ณ ริมปิง ฉันอิงแอบแนบความเหงา รำลึกเรื่องราวสองเรา คืนก่อนวันเก่าใต้ดาวพราย วันนี้ เธอคนดีเดินทางห่างหาย ไกลเท่าไกลเกินฟ้าก็เพียงกาย ใจกับใจยังพร่างพรายด้วยใจเรา ฟ้าหมอง เมฆครองครอบฟ้าคืนเหงา จันทร์ลับดาวเร้นเซื่องเซา เล่นซ่อนเงาเงียบงันทั้งจันทร์ดาว ฝนโปรย หยาดโรยสายเป็นเส้นขาว หยดฝนกระทบพื้นน้ำพราว เป็นดอกดาวดวงน้อยคอยปลอบใจ คนดี ค่ำคืนนี้ยิ่งทวีความโหยไห้ หรีดหริ่งกรีดร้องร่ำไร เมื่อใดจะกลับมาล่ะ คนดี ที่ พงัน นั่งรำพันบนทรายหม่นสี ความเหงายิ่งเกาะกุมสุมทวี คิดถึงเธอทุกนาทีที่ห่างไกล จันทร์เพ็ญ ส่องแสงเย็นชืดชาใส่ จริงเพียงจริงคือเหงาใจ ไกลเท่าไกลคิดถึงเพียงหนึ่งเดียว เสียงคลื่น กระทบผืนทรายเพ้อคืนเปลี่ยว หนึ่งลูกเหมือนดังหนึ่งเคียว ลงกรีดเกี่ยวขีดรอยใจ เมามาย บนหาดทรายอาบแสงจันทร์ใส เพ้อละเมอถึงฝันละไม ด้วยดวงใจจดจ่อวันเจอะเจอ คนดี ฉันคนนี้คิดถึงเสมอ จึงเขียนกลอนบทนี้บอกเธอ แม้ไม่เลิศเลอแต่เพื่อเธอ คนดี แม้ไม่เลิศเลอแต่เพื่อเธอคนเดียว
คนเดินดินกินข้าวแกง 15 พ.ค. 2549 19:28 น. - ID 89272 
846
0
0
15 พฤษภาคม 2549 21:16 น. - comment id 577326
คนเดียวเท่านั้นในชีวิต คนเดียวสนิทแนบอุรา คนเดียวที่ฉันบูชา ยอดปรารถนาคนเดียวในโลก กลอนนี้อารมณืเดียวกะเพลงนี้เลยครับป๋าเปรมชอบเพลงนี้ด้วยนะเอ้อ
15 พฤษภาคม 2549 21:58 น. - comment id 577342
ใครน๊า.... ช่างงดงามดั่งพรรณนา อยากเห็นแบบสายตาที่แต่งจังครับ ชอบครับ เพราะจัง
15 พฤษภาคม 2549 22:58 น. - comment id 577364
แหะแหะ พี่หมี่เป็ด รู้สึกดีใจมากมายที่พี่หมี่เป็ดมาชม จริงๆแล้วผมชอบงานพี่มาก ไปแอบอ่านที่เวปพี่มาหมดแล้ว ส่วนตัวเองเพิ่งหัดแต่งมาได้ปีเดียวครับ และถ้าจะว่าตามตรง บทนี้ก็เอาไสตล์พี่มาใช้เยอะเหมือนกัน ฮาๆๆ ไม่ว่ากันนะครับ คุณอัสสุ ขอบคุณมากมายเช่นกัน ที่เข้ามาให้กำลังใจกันทุกอันเลย แหะแหะ ของเก่าเสียมารยาทไปมาก ที่ไม่ได้ตอบเนื่องจากแปะแล้วก็หายไปเลย ขอโทษจริงๆครับ
20 กันยายน 2550 16:54 น. - comment id 756917
แสดงว่าบ้านอยู่ฮิมน้ำแม่ปิงเดียวกั่นนิเจ้า งาหอม ล่ะน้อเจ้า...ง่อมหาก่เจ้า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
