๑...โอ้ใจเอ๋ยใยยังห่วงยังโหยหา ยังตรึงตราตรอมติดในจิตฝัน ยังโศกซึมซึ้งเศร้าใต้เงาจันทร์ ยังมองหันมองหาคนลาไกล ๒...ผ่านคืนผ่านวันที่ผันแปร ผ่านเส้นทางท้อแท้และหวั่นไหว ผ่านพบสบตาใครต่อใคร ล้วนผ่านไปใจต่อใจไม่ต่อกัน ๓...ลมวสันต์ผันผ่านไม่พบเจอ ยังละเมอเพ้อหาละคราฝัน ลมก็ทวนหวนเปลี่ยนเป็นเหมันต์ ยังไม่หยุดเพ้อฝันละวันคืน ๔...จักอีกนานสักเท่าใดโอ้ใจเอ๋ย กว่าจะเคยคุ้นใจไม่ไขว่ขืน เลิกจ่อมจมจ่อมใจในวันคืน เลิกขมขื่นกับรอยลาญที่จารใจ