ในยามเช้า ... น้ำค้างค่ำเก่าจางหาย มีแค่ฝันคว้างเดียวดาย คิดถึงแล้วใจหาย ... ทุกที แดดโรยทาง ... คนอ้างว้างยังมองหาทุกทุกที่ สบสายตาผู้คนค้นหาคนดี แรงแดดเพียงนี้ ก็ยังหนาวเกินควานอุ่นใด ตะวันตั้งฉาก ... น้ำตาไหลพรากพราก ... หลากอารมณ์ไหว เงียบงัน การรอคอย น้อยใจ คิดถึงคนไกล ... เหลือทน บ่ายคล้อย ... ลมลอยหอบฝนมาโปรยหล่น ได้แต่ทุกข์ท้อระทดจำนน พ่ายแพ้ต่อลมฝน ปนน้ำตา เย็นย่ำ ... รุ้งร้อยลำเรียวรายเกี่ยวฝันค่า แต่ไยหนอ ... พ้อหัวใจไหวอุรา น้ำตานองหน้า ... ไม่เคยเลือน พลบตะวันลา ... อ่อนล้าระหว่างวันผันเลื่อน รอคอย เพียงเธอผ่านมาเยือน ไม่เบือนหน้าหนี อย่างที่เป็นมา ค่ำคืน เดียวดาย ... ชีวิตคล้ายจมปลักกับรอยรักไร้ค่า ริ้วริ้ว ... ปลิวสายลมพรมน้ำตา ใครหนอจะซับดวงหน้าน้ำตานอง จวบจะรุ่งสาง ... การรอคอยยังดำเนินคว้าง อย่างหม่นหมอง และนี่คือ เรื่องเล่าของคนที่เฝ้าปอง รอเธอหันมามอง ... เพื่อฟังเรื่องเล่าอันเปล่าว่าง จากคนที่รักเธอ.
ดอกดาว 22 พ.ค. 2549 10:24 น. - ID 89497 
1103
3
0
22 พฤษภาคม 2549 11:59 น. - comment id 578862
22 พฤษภาคม 2549 13:12 น. - comment id 578878
เข้ามาทักทายค่ะ
22 พฤษภาคม 2549 16:37 น. - comment id 578953
เล่าเรื่องให้คนที่รักฟัง ไม่เห็นเขาอยากฟังเลยนะคะ ใจหายจัง
24 พฤษภาคม 2549 19:36 น. - comment id 579384
เองมีแฟนเหตุกะลัยไม่บอกข้า ใยเองมาหลอกให้รักแล้วหักอก เกรียจจังเกรียจคำพูดอันโกหก เกรียจคนพูดปลดเองเลิกทำเสียที
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
