ฉันรักเธอทำไมก็ไม่รู้ ไม่ควรคู่ยังเขลาเฝ้าแหนหวง รู้ทั้งรู้จะขื่นขมคมคำลวง เมื่อตกห้วงรักแล้วยากถอนใจ ความรักคืออะไรไม่รู้หรอก แต่ช้ำชอกเพราะรักจนทนไม่ไหว เจ็บเพราะรักที่ว่านี้พิรี้พิไร ควรหรือไม่ที่รักต่อก็ขอทน ความรักสอนอะไรให้ได้คิด พาดวงจิตให้รู้ซึ้งถึงสับสน ทั้งหม่นหมองสุขเศร้าเคล้าปะปน เกิดเป็นคนรักเพียงครั้งก็ยังดี ฉันรักเธอรักเลยไม่เคยถอน จะร้าวรอนหม่นหมองไม่ผ่องศรี จะขอทนต่อไปไม่ราวี หยุดแค่นี้มองเธอไม่เพ้อครอง
16 มิถุนายน 2549 11:47 น. - comment id 584035
รักเป็นเช่นนี้เอง
16 มิถุนายน 2549 12:47 น. - comment id 584057
ถึงไม่มีใครรัก แต่ไม่เคยพักหัวใจ เพราะมากมายคำหว่านให้ ทุก ๆ คนผ่านไปผ่านมา อิอิอิอิอิ
16 มิถุนายน 2549 14:07 น. - comment id 584081
รักคือรัก คนดื้อตาใสใคร ๆ ก็ไม่รัก...คุ้นจังประโยคนี้...อิอิ......
16 มิถุนายน 2549 18:29 น. - comment id 584162
มากชื่อดื้อหลายอารมณ์ ลมลมลวงลวงหวงแหน ดื้อดื้อด้านด้านหว่านแค้น โศกโศกแกนแกน...แพ่นที .......... ขี้เขี้ยวไม่จบ ตีกบาลเลย
16 มิถุนายน 2549 20:37 น. - comment id 584178
อึมม์.......ก้เพราะรักเนาะ ใครจะว่าไงก็ไม่ฟัง ใจถลำรักไปแย้ว ต้องเป็นคนดื้อตื้อรักอยู่ทุกวัน
17 มิถุนายน 2549 16:11 น. - comment id 584356
เหงาเพียงไหนคนไกลตาอย่าเพิ่งบ่น ยังมีคนห่วงใยใจคิดถึง แม้อยู่ห่างห่างแต่กายมิวายคำนึง ยังรักซึ้งเพียงเธอเสมอมา โอ้ความรักไกลลิบช่างหยิบยาก ได้เพียงฝากหัวใจไห้โหยหา คนทางโน้นอย่ามีใครในสายตา นึกไว้ว่าฉันคนนี้ที่รอเธอ มีสาวงามมาถามรักจงผลักไส อย่าชิดใกล้พันพัวกลัวจะเผลอ อีกไม่นานได้พานพบประสบเจอ อย่าให้เก้อคอยลมตรมตรอมใจ ทำได้เพียงเอ่ยคำพร่ำเพ้อหา มิอาจมาเคียงกันอย่าหวั่นไหว รักสมหวังเคียงคู่อยู่ไม่ไกล ยังมีใครตรงนี้คอยพี่ชาย โปรดจงคิดว่าใกล้แม้ไกลห่าง อย่าเคว้งคว้างคิดพรั่นว่าฝันสลาย สุดคิดถึงเหลือล้นคนไกลกาย รักมากมายรักแท้แม้อยู่ไกล ใครจะตีกบาลหว่า หลบก่อนน้า กลัวจัง อิอิ
17 มิถุนายน 2549 20:13 น. - comment id 584401
+++จะเจ็บปวดรวดร้าวราวฟ้าฟาด ก็ไม่อาจตัดใจไกลเขาได้ ใครเขาจะดุด่าว่าอย่างไร แต่หัวใจ..มีแต่เขา ทั้งเช้าเย็น +++ใครจะว่าดื้อด้าน..ไม่ค้านหรอก คิดนอกคอก..พร้อมเสี่ยง..เพียงได้เห็น ใบหน้าเธอ..คือความสุข..ทุกประเด็น ที่ฉันเป็น..บ้าหนัก..เพราะรักเธอ..