เริ่มเข้าใจในความอ้างว้าง เหมือนหมดสิ้นทุกทางมีแต่ความเหงา ความห่างไกลนั้นเจ็บปวดเกินทุเลา ช่องว่างระหว่างเรา...นั้นยิ่งห่างไปทุกวัน เริ่มเรียนรู้ถึงความเศร้า ตั้งแต่วันที่สองเรา..ห่างไปวันนั้น อีกด้านของรัก..ที่เพิ่งรู้จักเมื่อห่างกัน ความห่างไกลนั้นไม่ทำให้ใจฉัน..ปรวนแปร แม้ต้องอยู่คนเดียวกับความว้าเหว่ แม้ต้องซัดเซกับความท้อแท้ แม้วันนี้อาจมีบางครั้งที่อ่อนแอ ใจขาดคนดูแล..เหลือเพียงแค่...ความเหงาใจ
zilver 6 ก.ค. 2549 10:04 น. - ID 90922 
1217
1
0
6 กรกฎาคม 2549 12:52 น. - comment id 588961
ในวันที่ได้อยู่กับตัวเอง และความเหงา บางทีคิดอะไรได้มากมายเลยนะคะน้องชาย บางทีพี่ยังนึกขอบคุณความเหงาเลยนะคะ
7 กรกฎาคม 2549 15:13 น. - comment id 589189
อย่าท้อแท้ไปเลยนะค่ะ มองดูสิคะยังมีเพื่อนๆยืนมองดูคุณอยู่ตลอด ในทางเดินถ้าคุณยังเดินผ่านไปได้ เราก็จะยืนดูเฉยๆ พอคุณมองไม่เห็นทางไปเราจะเข้าไปชี้บอก ทางให้คุณ คุณมะได้อยู่คนเดียวเลยนะนั้น กะลังใจอยู่รอบๆตัวคุณต่างหากค่ะ
7 กรกฎาคม 2549 16:46 น. - comment id 589209
ก็แค่ความเหงาเข้ามาอยู่เป็นเพื่อน อย่าแชเชือนรับไว้ให้ใจสู้ เข้ากอดคอเดินเคียงไปสุดกู่ แล้วจะรู้ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
