หรือลืมแล้วรักเราครั้งเก่าก่อน มิอาจย้อนหวนคืนฟื้นความหลัง ถ้อยคำหวานเคยปลื้มลืมหรือยัง สองเรานั่งเคียงกายใต้เงาจันทร์ คงลืมสิ้นรักหวานเคยหว่านไว้ สิ้นเยื่อใยสิ้นศรัทธาว่าเคยฝัน มือกุมมือใจโอบใจใครลืมกัน เมื่อครานั้นยังนับดาวราวชั่วคืน จำเสียงลมพัดฉิวทิวมะพร้าว บอกเรื่องราวระทมสุดขมขื่น บอกถึงความทรงจำที่กล้ำกลืน เคยหวานชื่นลาลับไม่กลับมา ทอดสายตามองแต่กระแสสินธุ์ ระเรื่อยรินลับหายไม่คืนหา มิเคยคิดนั่งปลงกับคงคา เพียงวาจา ฤาฉุดรั้งให้ยั้งใจ ข้ามเวลาข้ามฝันในวันเก่า เหลือเพียงเงาทวงถามความหวั่นไหว ภาพอดีตกรีดซ้ำย้ำทรวงใน จดจำไว้มิตรภาพตราบนิรันดร์
14 พฤษภาคม 2549 09:27 น. - comment id 574826
-- - -ขอให้โชคดีใจมิตรภาพและความรักนะคะ - - -
10 พฤษภาคม 2549 15:50 น. - comment id 576231
เพราะจริงๆ ครับ สละสลวยภาษา และบรรยายอารมณ์ได้งดงาม ชื่นชมผลงานครับ จะติดตามผลงานครับ
10 พฤษภาคม 2549 16:28 น. - comment id 576234
อ่ะฮ้า..อ่ะฮ้า...ภาพนี้คุ้นๆ นะ..
10 พฤษภาคม 2549 18:32 น. - comment id 576271
อ่านะ!!!อย่างน้อยๆนะก้อทำให้เรารู้ซึ้งถึงความรักในอีกด้านนึงง่ะงับ ยินดีที่ได้รุจักงับ กาป๋มนาย MomMamSan ของับ
10 พฤษภาคม 2549 18:34 น. - comment id 576272
เอ!!!เห็นคุณดาวเคียงเดือนทัก ก้อชักคุ้นๆเหมือนกันง่ะ ครายกันน้า ภาพนี้ง่ะ ฉงฉัยจัง
10 พฤษภาคม 2549 22:06 น. - comment id 576291
อ่านแล้วน้ำตาจะไหลค่ะ ซาบซึ้งกินใจอะคะ ตรงกะชีวิตอีกแย้วววววว
10 พฤษภาคม 2549 23:37 น. - comment id 576313
กลอนงามจริง แต่รูปแหม หาคนหล่อกว่านี้หน่อยนะคะ เหมือนคุ้น ๆ ชอบกล
10 พฤษภาคม 2549 23:39 น. - comment id 576314
ใครลืมใครรักเราแต่เก่าก่อน มิอาจย้อนหวลคืนฟื้นความหลัง ลืมถ้อยวจีสัญญาคราจากกัน เหลือเพียงฝันรอยเศร้ารักเราเลือน คงลืมสิ้นสัญญาคราให้ไว้ สิ้นเยื่อใยทิ่งไปหาใครเหมือน เคยจับมือน้องประคองไว้ไยลืมเลือน รสรักเผื่อนปวดปร่าน้ำตานอง จำเสียงหวีวหวิวทิวมะพร้าว ย้ำเรื่องราวรักร้าวเราเศร้าหมอง ดังมีดกรีดแผลย้ำตามทำนอง รักเราสองละเลือนหายกลายลับตา ทอดสายตามองแต่กระแสสินธ์ รวยระรินเหมือนสิ้นใจใยห่วงหา ฝากหัวใจลอยล่องท่องธารา เพียงหวังว่าสักวันฉันพบเธอ ท่านพี่ค่ะ...ท่านพี่ต่อไหนๆๆขาหนึ่งข้างก็อยู่ในน้ำแล้วกระโดดลงไปเลยค่ะง่ายกว่านั่งท่าเต๊ะท่าเยอะจะได้เป็นอาหารปลาบ้าง55555555555
11 พฤษภาคม 2549 09:49 น. - comment id 576382
ขอให้มันผ่านไปจะได้ไหม ถ้าเธอคิดว่าเธอเจ็บ ฉันเจ็บยิ่งกว่า... ถ้าเธอคิดว่าเธอปวดร้าว ฉันปวดร้าวยิ่งกว่า... ขอให้มันผ่านไปเถอะนะ พรุ่งนี้เธออาจไม่ต้องร้องไห้ ...ฉันก็เหมือนกัน... ไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง แต่ทำเพื่อชีวิตใครอีกคน ...หวังว่าเธอคงเข้าใจ...
11 พฤษภาคม 2549 20:51 น. - comment id 576516
หายไป 3-4 เดือนกลับมาเศร้าเชียวค่ะ น้องแก้ม ยังมีพี่เป็นเพื่อนนะ..ลองไปอ่านเรื่องพี่โม้ กระทู้พี่ราชิการ หรือน้องปราณดูดิ.. แล้วจะยิ้มได้
15 พฤษภาคม 2549 10:34 น. - comment id 577169
*** ก่อนอื่น...ต้องขอขอบคุณทุกคนมาก ๆ นะคะ ที่เข้ามาทักทายกัน...ห่างหายไปนาน.... กับการเขียนบทกลอน...ต้องขัด..กระเทาะสนิม กันยกใหญ่.... ภาระหนักจึงไปตกอยู่กันคนที่เขียนร่วมด้วยจริง ๆ ช่วงนี้งานยุ่งมากค่ะ...แต่ก็คงจะไม่จากไปไหน รักและคิดถึงเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่อยู่ในบ้านกลอนนี้ตลอดเวลา ขอบคุณทุกคนค่ะ
15 พฤษภาคม 2549 15:54 น. - comment id 577246
ก็ต้อง ขอบคุณ น้ำตาอาบแก้มด้วยครับ ที่มาร่วมด้วยช่วยกัน เขียน ในวันที่หัวสมองทึบ ขอบคุณอีกครั้งครับ