๏ จากรอคอยเฝ้าเคียงแต่เพียงหนึ่ง ร้อยคำนึงส่งให้ด้วยใจฝัน แล้ววันนี้ช่วงต่างเคยห่างกัน กลับพ้องผันมาผสานบนลานใจ ๏ เปิดคืนวันหม่นหมองให้มองเห็น จากมี / เป็นชอกช้ำเคยร่ำไห้ กลบทุกรอยเศร้าระคาง..ตราบจางไป จึงสดใสเอิบค่าด้วยอาทร ๏ หยัดใต้ฟ้าสีครามของยามนี้ มอบวจีร้อยสลักเป็นอักษร ตราบเห็นฟ้าไม่สิ้นทินกร ไม่ถอดถอนรักซึ้งเพียงหนึ่งชาย ๏ ใจดวงเดียวจากน้องจักคล้องสู่ ใจเรียมผู้ร่วมตามสืบความหมาย สานเยื่อใยสองขวัญจนวันวาย ไม่คลอนคลายพิศวาสทุกชาติยาม ๏ ขอเคียงคอยหนึ่งใครด้วยใจภักดิ์ ยอมหาญหักทั้งสิ้น...คำหมิ่นหยาม จักบาลบ่มผสมบทให้งดงาม ยิ่งแม้นความ...จากรักทุกวรรคคำ ๏ หอมเอยหอม..คำฝากมาจากพี่ ผ่านมาลีหลอมปรุงจรุงร่ำ โลมอกนวลอิงแอบไว้แนบนำ ต่อเพรงกรรมผูกสองครรลองกานต์ ๏ ชื่นเอย..จักร้อยบ่วงพวงบุปผา เป็นมาลา..กอปรคำไปพร่ำขาน ว่าหอมนี้..หอมหวงดั่งดวงมาน ด้วยตราบนานถนอมอยู่..เพียงคู่เรียม
เพรง.พเยีย 14 ก.ค. 2549 04:39 น. - ID 91083 
1794
5
0
14 กรกฎาคม 2549 13:54 น. - comment id 434959
พี่นางค่ะ บัวมาหาพี่นางค่ะ คนเดียวในดวงใจ บัวอ่านแล้วบัวไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวบัวเองเลยคะ ว่าใช่คนเดียวในดวงใจของบัวหรือเปล่ากับความรู้สึกตรงนี้ ตรงที่ลืมเพื่อนคนนี้ไม่ได้ แต่ไม่ได้ชิดใกล้ก็ไม่เป็นไรค่ะ
15 กรกฎาคม 2549 02:33 น. - comment id 449810
เพรงพเยีย เขียน (คนเดียวในดวงใจ) :- ๏ ชื่นเอย..จักร้อยบ่วงพวงบุปผา เป็นมาลา..กอปรคำไปพร่ำขาน ว่าหอมนี้..หอมหวงดั่งดวงมาน ด้วยตราบนานถนอมอยู่..เพียงคู่เรียม คนเดียวเกี่ยวดวงใจ ----------------- ชื่นเอยชื่นหมื่นแสนมิแม้นเหมือน อกอุ่นเรือนเดือนดาวสกาวเปี่ยม เป็นพยานรักไว้ใจทัดเทียม ละมุนเอี่ยมเยี่ยมยอดเกิดถอดความ หอมเอยหอมจอมขวัญคืนยันรุ่ง สมใจมุ่งจรุงจิตสนิทหวาม แม้นบุบผามาลีที่นิยาม มิอาจข้ามรสสุคนธ์กมลนาง ขอเคียงคู่อยู่ภักดิ์รักเพียงเจ้า จะใฝ่เฝ้าดูแลแม้ไกลห่าง ยังคำนึงถึงเธอเพ้อมิวาง หวังชิดข้างแนบกายใจนารี ใจดวงเดียวเกี่ยวน้องประคองขวัญ ร่วมฝ่าฟันปัญหาท้าวิถี รักเสมอเธอเคียงเสี่ยงชีวี ก็มิหนีหลีกหายตราบวายชนม์ ยืนหยัดใต้สายฟ้านภาห่ม ใจภิรมย์ยิ่งนักรักมิหม่น มอบวจีที่ร้อยถ้อยกมล ฝากถึงคนอยู่ใกลได้จากมา กี่ทิวาราตรีมิห่างเหิน จะเผชิญเดินคู่สู้ปัญหา ทุกถ้อยคำย้ำเอ่ยเผยวาจา รจนาจากโอษฐ์โปรดรับฟัง อีกมินานผ่านพ้นเพียงฝนหยาด จะสามารถอาจกลับมารับหวัง อดใจรอช่อผกาแก้วตายั้ง ขอให้ตั้งหน้าคอยอย่าน้อยใจ แม้ใครมองจ้องนวลสงวนศักดิ์ อย่าริรักหลากล้นคนหน้าใหม่ อันความรักหากแม้นโลดแล่นไป จะหมกไหม้ให้เหน็บเจ็บจนตาย --------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๔๙ เพรงพเยีย...ดอกไม้แห่งกาลเวลา กลับมารจนาตอบในเขตขอบแห่งสัญญาแล้วนะ หวังใจว่า นางคงสบายดี
14 กรกฎาคม 2549 11:57 น. - comment id 449942
คุณดอกไม้แห่งกาลเวลา... เขียนได้ดีมากเลยล่ะ วันพรุ่งนี้เช้า จะตื่นมาต่อกลอนนี้นะ คืนนี้ดึกแล้ว ขอพักผ่อนกาย ใจ และสายตาก่อน เหนื่อยอ่อนกับการอ่านจินตนาการและความคิดเห็นที่หลายหลากประเด็น
14 กรกฎาคม 2549 11:37 น. - comment id 466976
แวะมาอ่านค่ะ ... คุณเพรง.พเยีย สวัสดีค่ะ : )
14 กรกฎาคม 2549 11:05 น. - comment id 470434
เพราะจัง...
14 กรกฎาคม 2549 10:40 น. - comment id 471060
เพิ่มอีกสักคนเถอะนะ ไหน ๆ ก็มาแล้ว อิอิ
14 กรกฎาคม 2549 10:40 น. - comment id 471061
อ่านแล้วอยากสละโสด...อิอิ ..
14 กรกฎาคม 2549 10:21 น. - comment id 471610
เหมือนได้เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์....ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งมอบความรักความภักดีให้กับชายเดียวในดวงใจ...ตราบนิรันดร์ อบอุ่นจังเลยครับ....ภาษางดงาม....เพลงก็เพราะ ฟังแล้วอยากร้องให้..ฮือ ฮือ..
14 กรกฎาคม 2549 08:20 น. - comment id 487890
เพียงคนเดียวเท่านั้นฉันฝันหา รักข้ามฟ้าแสนยากลำบากไขว่ รักคิดถึงเหลือล้นนะคนไกล อยู่แห่งไหนโปรดคิดถึงคะนึงนวล
14 กรกฎาคม 2549 22:43 น. - comment id 590101
บทนี้เขียนได้น่ารักจริง น่าชื่นใจแทน...ใคร...คนนั้น ๏ จากรอคอยใฝ่เฝ้า.......แอบฝัน ใจต่อใจผกผัน..............พบพ้อง เคยห่างใช่ห่างกัน..........เหมือนก่อน ใจพี่กับใจน้อง..............แนบเนื้อเหลือเดียว ๏ เปิดคืนวันหม่นไหม้......ให้เห็น เคยชอกช้ำลำเค็ญ..........ร่ำไห้ บัดนี้โศกเศร้าเพ็ญ..........ผันผ่าน พี่เอย ยังแต่เอิบอิ่มให้.............เหือดแค้นหายเข็ญ ๏ หยัดยืนใต้ขอบฟ้า.........สีคราม คำสลักเป็นวรรคงาม..........มอบให้ ตราบฟ้าไม่สิ้นวาม............วาบแต่ สูรย์เนอ จักถ่ายถอนรักไซร้............สุดเอื้อมอาจสนอง ๏ ใจดวงเดียวจากน้อง.......แนบนำ สู่นา ใจรับใจร่วมสัม-................ฤทธิ์รู้ ถักสานเยื่อใยกรรม............กรอมอก กันนา เกินจักคลายสวาดิผู้............ผ่านให้เสน่หา ๏ ขอเคียงใครหนึ่งด้วย.......ภักดี ยอมหักหาญวาที..............หมิ่นถ้อย บาลบ่มเงื่อนไมตรี.............ตรึงอก ร่วมเนอ ให้ยิ่งเนื้อความร้อย...........รักนั้นจำนรรจ์ ๏ หอมเอยคำฝากให้..........โหยหอม ผ่านกลิ่นมาลีหลอม............ลอบเร้น โลมให้อกนวลออม.............อิงแอบ แนบเฮย ตามต่อเพรงกรรมเค้น..........คลี่ไขว้ถนอมขวัญ ๏ ชื่นเอย..เพียงร้อยบ่วง......พวงบุหงา แทนกรุ่นหอมเสน่หา...........แห่งน้อง จนหอมหนึ่ง..หอมสา-..........หัสอก แล้วเนอ นานตราบนานพร่ำพร้อง........ผ่านรู้เพียงเรียม
15 กรกฎาคม 2549 15:35 น. - comment id 590137
งดงามครับ...
15 กรกฎาคม 2549 19:03 น. - comment id 590174
.....คุณเพียงพลิ้ว \"อยู่แห่งไหนโปรดคิดถึงคะนึงนวล\" ชอบวรรคนี้จัง .....คุณมนต์กวี ขอบคุณมากนะคะ เพลงนี้ชื่อ \"ลาวม่านแก้ว\" เป็นเพลงที่นางชอบมากค่ะ .....คุณฤกษ์ คนเดียวค่ะ...คนเดียว :) .....คุณกุ้ง ขนาดนั้นเชียวเหรอคะ จะสละโสดเมื่อไหร่ อย่าลืมบอกกันนะคะ สำหรับคุณกุ้ง นางจะแต่งกลอนให้เป็นพิเศษเลยค่ะ จริงๆ นา .....คุณเพ้อ ขอบคุณค่ะ .....คุณแดดเช้า สวัสดีค่ะ ยินดีมากๆ ที่แวะมาทักทายนะคะ .....คุณนิพนธ์ ขอบคุณสำหรับกลอนที่เขียนต่อมาให้นะคะ นางสบายดี คุณนิพนธ์ก็คงสบายดีเช่นกัน อยู่ต่างบ้านต่างเมือง เรื่องสุขภาพคงต้องระวังเป็นพิเศษ ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับมิตรภาพ และ น้ำใจ ที่มีมาให้เสมอแต่แรกค่ะ .....พี่คนนี้ ถ้า ใคร...คนนั้น...ได้ชื่นใจกับบทนี้แล้ว นางคง...ชื่นใจมากกว่านัก ถ้าเทียบกับความในใจแล้ว ดูเหมือนเป็นเพียงส่วนน้อยนิด ที่นางสามารถถ่ายทอดเป็นอักษรออกมาได้ นางได้แต่คิดเอาว่า ใคร...คนนั้น จะรับรู้ได้ค่ะ.....คุณบินเดี่ยว ขอบคุณนะคะ
15 กรกฎาคม 2549 20:51 น. - comment id 590192
..
.. ..ของเรนก็มี..คนเดียวในดวงใจแบบพี่นาง
.. แว้ปป..
16 กรกฎาคม 2549 16:17 น. - comment id 590367
17 กรกฎาคม 2549 05:31 น. - comment id 590492
.....น้องบัว ข้ามมาตอบตรงนี้ ขอโทษทีนะจ๊ะ สิ่งที่น้องบัวไม่แน่ใจนั้น บางที เวลาก็จะพิสูจน์เอง ว่าความรู้สึกนั้น คืออะไร และ บ่อยๆ ที่ความรู้สึก กับความเป็นจริง มักเดินสวนทางกัน ขอเพียงเรายอมรับ และ เข้าใจ เราก็จะไม่เป็นทุกข์กับมันมากจนเกินไป ดีใจที่น้องบัวแวะมาคุยด้วยเสมอจ๊ะ .....น้องเรน พี่ก็แอบเดาว่าอย่างนั้นนะ สาวน้อย.....คุณแมงกุ๊ดจี่ สวัสดีค่ะ คุณมะกรูด สบายดีนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
