เหตุผลที่ไม่ร้องไห้ มิใช่หัวใจไม่เจ็บร้าว ทุกวันที่ระลึกเรื่องราว กลับเหน็บหนาวทุกครั้งครา แต่น้ำตากลับตกใน ไหลอยู่กลางใจ ไห้โหยหา เมื่อไร เขาจะกลับมา อยากให้รู้ว่า ระทม จะไม่ร้องไห้ ให้ใครเห็น จะเป็นคนฝืน ขื่นขม ยิ้มได้ ทั้งทั้ง ยังระบม เก็บบ่มความช้ำ ครอบงำไว้ จนเมื่อเธอกลับมารับขวัญ ฉันนั้น จึงจะร่ำไห้ ซบ อกแอบริ้น น้ำตาไหล เปื้อนไป รดใน หัวใจเธอ ใจดำดวงนั้น ให้มันล้าง บางเบาลงบ้าง อย่าพลั้งเผลอ ปล่อยให้เรา รอเก้อ รอเธอ กลับมา เหมือนบ้าบอ แล้วจะเอ่ยรั้งเธอไว้ อย่าไปไกลกัน ฉันร้องขอ เจ็บนะ รู้ไหม เมื่อใจรอ ทดท้อ จนเบื่อ เหลือเกินแล้ว (ม้าก้านกล้วย)
17 กรกฎาคม 2549 19:27 น. - comment id 590743
อย่าฝืนเลยถ้าใจระทม ร้องไห้ให้สมร้าวตรมฤทัย ล้างใจ ล้างแผล ที่อยู่ข้างใน อย่างน้อยช่วยให้ใจเจ็บน้อยลง ....อย่าทนอัดอั้น สักวันอาจทนไม่ไหว ให้น้ำตาช่วยล้างหัวใจ เยียวยาคงไว้รอวันเขาคืน(มา) ขอเป็นกำลังใจให้ในการรอใครสักคนที่ไม่รู้ว่าเขาจะกลับมาหรือไม่...เมื่อไหร่
17 กรกฎาคม 2549 21:34 น. - comment id 590762
^*^ ^*^ ^*^ โถ..น่าสงสารเหลือเกินแล้ว^*^ ยิ้มได้ทั้งยังระบม อืม...สามารถมั่กๆ อิอิ ^*^.......................^__^.................^*^
18 กรกฎาคม 2549 07:46 น. - comment id 590855
เพราะ...เจ็บจนจุก...ร้องไม่ออก...
20 กรกฎาคม 2549 01:20 น. - comment id 591411
ฉึก.. เสี้ยวกลับมาอ่านก็โดนเลย ระลึกถึงเสมอค่ะ
5 พฤศจิกายน 2549 10:45 น. - comment id 623557
เหตุผลที่ไม่ร้องไห้ ก็เพราะอายคนอื่นเขา ตาบวมฉึ่งซึ้งเลยเรา ไม่เห็นเงาคนที่รอ จะเก็บหยาดน้ำตาไว้ มาเมื่อไหร่ค่อยร้องต่อ เดี๋ยวน้ำตามีไม่พอ เขาไม่ง้อเศร้าฟรีๆ ... อิอิ