พอได้หยุดเพียงครู่ อาการหอบค่อยๆบรรเทา เชิดหน้าโอบสายลม กลิ่นอากาศวันใหม่ โชยมาพร้อมแสงแห่งตะวัน อุ่นแดดเต็มสองปอด หลักฐานอันสำคัญ ของสิ่งที่เรียกว่าชีวิต ลมหายใจที่รัก
16 มิถุนายน 2549 07:26 น. - comment id 583979
..เชิดหน้าปากเม้ม..ตามุ่งมั่น.. อีกวันที่ต้องเรียนรู้.. สูดลมหายใจ..ลึกๆ.. อากาศบริสุทธิ์ที่..โหยหา.. ผู้คนมากมาย.. หน้าตาอิดโรย.. สายตาเต็มด้วยความหวัง.. ... วันใหม่..กับหัวใจที่เป็นของดอกไม้.. รอยยิ้ม...หอมจัง.. โอบกอดเธอ.. บอกสายลม.. ฉันจะเป็น.. สายฝนที่อ่อนโยน.... ... เรนขอบคุณ..พี่เจ้าขาวนะคะ.. บทกวี..ที่สื่อพลังให้ก้าวเดิน..อย่างแข็งแกร่ง..มั่นคง.. ...
16 มิถุนายน 2549 12:04 น. - comment id 584047
มาต่อลมหายใจแห่งรัก