ลาญใจ

คนเดินดินกินข้าวแกง

๑...โอ้ใจเอ๋ยใยยังห่วงยังโหยหา
ยังตรึงตราตรอมติดในจิตฝัน
ยังโศกซึมซึ้งเศร้าใต้เงาจันทร์
ยังมองหันมองหาคนลาไกล
๒...ผ่านคืนผ่านวันที่ผันแปร
ผ่านเส้นทางท้อแท้และหวั่นไหว
ผ่านพบสบตาใครต่อใคร
ล้วนผ่านไปใจต่อใจไม่ต่อกัน
๓...ลมวสันต์ผันผ่านไม่พบเจอ
ยังละเมอเพ้อหาละคราฝัน
ลมก็ทวนหวนเปลี่ยนเป็นเหมันต์
ยังไม่หยุดเพ้อฝันละวันคืน
๔...จักอีกนานสักเท่าใดโอ้ใจเอ๋ย
กว่าจะเคยคุ้นใจไม่ไขว่ขืน
เลิกจ่อมจมจ่อมใจในวันคืน
เลิกขมขื่นกับรอยลาญที่จารใจ				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    8 พฤษภาคม 2549 08:09 น. - comment id 575560

    เลิกจ่มเจ่าในความเศร้าโศก
    ยากจังนะคะ
    ให้หายลาญใจ คงไม่มีวัน
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif
  • อัสสุ

    8 พฤษภาคม 2549 08:44 น. - comment id 575591

    บรรยายสละสลวยครับ
    
    นับถือ  
    
    จะรออ่านบทต่อไปครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน