ทระนงไม่หวาดหวั่นต้านสายฝน แม้นเหน็บหนาวฝืนทนยังยืนหยัด โดนพายุโหมซ้ำกระหน่ำซัด เกินพิกัดแม้นโดดเดี่ยวเพียงเดียวดาย ทั้งทนทานต้านแดดที่แผดกล้า ทรมาแม้นร้อนแรงสาดแสงฉาย ไม่สะท้านหยัดยืนฝืนใจกาย ยังท้าทายช่อสไวกลางสายลม คือต้นรักที่งอกงามตามธรรมชาติ เหมือนประกาศความกร้านกล้าหาญข่ม ห้ากลีบดอกบอกเสน่ห์น่านิยม ม่วงสวยสมมาร้อยรวงพวงมาลัย ปลูกต้นรักขึ้นกลางใจไฉนต่าง แสนบอบบางดูแลเขาเอาใจใส่ สุดพิเศษกว่าต้นไม้ชนิดใด งอกเงยในความงามยามคำนึง เริ่มจากเพาะเมล็ดพันธุ์อันห่วงหา เป็นต้นกล้าบ่มนิยามความคิดถึง ผลิใบอ่อนแตกอาทรตอนรำพึง ความลึกซึ้งแผ่ซ่านก้านกิ่งใบ หวานละมุนอุ่นละไมใฝ่ฝันหา รักล้ำค่าบรรเจิดเลิศสดใส หมั่นกำจัดฤทธิ์เคืองขุ่นวุ่นวายใจ พร้อมทั้งความจริงใจใช่จับจอง กลัวดอกรักช้ำชอกเป็นดอกโศก โลกทั้งโลกต้องระทมตรมหม่นหมอง เพราะทุ่มเทถนอมใจให้เธอครอง หวังเราสองเป็นคู่คิดนิจนิรันดร์
+*\"*+wizard+*\"*+ 23 พ.ค. 2549 11:59 น. - ID 89527 
829
3
0
23 พฤษภาคม 2549 12:23 น. - comment id 579063
ไพเราะและมีความหมายทีเดียวครับ... คารวะคุณด้วยงานนี้แล้วกัน แทนคุณแทนไท ...ดอกโศก เคยผ่านมาทางนี้หลายปีก่อน ตอนนั้นฉันร้าวรอนและอ่อนล้า เมื่อดอกรักที่บานอยู่...คู่อุรา เหลือแค่เสี้ยว...เศษเวลา...ของคืนวัน เหมือนดอกรัก...บานในใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกกลับบานใน...หัวใจฉัน เขาจึงอาจ หัวเราะได้ทั้งวัน ขณะฉัน เงียบงันได้ทั้งปี ที่เคยอยาก...หยุดเวลาอย่าเคลื่อนไหว กลายเป็นอยากให้จากไกล...ไปเร็วรี่ เมื่อเสี้ยวเศษ...ปรารถนาบรรดามี มันป่นปี้...ไม่มีเหลือแม้เยื่อใย นี่แหละรัก...แค่คำพูดพิสูจน์ยาก ต่อเมื่อจากจึงพิสูจน์คำพูดได้ กว่าจะรู้ ว่าใจใคร อยู่ที่ใคร ? ก็ร้าวรวด...ปวดในฤทัยเกิน เราไม่ควรพบกันเลยวันนั้น! พบเพื่อมีคืนวันอันห่างเหิน เพื่อสัมพันธ์ วันนี้...ที่ก้ำเกิน เหลือแต่ความ ตื้นเขิน ของอารมณ์ หัวใจจึง...ไม่เป็นเช่นที่เคย เหลือแต่...ความเปล่าเลยไร้สุขสม เพลงรักที่บรรเลงเป็นเพลงตรม ริ้วอารมณ์ จึงขื่นขมไม่น่าดู รักที่เคยงดงาม จึงแปดเปื้อน สั่นสะเทือน แรงศัทธาน่าอดสู ปรารถนาสูงค่า ที่เชิดชู พิศดู...ไม่รู้ว่าเคยมี กลายเป็นแก้วนพเก้าที่เปล่าค่า เพียงเขาขาดปรารถนา น่าบัดสี อับอาย เช้าสาย ไหม้ฤดี ล้นปรี่ - ปร่าปวด ร้าวรวดใจ แล้วเมื่อวันเวลาได้ผ่านผัน นัยน์ใจฉันนั้นยังหวาดหวั่นไหว ยังทั้งกลัว...ทั้งเกรง...เพลงโศกใจ แต่หวังยัง...ฝันใฝ่ในรักนั้น ถึงอย่างไรใจยังเชื่อ. ว่ารักที่ก่อเกื้อจากใจนั้น จะคงความงดงาม...เป็นนิรันดร์ ไม่มีวันเปลี่ยนผันแม้วันลา ความเจ็บ ที่เหน็บเหมือน ใจเจียนขาด เกิดจากความมุ่งมาดปรารถนา แค่สุขไม่สมดั่งจินตนา รักยังทรง คุณค่าและดีงาม -------------------------------------------------------- อีกครั้งหนึ่งในวันนี้ เขียนเมื่อพระศุกร์ที่ ๒๘ มกราคม ๔๘
23 พฤษภาคม 2549 15:23 น. - comment id 579095
สวัสดีค่ะ คอยดูแลเจ้าเฝ้าถนอม มิเคยยอมแมลงชมดมใกล้ ดูแลต้นรักอย่างรักใคร่ คอยใส่ใจ...ต้นรักไม่กลายโศก... ฝืด ๆ หน่อยนะค่ะ กลับมาคราวนี้ ค่อนข้างจะร้าวราน อิอิ
23 พฤษภาคม 2549 18:47 น. - comment id 579156
เมื่อต้นรักกลายพันธุ์เป็นต้นโศก โลกทั้งโลกเงียบงันฝันยังฝืน แล้งความร้างห่างเหินเกินหยัดยืน ผลิดอกชื่นกลายเป็นขม น่าตรมใจ เพียรถนอมรดน้ำใจใส่ต้นรัก เพื่อดอกจะฟูมฟักเป็นรักใหม่ พริ้มกลีบกรุ่นอุ่นอวลละมุนละไม ระวังอย่าทำให้ต้นกลายพันธุ์
30 พฤษภาคม 2549 08:46 น. - comment id 580515
ขอบคุณทุกมิตรไมตรีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
