ในวันแดดใส.. ลองปล่อยความอ่อนไหวไปไล้เมฆขาว และลอบชำเลืองวันอันแสนยืดยาว สิ่งที่เห็นเป็นเพียงความว่างเปล่า..ของการเดินทาง ฟ้าสวย..เธอว่าไหม แต่ฉันอดคิดไม่ได้ทำไมถึงกลวงว่าง เคยเห็นแต่ละอองฝันอันเบาบาง ที่ไม่เคยก่อร่าง..ในฟ้ากว้าง..ได้สักที บางเวลา..ฉันก็อยากเลิกค้นหาความฝัน แต่ฉันก็ไม่รู้จะทำอะไรให้มันดีกว่านี้ รู้ไหม..บนโลกใหญ่ใบนั้นฉันใช้เวลากันมันมาหลายปี แต่แล้วอยู่ดีๆ..ฉันก็หนีมันขึ้นมา ฉันหาเรื่อง..โทษอะไรไปตามเรื่อง แต่เรื่องของเรื่องคือฉันใช้เวลาเปลืองในการค้นหา ฉันจึงเดินทางลัด..สะบัดปีกสู่ฟ้า สุดท้ายกลายเป็นว่า..ผืนดิน แผ่นฟ้า..ไม่ต่างกัน - - - - - - - - - - - - - - โปรดโอบกอดฉันไว้ให้นานเท่านาน ไอรักที่แสนหวานกำลังร้องเพลงกล่อมความฝัน ณ ระเบียงความรัก..ความฝันจะพักอย่างนิรันดร์ ความดึงดันดื้อรั้นจะขอหยุดมันไว้ตรงนี้
ตะวัน 18 ม.ค. 2545 23:31 น. - ID 9097 
1105
1
0
19 มกราคม 2545 00:13 น. - comment id 31090
ไม่มีความเห็นจ้ะ....แต่เพราะมากเลยล่ะ
19 มกราคม 2545 01:32 น. - comment id 31096
ขอให้ตะวันบินไปอีกนานๆเลย จะติดตามค่ะ
19 มกราคม 2545 13:09 น. - comment id 31122
ในที่สุด คุณก็พบ คุณก็เจอ สิ่งที่ตามหา แม้จะไม่พบความแตกต่าง แต่ผมว่า มันมีค่าแน่นอน สำหรับคุณ
19 มกราคม 2545 14:07 น. - comment id 31151
Everything can B when u love somebody ^-^ หวานดีนะคะ บทนี้
19 มกราคม 2545 23:12 น. - comment id 31216
ชอบมากเลยค่ะ ประทับใจ
20 มกราคม 2545 00:20 น. - comment id 31225
ชอบภาษามากเลย เขียนอีกนะจะคอยอ่าน
20 มกราคม 2545 03:36 น. - comment id 31239
ดีใจที่ได้อ่านกลอนคุณอีกครับ
17 กุมภาพันธ์ 2545 13:32 น. - comment id 35979
เพราะทุกภาค ..... ดีใจที่ได้อ่านอีกครั้ง
3 มีนาคม 2545 01:41 น. - comment id 38289
สื่อสารได้ดีจังเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
