ร้องไห้ให้กับอดีตและความหลัง ที่มันฝังรากลึกในความคิด มองเห็นความว่างเปล่าที่มืดมิด อยู่ในจิตที่ใกล้ชิดกับความกลัว เย็นยะเยือก ปวดร้าว กราว ถ้วนทั่ว ใจระรัวหม่นหมองมองไม่เห็น ปัจจุบันอยู่อย่างแสนยากเย็น ไม่มีใครเป็น ดั่งเช่นตัวเรา อยากจะลืมอดีตแสนร้ายกาจ ดั่งเป็นเพชรฆาต ฟาดฟันจิต อยากเหลือเกิน อยากจะมีชีวิต ที่ไม่ผูกติด กับอดีตที่ผ่านมา ใครหนอใครผ่านมาช่วยได้ไหม ช่วยลากใจฉันออกมาจากหม่นหมอง ช่วยให้ฉันนั้นมีชีวิตที่เรืองรอง ช่วยเป็นดั่ง "ทองแท้" ในใจฉัน ชีวิตนี้มีความหมายมากมายนัก ได้ประจักษ์เห็นชัดเพราะ "รักแท้" ความรักนี้ไม่มีสิ่งใดมาผันแปร คือรักจาก "แม่" ผู้ให้กำเนิดเรา แม่จ๋า...หนูรักแม่เป็นที่สุด หนูได้หลุดพ้นทุกข์ออกมาได้ ไม่มีทุกข์หรือสิ่งใดมากร่ำกราย เลือนมลายหายไปจากใจเอย ...........................................
8 พฤษภาคม 2549 22:10 น. - comment id 575785
ฝากกราบคุณแม่ด้วยนะครับ
8 พฤษภาคม 2549 22:12 น. - comment id 575787
ขอฝากเนื้อฝากตัวเป็นน้องใหม่ด้วยนะคะ และขอคำติ ชม ชี้แนะด้วยนะคะ จะพยายามคะ พยายามให้ดีที่สุดนะคะ รักคนอ่านทุกคนคะ จุ๊บ จุ๊บ
9 พฤษภาคม 2549 10:25 น. - comment id 575857
รักคุณแม่จังเลยค่ะ...
9 พฤษภาคม 2549 11:06 น. - comment id 575863
ใช่แล้วคะ รักคุณแม่ให้มาก มากนะคะ เพราะท่านคือ รักแท้ จริงๆ คะ อ้อ!!! จริงๆ แล้วก็คือ ครอบครัวของเราด้วยแหละคะ คือที่พักใจและอบอุ่นที่สุดเลยละคะ
9 พฤษภาคม 2549 12:44 น. - comment id 575889
คนเรามักไฝ่หาความรักแท้จากที่อื่น โดยไม่รู้เลยว่า \"รักแท้\" ที่แท้จริงนั้น เป็นความรักที่มาจากพ่อแม่ของเราเอง วันนี้คุณบอกรักหรือทำอะไรดีๆเพื่อท่าน หรือยัง ถ้ายังก้อรีบทำเถอะนะคะ ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ทำอีกต่อไป รักพวกท่านให้มากๆนะคะ แระก้อจะบอกว่า ชอบกลอนนี้มากๆ เลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
9 พฤษภาคม 2549 22:02 น. - comment id 576042
ขอบคุณ คุณสายลมแห่งฤดูหนาว นะคะ ที่เป็นกำลังใจให้ ขอบคุณคะ
14 พฤษภาคม 2549 08:37 น. - comment id 576955
คิดถึงจังครับ ไม่ค่อยได้คุยกันอย่างเคยนะครับ ยังสบายดีอยู่นะครับ คิดถึงเหมือนเดิม