ดอกไม้นั้นรู้ดี เมื่อจุมพิศ ดูดดื่ม จนสาใจ ผีเสื้อย่อมจากลา เพียงอธิษฐานเดียว สีสัน รสหวานชื่น เหล่านี้ คู่ควรเจ้าจดจำ
30 พฤษภาคม 2549 11:59 น. - comment id 580570
อ่านแล้วทำให้นึกถึงประโยคที่ว่า ไม่รักกันไม่เป็นไร ขอแค่อย่าลืมกันก็พอเลยแหะ
30 พฤษภาคม 2549 14:11 น. - comment id 580621
อืม.. สั้นๆแต่แสนเศร้า บรรยายไม่ถูกเลย รู้เพียงแค่ว่า โดนใจพอดี
30 พฤษภาคม 2549 23:51 น. - comment id 580763
... นี่คือกลอน ที่เขาเรียกกันว่า เคนโต้ รึเปล่าครับ ( จำชื่อผิดไปก็ ขออภัยด้วยครับ ) อ่านแล้ว โดน แบบนี้ ลักษณะเด่นของ เคนโต้เลย
30 พฤษภาคม 2549 23:57 น. - comment id 580766
เรียกว่า บทกวีแคนโต้ ค่ะ บทกวี 3 บรรทัด รู้อยู่แก่ใจมวลดอกไม้ ผีเสื้อด่ำรส หมดน้ำหวานย่อมลาไกล วอนพรจากตะวัน ขอสีสันกลิ่นกรุ่น ติดปีกตราบเท่านาน. สวัสดีค่ะ ... คุณเจ้าขาว : )
31 พฤษภาคม 2549 01:14 น. - comment id 580776
จริงๆแล้วโดยจำนวนคำจะจัดเป็นไฮกุครับ OOOOO 5 OOOOOOO 7 OOOOO 5
31 พฤษภาคม 2549 08:10 น. - comment id 580811
อ๋อ .. ไฮกุ คิดว่า แคนโต้ : )
15 สิงหาคม 2550 00:13 น. - comment id 738422
เศร้าว่ะ