ขอบฟ้าโค้ง ฝั่งนั้น และฝั่งนี้ มองทุกที ดีใจ ฟ้าไพศาล แต่วันหนึ่ง คนรัก ต้องจากนาน อยากบนบาน ให้ขอบฟ้า มารวมกัน เหมือนฟ้าดึง เธอห่าง จนเกินเอื้อม ถึงใจเชื่อม ผูกกันไว้ เพียงในฝัน แต่กายห่าง อย่างนี้ อยู่ทุกวัน ถึงรักกัน อยู่ต่างฟ้า เหมือนลาเลย ด้วยหน้าที่ ต้องห่าง ต่างยอมเจ็บ คืนหนาวเหน็บ ทนได้ ไหมเธอเอ๋ย วันท้อแท้ เธอต้องเหงา เศร้าเหมือนเคย ขอบฟ้าเอย โปรดมาชิด สนิทกัน หากขอบฟ้า มารวมกัน เมื่อวันไหน ใจสองใจ ได้คืนเคียง เรียงเธอฉัน แต่ฝั่งฟ้า มิอาจ มารวมกัน เพราะฉะนั้น เราทั้งสอง ต้องอดทน
นางไม้ 4 พ.ค. 2549 12:04 น. - ID 88905 
1075
3
0
4 พฤษภาคม 2549 13:01 น. - comment id 574872
พี่พุดค่ะ รักนามปากกาน้องมากค่ะคนดี และ สำหรับบทนี้ พี่พุดแสนรักเข้าใจ..โดนใจค่ะ
5 พฤษภาคม 2549 07:43 น. - comment id 575031
5 พฤษภาคม 2549 09:09 น. - comment id 575044
ความรักเหมือนเงา กายห่างใจเงาผูกพันครับ
6 พฤษภาคม 2549 14:31 น. - comment id 575221
สวัสดีครับ....ตั้งใจมาทักทายครับ...สำหรับคนเหงา... กลอนบทนี้แต่งได้ไพเราะมากครับ....ความหมายก็กินใจครับ...ชายเหงาชอบมากครับ ....จะคอยติดตามผลงานต่อไปนะครับ
10 พฤษภาคม 2549 23:27 น. - comment id 576311
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ จะพยายามสร้างสรรค์ผลงานในยามที่เกิดไอเดียมาอีกค่ะ และจอคอยติดตามผลงานของทุกท่านเช่นกัน - นางไม้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
