หยดน้ำตาไหลคู่กับสายฝน ตกมาจนท่วมท้นบ้านเมืองฉัน น้ำป่าทะลักเข้าใกล้อย่างฉับพลัน หัวใจฉันแตกสลายบ้านไม่มี พอเถิดนะพิรุณที่ศักสิทธิ์ ไปประสิทธิ์เมืองขาดฝนคงดีหนา ถ้าขืนอยู่พวกข้าจมธารา หยาดน้ำตาคงพอแล้วนะฟ้าดิน/ณัฎฐ์
ประคำ108 24 มิ.ย. 2549 08:19 น. - ID 90516 
1055
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
