สองเรารักแน่วแน่ไม่แปรผัน แต่เป็นเพราะไกลกันฉันจึงเหงา บ่อยครั้งที่ใจน้อยคอยรบเร้า ทำงี่เง่าเอาแต่ใจให้ระอา กลัวความห่างทำเธอเผลอลืมหลง เฝ้าพะวงแหนหวงเกินห่วงหา คิดระแวงแคลงใจอยู่เรื่อยมา ทุ่มเวลาตามติดใกล้ชิดเธอ หลงลืมว่าสิ่งเหล่านั้นมันทำร้าย เคียงข้างกายตลอดนั้นมันเพ้อเจ้อ ที่ผ่านมาตัวฉันฝันละเมอ เกือบพลั้งเผลอให้รักต้องร้างรา เราคบกันใช่แต่เพียงแค่ รัก ต้องรู้จัก เข้าใจ ให้มากกว่า โลกส่วนตัว อิสระ และ เวลา สิ่งมีค่าที่ล้วนควรให้กัน ตัวเราไกลแต่ใจยังใกล้ชิด ห่างเพียงนิดให้คำนึงคิดถึงฉัน กลัวอะไรหากเรายังผูกพัน จะกี่วันผันผ่านนานเพียงใด สิ่งที่ฉันเข้าใจในตอนนี้ รักควรมี ที่ว่าง เพื่อเติบใหญ่ รักต้องการอากาศเพื่อหายใจ ถอยห่างไปหนึ่งก้าว รักเท่าเดิม .................................. ห่างหนึ่งก้าว..รักเราเท่าเดิม โดย .. พึงเนตร อติแพทย์ ในความเป็นไปของชีวิต คนหลายคนยอมที่จะอยู่เป็นโสด เพียงเพื่อจะได้ใช้ชีวิตสุดเหวี่ยงในกรอบของตัวเอง อย่างที่ไม่มีใครมาทัดทานได้ เขาเหล่านั้นมักคิดว่า เมื่อความรักเริ่มต้น ชีวิตผจญภัยก็พังทลาย เมื่อรับใครอีกคนเข้ามาในชีวิต โลกส่วนตัวของพวกเขาก็จะล่มสลาย ความรักกลืนกินโลกใบเดิมของเราไปจริงหรือเปล่า? ความใกล้ชิดจะทำให้เราสูญเสียจุดยืนที่แท้จริงอย่างนั้นใช่ไหม? แต่เราไม่คิดอย่างนั้น... คนเราทุกคนมีโลกกลม ๆ คนละใบ กว้างบ้าง เล็กบ้างตามความพอใจ ในโลกกลม ๆ ใบนั้นเราต่างบรรจุวิถีชีวิต ความรัก ความคิด ความเป็นตัวเองไว้อย่างเต็มเปี่ยม และเมื่อความรักปรากฏตัว โลกกลม ๆ ของคนอีกคนก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า แต่ใช่ว่าเราจะต้องกระโดดออกจากโลกของเรา ไปอยู่ในโลกของเขาเสียเมื่อไหร่ .. แล้วไม่มีความจำเป็นใดที่เขาจะต้องกระโดดออกจากโลกของเขา มาอยู่ในโลกของเราด้วย .. วิธีง่าย ๆ ที่จะทำให้คนสองคนมีโลกใบเดียวกัน โดยไม่ละทิ้งโลกส่วนตัวใบเดิมก็คือ "การยูเนี่ยน" (UNION) โลกสองใบเข้าไว้ด้วยกัน มันเป็นวิธีง่าย ๆ ตามหลักคณิตศาสตร์ที่เราเคยเรียนรู้กัน เมื่อวงกลมสองวงคล้องเกี่ยวกันไว้ ส่วนที่อยู่ในเนื้อที่ของกันและกันนั้น เราเรียกว่า"อินเตอร์เซ็คชั่น" (INTERSECTION) ซึ่งข้อดีของมันก็คือ ช่วยให้วงกลมสองวงที่ไม่คุ้นเคยกันมาก่อน ได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ได้แชร์ชีวิตร่วมกัน และมีโลกใบเดียวกัน ในขณะที่ส่วนอื่น ๆ ที่ไม่ได้ถูกอินเตอร์เซคชั่นนั้น ก็ยังมีชีวิตของมันต่อไป และมันก็ยังเป็นโลกใบเดิม .. ที่บรรจุความเป็นตัวของตัวเองไว้อย่างครบถ้วน .. เหมือนความรัก.... โลกที่คนสองคนเกี่ยวคล้องกันไว้นั่นแหละ คือโลกที่ความรักสร้างขึ้น .. คือโลกที่คนสองคนจะโอบกอดกันได้ทุกเวลา .. และแชร์ทุกอย่างร่วมกัน .. ตั้งแต่กินข้าวด้วยกัน .. ดูหนังด้วยกัน .. ฟังเพลงด้วยกัน .. ห่มผ้าผืนเดียวกัน.. มันเป็นโลกที่แสนอบอุ่นสำหรับคนเหงา .. แต่ถ้ารู้สึกว่า .. อยากกลับไปเยี่ยมเยือนโลกใบเดิมของตัวเองสักหน่อย ก็แค่กระโดดออกจากส่วนที่อินเตอร์เซคชั่นไว้ .. ห่างออกมาสักหนึ่งก้าว...วิถีชีวิตอิสระของนักผจญภัยก็จะเดินหน้า ในขณะที่โลกสองใบก็ไม่ได้แยกจากกันไปไหน .. เพราะมันเกี่ยวคล้องกันไว้อย่างแน่นหนา .. เพราะฉะนั้น .. ฉันจึงเชื่อว่าความรักกลืนกินโลกของใครไม่ได้หรอก นอกเสียจากว่าคนสองคนเต็มใจที่จะเคลื่อนวงกลมเข้าใกล้กันเอง .. จนซ้อนกันมากขึ้น ๆ และกลายเป็นวงกลมเดียวกันในที่สุด .. ที่ใช้ชีวิตในวงกลมเดียวกันอย่างที่ไม่เคยรู้สึกว่า .. ...ความรักจะลดน้อยลงไปได้เลย... ............................. ชื่อเพลง/Title : ที่ว่าง อัลบัม/Album : Push Me Again ศิลปิน/Artist : Pause วันที่เวียนเปลี่ยน วันที่เลยผ่าน รักคงมั่น เราไม่เคยห่าง เคียงคู่ชิดใกล้ ทุกเวลา ยอมทิ้งความฝัน ยอมทุกๆอย่าง ให้กันและกัน เพียงได้เคียงข้าง เพียงได้ร่วมทาง โอ้รักนิรันดร์ * ก่อนเคยคิดว่ารักต้องอยู่ด้วยกันตลอด เติบโตจึงได้รู้ความจริง ** หากเคียงชิดใกล้ แต่เธอต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน ประโยชน์ที่ใด หากรักทำร้ายตัวเอง หากเดินแนบกาย มีพลั้งต้องล้มลงเจ็บ ด้วยกัน ห่างเพียงนิดเดียว ให้รักเป็นสายลมผ่านระหว่างเรา แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอย เพื่อให้เธอได้ตามหาฝัน ของเธอ เรียนรู้รักอย่าง รู้คุณค่า ฝันไม่ไกล บินไปตามทาง หาดวงตะวัน ที่เธอต้องการ ไม่มีฉุดรั้ง ไม่มีดึงดัน เราเข้าใจ รักยังแสนหวาน รักยังไม่เปลี่ยน เคียงคู่กัน (*,**) ห่างเพียงนิดเดียว ให้รักเป็นสายลมผ่าน ระหว่างเรา แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอย เพื่อให้เราได้ตามหาฝัน วันเวลาที่เราห่างไกล ความเข้าใจจะทำให้เราใกล้กัน กลับกลายเปลี่ยนเป็นพลัง (**) ห่างเพียงนิดเดียว ให้รักเป็นสายลมผ่านระหว่างเรา (**) ห่างเพียงนิดเดียว ให้รักเป็นสายลมผ่านระหว่างเรา แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอย เพื่อให้เราได้ถึงดั่งฝัน ร่วมกัน
20 มิถุนายน 2549 21:03 น. - comment id 585038
ชอบจังค่ะ : )
20 มิถุนายน 2549 21:39 น. - comment id 585043
ห่างหนึ่งก้าวรักเราเท่าเดิม แต่ห่างมากไปกลับกลายเป็นอื่น
21 มิถุนายน 2549 01:39 น. - comment id 585071
เนิ่นนานช่างเวลา ไกลตาช่างความห่าง ไกลตัวช่างหนทาง ใจไม่ห่างเหมือนความไกล ยืมกลอนชาวบ้านเขามาตอบ
21 มิถุนายน 2549 08:16 น. - comment id 585090
ถ้าห่างกันครึ่งซีกโลก จะรักกันเท่าเดิมไหมเนี่ย สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยมคะ สบายดีนะคะ
21 มิถุนายน 2549 10:11 น. - comment id 585132
เราคบกันใช่แต่เพียงแค่ รัก ต้องรู้จัก เข้าใจ ให้มากกว่า โลกส่วนตัว อิสระ และ เวลา สิ่งมีค่าที่ล้วนควรให้กัน โดนใจซะ...แล้ว..
21 มิถุนายน 2549 10:15 น. - comment id 585133
ชอบๆ โดนใจ .. อยากจะ Intersection กับใครซักคนบ้างจัง เหอๆๆ PS.คิดถึงนะ ไม่ได้เจอกันนานแล้ว ว่างเมื่อไหร่มาแถวสยามบ้างนะ อยากเจอๆ
21 มิถุนายน 2549 10:33 น. - comment id 585139
พี่กี้มีคติประจำใจอ่ะ .. b>จะขออยู่ห่างๆ อย่างหื่นๆ .. จะเอาไปใช้มั่งป่ะ .. เอิ๊กๆ ..
21 มิถุนายน 2549 10:49 น. - comment id 585143
สวัสดีค่ะ เพียงเธอฉันเว้นช่องว่างระหว่างเรา เพียงให้เงา...ความผูกพันธ์นั้นสานต่อ เพียงคุณก้าวก่อนหนึ่งก้าวเพื่อจะรอ ใจไม่ท้อ...ก่อสายใยไว้ซึ่งกัน... ก่อนเคยคิดว่ารักต้องอยู่ด้วยกันตลอด เติบโตจึงได้รู้ความจริง ก็เว้นระยะห่าง หรือช่องว่าง จะทำให้เราเห็นอะไรหลายอย่างมาขึ้น...
21 มิถุนายน 2549 14:40 น. - comment id 585170
ห่างกันหนึ่งก้าว รักเราเท่าเดิม รึเป็นฝันเคลิ้ม แล้วเริ่มจางลง ปลอบใจไปวัน ว่ายังมั่งคง สุดท้ายปลิดปลง ตรงผันเปลี่ยนแล้ว
21 มิถุนายน 2549 18:58 น. - comment id 585206
สวัสดีค่ะ พี่ชมอักษร ห่างหนึ่งก้าว รักเราเท่าเดิม ทั้งกลอน และบทความของพี่ เป็นสิ่งที่ดีสำหรับคนที่กำลังครบกันอยู่นะค่ะ แต่บัวอ่านแล้วไม่แน่ใจเอาเลยค่ะ จริงๆแล้วการที่คิดอยู่เป็นโสดก็มิได้หมายความว่าอยากมีความเป็นอิสระ แต่ไม่แน่ใจกับความรักมากกว่าถึงห่างคนละก้าว คนเราถ้าคิดจะนอกใจต่อให้ห่างสองก้าวก็นอกใจค่ะ ส่วนมากที่เห็นๆ ก้าวห่างออกมาก็ว่าไม่สนใจ เอาใจใส่ก็ว่าจู๋จี้ ข้ออ้างทั้งนั้นเลย สรุป เป็นเพราะเวรกรรมที่ทำมาเท่านั้นนะค่ะ บัวแค่มาแสดงความคิดเห็นค่ะ
21 มิถุนายน 2549 19:41 น. - comment id 585224
21 มิถุนายน 2549 20:01 น. - comment id 585236
ห่างน้องสักหนึ่งก้าว ยังอีกยาวให้ทบทวน จิตใจไม่เรรวน เมื่อสมควรเข้าใกล้กัน
22 มิถุนายน 2549 14:22 น. - comment id 585396
ห่างเหินการตอบคอมเม้นมานานมากแล้ว .. วันนี้ขอตอบสักหน่อย .. พอจะอู้ได้อยู่ .. อิอิอิ ....... :: คุณหยาดอรุณ :: ขอบคุณค่ะที่ชอบ .. ว่าแต่ .. ชอบกลอน .. บทความ หรือ เพลง กันแน่คะเนี่ยย .. ............... :: คุณ Sirin :: รักต้องล้อมค่ะ .. ล้อมรั้วกั้นไว้ .. ไปไกลได้แต่ห้ามออกนอกรั้ว รั้วลวดหนามเลยค่ะ .. ออกไปมีเจ็บ .. อิอิ ขอบคุณค่ะ .. ............... :: คุณสาบนรสิงห์ :: ก็ .. ชมอักษรก็ยืมเพลง ยืมบทความชาวบ้านเขามาแต่งกลอนเช่นกันค่ะ .. สวัสดีค่ะ .. ............... :: คุณแสงไร้เงา :: ถ้ารักกันจริง .. ยิ่งห่างกันต้องยิ่งคิดถึงค่ะ .. ยิ่งรักเพิ่งด้วยแหละ .. สวัสดีค่ะ .. ชมอักษรสบายมาก ๆ ค่ะ .. ขอบคุณที่แวะทักทายค่ะ .. ............... :: คุณป้ากุ้งฯ :: เหะ ๆๆ .. บทนี้เขียนได้ไหลลื่นมาก .. เพราะมันก็เป็นเรื่องโดนใจคนเขียนค่ะ .. สวัสดีค่ะป้า .. ............... :: แอม :: ขอบใจจ้ะแอม .. คิดถึงเหมือนกัน แต่ม่ะว่างเลยอ่ะ .. ยุ่งหัวฟู .. ช่วงนี้ชีวิตวุ่นวาย .. เหนื่อยกายน่าดู .. ( แต่ใจไม่เหนื่อยกั๊บบบ .. กำลังใจดี .. เหะ ๆๆ ) ............... ::: เจ๊กีกี้ : คติประจำใจ .. เข้าท่าดีอ่ะเจ๊ .. แต่ว่า .. อยู่ห่าง ยังหื่น .. อยู่ใกล้จะเกิดไรขึ้นล่ะเนี่ย .. ห่วงแทนคนของเจ๊เลยอ่ะ .. ก๊ากกกก ............... :: คุณแมงกุ๊ดจี่ :: เพราะอยู่ใกล้มากไป .. เลยทำให้เห็นความจริงว่า .. ใกล้มากไปไม่ดีค่ะ .. อึดอัด .. เพราะชมอักษรอวบค่ะ .. ไปเบียดเขามากอ่ะ .. ( ในโรงหนังนะคะ เอิ๊ก ๆๆๆ ) ขอบคุณค่ะ .. ............... :: คุณฟ้าลืม :: ห่างเพียงก้าวเดียว .. เป็นระยะที่มองเห็นกันได้ .. เรียกว่ายังอยู่ในความควบคุมและตามจับกลับไหวค่ะ ห่างไกลกว่านี้ .. ชมอักษรตามไม่ทัน .. ขาสั้นกว่าค่ะ .. สวัสดีค่ะ .. ............... :: คุณดอกบัว :: การห่างอย่างในบทความ .. หมายถึง ห่างเมื่อควรห่าง .. และกลับมาใกล้ เมื่อถึงเวลาใกล้ ไม่ได้แปลว่าห่างตลอดนะคะ .. ห่างเพื่อให้อิสระแก่กัน .. ห่างเพื่อให้คิดถึงต่างหากคะ แต่การที่อีกฝ่ายนอกใจ .. ก็แปลว่าเราไม่ได้ห่างอย่างเดียว .. แต่เป็นห่างเหินค่ะ เพราะฉะนั้น .. ต้องห่างให้เป็นด้วยนะคะ .. ส่วนเรื่องเวรกรรม .. ใครทำเช่นไร ก็ได้เช่นนั้นล่ะค่ะ .. ใช้ได้กับทุกเรื่องเลย .. ............... :: น้องเรน :: สวัสดีจ้ะ .. เปิดเทอมแล้วเนอะ .. ............... :: คุณชัยชนะ :: ต้องห่างให้เป็น .. ถูกมั๊ยคะ .. สวัสดีค่ะ .. ...............
22 มิถุนายน 2549 14:52 น. - comment id 585399
ยัยเบญเอ๊ยยย .. อยู่ห่าง มันก็หื่น .. อยู่ใกล้ มันก็เหี่ยวอ่ะดิ่ .. หมด .. หมดกัน .. ตั้งแต่คุยกะชมอักษรเนี่ย .. พาเจ๊เสียพูใหญ่หมด .. หมดกัน .. ภาพพจน์ .. หมดกัน ..
22 มิถุนายน 2549 15:29 น. - comment id 585420
..... ให้นิ่งนิดพิจารณาอย่าผิวเผิน ..... ไม่ยากเกินประเมินรักสมัครสมาน ..... ต้องเข้าใจไม่เคี่ยวเข็ญเกินประมาณ ..... รักแหลกราญด้วยการคิดติดดังเงา ..... เว้นช่วงห่างระหว่างกันอย่าพันติด ..... รักเป็นพิษเพราะติดสอยห้อยตามเขา ..... ช่วงส่วนตัวไม่มัวยึดตะพึดเอา ..... รักเบาเบาไม่โง่เขลาเฝ้ายึดครอง ..... แจมด้วยกลอนนี้งับ แต่งไว้นานแล้ว เห็นตรงกัน ยินดีที่ได้รุจักงับ คุณชมอักษร
22 มิถุนายน 2549 15:53 น. - comment id 585431
อื้อ ดีเนอะ
22 มิถุนายน 2549 20:18 น. - comment id 585476
:: เจ๊กีกี้ :: อ่านะ .. ใส่ร้ายเด็กเห็น ๆ เลยอ่ะเจ๊ .. ชมอักษรออกจะเรียบโร้ยยย .. ใคร ๆ ก็รู้ .. ไม่เชื่อถาม 2 คนนั้นดูดิ่ .. 2 คนนั้นแหละ ( อย่าทำหน้างง ) ปล. ว่าแต่อะไรเหี่ยวเหรอเจ๊ .. อธิบายพร้อมรูปประกอบด่วน !!! ก๊ากกกก ........... :: คุณ MomMam :: เอ่อ .. ยินดีก็ยินดีค่ะ .. แต่ไม่ต้อง งับ กันก็ได้นะคะ .. เจ๊ชมฯ ยังไม่ได้ฉีดยาเลย .. เอิ๊กกกก .. .......... :: คุณ idaho :: ค่ะ .. เจอบทความดี ๆ ก็เลยเอามาให้อ่านกันค่ะ .. ..........
22 มิถุนายน 2549 20:27 น. - comment id 585477
ใช่ค่ะ ความห่างไม่เป็นปัญหาสิ่งที่เป็นปัญหาคือความรู้สึกของคนเรามากกว่าที่จะเปลี่ยนไปรึเปล่า
22 มิถุนายน 2549 22:43 น. - comment id 585486
:: คุณกบนั่งฝัน :: ขอบคุณค่ะ .. .......
24 มิถุนายน 2549 15:41 น. - comment id 585927
ใกล้เข้าไปอีกนิด ชิด ๆ เข้ามาอีกหน่อย ไม่ได้รึไง เอื้มไม่ถึงง่ะ อิอิ
1 กรกฎาคม 2549 15:30 น. - comment id 587838
ทำไมแกแต่งได้โดนกะฉานอย่างนี้วะไอ้เพื่อนยาก รักนะ ฟ่ง
21 สิงหาคม 2549 23:29 น. - comment id 599988
จ๊ะเอ๋ เด็กน้อย