ตั้งตารอ ลมฝนร่ำฉ่ำโรยมารวยรื่น เมื่อวันคืนเมฆาโปรยฟ้าขาว เฝ้าคิดครุ่นวุ่นครวญปั่นป่วนคราว คำนึงหนาวไกลน้องผู้ผ่องนวล พี่มันหนุ่มอยู่นานานช้านัก ไร้ยศศักดิ์ทรัพย์ส่ำเศร้ากำสรวล เจ้าสินเปรมทรัพย์แปล้ทำแปรปรวน หัวร่อร่วนแรมร้างห่างบ้านเรา เจ้าฟังแต่เพลงสตริงไม่นิ่งตรึก พี่ระทึกเพลงลูกทุ่งไม่รู้เท่า เจ้าเสียเงินเสริมงามหลงตามเงา เติมแต่งเข้าให้ขำดูสำคัญ พี่ก็งามแบบง่ายง่ายอย่างชายโง่ เจ้าจึงโห่ฮาเฮทำเหหัน เจ้าดูโทรทัศน์ทีพี่ไม่ทัน เพลินจำนรรจ์จ้อหนังฝรั่งเนือง พี่บันเทิงหนังไทยด้วยใจเที่ยง หมดสิทธิ์เรียงหน้าหรูไม่รู้เรื่อง เจ้ากินแมคมากมีกันเกลื่อนเมือง พี่ไม่เปลืองเงินเปล่ากินข้าวปลา เจ้ารีบเห่อเร็วเหินไปเดินห้าง พี่หมดทุนหมดทางก็หมดท่า เที่ยวเดินชมร้านชำจนชินชา เจรจาจับจ่ายไปตามจน เจ้ารื้อเรื่องดาราออกมาร่ำ ทั้งซุบซิบแซ่ดซ้ำทั้งสับสน พี่คุยเรื่องทุกข์ร้ายที่รายรน ของผู้คนด้อยค่าทั่วนาคร เจ้าเอาแต่อินเตอร์พูดเพ้อติด พี่สถิตอยู่กับไทยมิไถ่ถอน เจ้าอยากดังหวังได้ไปลอนดอน พี่แน่นอนแน่นหนักรักอยู่นา ลมฝนร่ำฉ่ำโรยมารวยรื่น คิดแล้วขื่นอกขมตรมอกข้า เจ้าสาวมั่นทันสมัยคงไม่มา หนุ่มโบราณโรยราตั้งตารอ (เขียนสำเร็จเมื่อปี พ.ศ. 2548)
ตราชู 24 พ.ค. 2549 15:37 น. - ID 89563 
895
1
0
25 พฤษภาคม 2549 13:23 น. - comment id 579531
รักที่โศกโลกก็เป็นซะเช่นนี้ จะให้มีสมหวังดังใจเสมอ คงจะยากแสนยากลำบากเจอ กว่าที่เธอมาเข้าใจในตัวคุณ. สวัสดีค่ะ คุณตราชู : )
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
