แดดจัดซัดคลื่นลมแล้ง ........................... ดินแตกระแหง แห้งโรยร้างราตามการณ์ ฝนพรมเพียงปรายโปรยผ่าน ................. ร้อนเนิ่นแล้งนาน ดินรอน้ำหล่นลงมา พืชเริ่มแล้งตามดินพา ............................ ระเหยโหยหา ใบเหี่ยวแห้งขมลมวน ชื่อบานไม่รู้โรยรน- ................................. ดิ้นหาดินปน ดูดน้ำจากไหนให้ฝัน เริ่มโรยร้างราผูกพัน ............................... โอ ... รักของฉัน ฤๅ เป็นลางรักร้างเลือน รอน้ำใจใครมาเยือน .............................. มาซึ้งมิเบือน- หน้าหลบเหมือนอย่างเคยเป็น น้ำฝนประพรมพอเห็น ............................ น้ำใจสิเย็น ไหลชุ่มชื่นใจใครยล หากรับน้ำใจพอทน ................................. เปรียบปานน้ำมนต์ บานไม่รู้โรยคงบาน เหมือนใจแห้งคงสราญ ............................ รับน้ำใจผ่าน จากเธอคนดีคนไกล วอนเถอะ ... รดน้ำดอกไม้ ........................ เบ่งผลิบานใจ นะ .. เธอคนดีอย่าเบือน แดดร่มวันนี้ฝนเยือน .............................. เธอก็คงเหมือน อยากเติมน้ำใจไมตรี มาซิ .. มายิ้มคนดี ..................................... หวานล้ำยินดี เป็นโปรยฝนหล่นในใจ รักเอยอย่าร้างโรยไป ............................... ซับน้ำตาไหล ให้ฉันเถอะนะ .. คนดี.
21 เมษายน 2549 23:18 น. - comment id 572772
... หิ้วน้ำใจ...ใส่อ้อมรัก...มาตักรด คอยปัดไล่...ไรแมลงมด...อย่ามาใกล้ จะพรวนดิน...ด้วยความรัก...และห่วงใย ถนอมกิ่ง...ดูแลใบ...ให้งดงาม ...
22 เมษายน 2549 07:19 น. - comment id 572782
๐ เหลือบเหลืองใต้ร่มไม้......ใบบัง กลีบลำดวนคลี่อัง...............อุ่นร้อน นึกนาสิกแนบฝัง.................ฝากอุ่น แก้มนา แก้มก็แดงก่ำซ้อน...............ซ่านให้สูดหอม ฯ
22 เมษายน 2549 08:14 น. - comment id 572792
เติมน้ำใจให้สองถังเลยนะคะ ชอบดอกบานไม่รู้โรยค่ะ ไว้ทำพานไหว้ครู
22 เมษายน 2549 14:03 น. - comment id 572816
เป็นบานไม่รู้โรย... เพราะฉะนั้น... ห้ามโรยรา...
22 เมษายน 2549 17:46 น. - comment id 572843
ปักษาวายุ ... ขอบคุณน้ำใจหิ้วให้ฝัน ทั้งป้องกันแมลงมดคอยปัดไล่ เติบต้นดอกมิตรภาพอาบอุ่นใจ เพราะมีใครร่วมดูแลอย่างแท้จริง ขอบคุณค่ะ ... คุณสดายุ สำหรับภาพและบทประพันธ์ ขอบคุณค่ะ .... คุณเพียงพลิ้ว - ดอกไม้ไหว้ครู ใช้บานไม่รู้โรยจริงๆ ด้วยสินะคะ น้ำใจสองถัง ... มากเพียงพอที่ทำให้ดอกไม้ในใจชื่นบาน คุณภูตะวัน ตะวันรอน บานไม่รู้โรย แม้จะไม่รู้โรย แต่ก็ย่อมโรยราตามกาลเวลาถ้าหากขาดการเอาใจใส่ และ น้ำ(ใจ) ขอบคุณค่ะ ขอบคุณไมตรีและน้ำใจทุกท่านค่ะ
23 เมษายน 2549 13:26 น. - comment id 572929
หอมเอยหนอดอกจากไหน....กลิ่นหอมชื่นใจ ล่องลอยลมมา หอมเอยมิจางร้างลา....ใครปลูกกันหนา ถึงได้ชื่นใจ กล้าไม้ลูกไม้มีไหม....อยากร่วมปลูกไว้ ทำบุญร่วมกัน สวัสดีครับ...อ่านกลอนของคุณ..ปราณรดี..แล้ว....มันชวนให้แสดงความคิดเห็นมาแบบนี้ครับ...บานไม่รู้โรย เริ่มโรยรา..จับใจมากครับ