอยเสนอ อยากพิสูจน์จุดยืนชื่นใจเออ รักเสมอหากเธอนั้นมิผันแปร --------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๘ กรกฎาคม ๒๕๔๙
20 กรกฎาคม 2549 12:53 น. - comment id 591506
เพียงมีคุณ เพียงมีคุณอุ่นใจไม่เคยท้อ เพียงได้รอสุขใจไม่หน่ายหนี เพียงมีกันอิ่มใจในฤดี เพียงวันนี้กันและกัน ฉันและเธอ เพียงวันนี้มิตรภาพอาบอบอุ่น คำหวานกรุ่นในก้นบึ้งคิดถึงเสมอ\" สุขเหลือแสนแม้นยากหากจะเจอ เฝ้าพร่ำเพ้อวันนี้เรามีกัน เพียงมีคุณฉันวันนี้ก็มีสุข แม้นงานชุกยังสุขใจยามได้ฝัน ไม่เคยเหงาเราเคียงคู่อยู่ทุกวัน คอบกล่อมขวัญร่วมเรียงเพียงมีเรา เพียงวันนี้ฉันมีคุณอุ่นใจนัก หอมกลิ่นรักชมเชยไม่เคยเหงา เพียงฉันเธอมีกันทุกข์บรรเทา ความโศกเศร้าหาญสองปองฤดี เพียงมีคุณอุ่นไอรักมิหนักจิต เป็นคู่คิดเคียงใจไม่หน่ายหนี เพียงเรามีเราเท่านั้นมี สุขเต็มที่วันไหนได้เคียงคุณ คุณไหนหว่า อิอิ
20 กรกฎาคม 2549 13:13 น. - comment id 591511
สวัสดีพ่อใหญ่ตัวเล็ก มาจ่มอะไรแถวนี้หนอ บ่หลับบ่นอนบ่ ดึกแล้วเด้อ.... แวะมาเว่านำพอมีแหง กะจังว่าเด้อ อิอิ...
20 กรกฎาคม 2549 14:13 น. - comment id 591529
เพียงพอ มีความรักให้กันไม่เคยห่าง ยามอ้างว้างคอยเฝ้าปลอบยอดจอมขวัญ ยามทุกข์ร้อนมีภัยช่วยประครอง รักปองดองแค่นี้ที่เพียงพอ(สำหรับเรา)
20 กรกฎาคม 2549 16:33 น. - comment id 591561
เพียงใจคิดว่า \"พอแล้ว\" จะทำให้ชีวิตมีสุขจริง ๆ แต่คนเราคงต้องพยายามคิดให้ได้.... (ความสุขของการอ่าน ผ่านอักษรทุกวันก็สุขพอกันค่ะ) ปาย.....แล้วววววว.......
20 กรกฎาคม 2549 21:44 น. - comment id 591612
สงสัยตัวเล้กจะมีความรักน่ะค่ะ กลอยออกมาหวานเชียว ความรักทำให้โลกสดใสค่ะ
20 กรกฎาคม 2549 22:37 น. - comment id 591628
มาจอบเบิ่งว่าสิโม้มมมม มื้อแลงบ่ เขียนกลอนแนวนี้ เป็นตาบ่โม้มแลงอีหลี รักหลายๆ ๆ คนนะครับ อย่ารักคนเดียว อิอิ
21 กรกฎาคม 2549 00:15 น. - comment id 591649
เกินพอเลยครับ เพียงใจ
21 กรกฎาคม 2549 10:40 น. - comment id 591709
คุณเพียงใจ...เอ๊ย...เพียงพลิ้ว! เพียงผูกพัน ------------------ เพียงที่รักทักทายในอักษร เป็นบทกลอนอ้อนออดพร่ำพรอดอุ่น ยามเหน็บหนาวคราวร้อนผ่อนเจือจุน คลายว้าวุ่นหนุนรักประจักษ์ใจ เพียงวันนี้มีกันหว่างวันล่วง คอยหวงห่วงห้วงจิตสนิทใคร่ อยู่ก็รักจากคำนึงถึงร่ำไป ต่างมอบให้แก่กันทุกวันคืน เพียงมีสุขทุกข์ร่วมสรวมชีพพร้อม ต่างประนอมยอมใจมิได้ฝืน แม้เหนื่อยล้าคราสุขลุกล้มยืน เราต่างยื่นมือมาคว้าประคอง เพียงวันนี้มีรักสมัครใคร่ มั่นคงไว้ในจิตชิดเราสอง มอบความหวังตั้งใจในครรลอง วิวาห์คล้องสองเราเข้าร่วมเรียง ------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๔๙ คุณสาวโอรีกอนที่คึดฮอด... คันบ่คึดฮอดเจ้า บ่ได้เข้ามาทัก คันบ่มีความฮัก หากบ่มาจาต้าน แต่ฮักหลายบ่ได้ หย้อนหัวใจเผิ่นบ่เปิด ปลากระเดิดบ่เปิดแย้ม สิแซมเข้าแหม่นหม่องได๋...คำเอย นอนบ่หลับปานได๋แหล่ว แนวคนบ่มีคู่ แหม่นสินอนคุดคู้ ปิดประตูแล้วหากแป้วใจ...อีหลีเด้อ คันอยากเว้านำอ้าย ให้ย้ายมาอยู่นำกัน เป็นแค่ในความฝัน ตื่นเช้าวันบ่เห็นจ้อย...เด้อ คุณน้ำแข็ง... มีความรักให้กันแม้วันห่าง มิอ้างว้างดอกนะถ้าใจถึง มีทุกข์หนักทักทายใจคำนึง มีรักซึ้งพึ่งพาประสานใจ คุณ whitelily... เพียงพอนะถ้าไม่ใจโลภมาก แต่ถ้าอยากหลายหลายไม่อาจข่ม มีเท่าไรไม่พอก็จ่อมจม ต้องตรอมตรมปมอยากมากอาลัย คุณกระต่าย... คนตัวเล็กเด็กน้อยด้อยในรัก แม้สมัครฝากใจใครมิสน ไม่สูงโปร่งโย่งเท่ห์ไร้เล่ห์กล ก็แค่คนธรรมดามิท้าทาย คุณอัสสุ... จอบเบิ่งหยังน้อเจ้า ฟังเรื่องเขาสนุกหม่วน...แท้น้อ ระวังเขาสิส้วน ผะอวนเจ้าเข้าหน่วยตา...เด้อ สิม้มแล้งหรือบ่นั้น วันคืนเปลี่ยนดอกเวียนวน บ่ อาจหวังตั้งกมล หย้อนเป็นคนผู้ฮ้าย อยากฮักหลายคนแหล่ว แต่เผิ่นแจวหนีพราก หย้อนเผิ่นหย้านลำบาก จึงได้จากคนจน...กะยังหว่า กะเลยได้แต่เฝ้า เนานอนอยู่บ่อนเก่า ยามอ้างว้างเงียบเหงา กะเอากลอนกล่อมไว้ พอให้ได้พักแฮง...ซั่นดอกวา คุณครูใหญ่... เกินพอหรือบ่นั้น เพียงความฝันปั้นหน่วยไข่ ยังหาคนฮักบ่ได้ กะฝันไว้ก่อนสินอน เผื่อสิมีคู่ซ้อน นอนฮ่วมร่วมชะตา ตามประสาครูอาสา อยู่อเมริกากว้าง คันสิฮักเด็กน้อย กะหย้านถือเขาจับ หย้านเขาเอาประตูงับ ใส่กลอนตะรางไว้...ซั่นแหล่วล่ะ คันสิฮักผู้เฒ่า บ่เฮากะหยังหนุ่ม...อยู่นา บ่ทันอยากปรารถนา สาวชราแหม่นมาเกี้ยว คันสิฮักสาวเจ้า จักสิเอาหยังไปแต่ง หย้อนค่าดองแพง ๆ ว่าสิแซงลัดโค้ง กุมไว้กะบ่เป็น ย้อนเจ้าของโตน้อย หย้านถือสอยก้นขี้ถั่ง หย้านแข่วสิเพม้างถิ่ม สิชิมส้มบัดจั่งได๋...โอยน้อ ขอบคุณ/ขอบใจ สำหรับมิตรไมตรีที่ไม่เคยพบหน้า สู่คู่สู่คนเด้อ