เพียงพนอ ล้อจันทร์ แต่พลันเศร้า เพราะจันทร์เขา เมินหมาง ด้วยต่างชั้น เพียงธุลี ต่างกับ ระดับจันทร์ มีเพียงฝัน ลมแล้ง ที่แห้งเฉา หากแม้นดิน เจียมตัว แค่เพียงดิน ไม่คิดบิน โบกโบย โปรยรักเขา เพียงสำนึก โบยบิน แค่ถิ่นเรา ไม่ต้องเฝ้า มองจันทร์ บนชั้นดาว อยากเป็นดั่ง ลมไซร้ ที่คล้ายคลื่น ไม่ต้องฝืน วิถี ทนใจหนาว ได้เห็นจันทร์ ระยับ ที่วับวาว สุกสกาว พร่างพราย ใกล้สายตา บนความจริง เป็นได้ แค่เพียงดิน เพียงเศษหิน แต่ใจ ยังโหยหา ยกระดับ หัวใจ ใกล้จันทรา แต่กลับคว้า น้ำคำ ไร้น้ำใจ ถ้อยทุกคำ เศษดิน ได้ยินแล้ว คงไม่แคล้ว ร้องไห้ น้ำตาไหล แต่จะร้อง เพียงครั้ง ให้สิ้นไป แล้วจะไม่ เงยหน้า ขอลาจันทร์ **ขอบคุณมากค่ะที่แวะเข้ามาอ่าน
19 เมษายน 2549 19:51 น. - comment id 572508
ถ้อยทุกคำ เศษดิน ได้ยินแล้ว คงไม่แคล้ว ร้องไห้ น้ำตาไหล แต่จะร้อง เพียงครั้ง ให้สิ้นไป แล้วจะไม่ เงยหน้า ขอลาจันทร์ ............ เลือนถ้อยคำกับสายลมข่มใจเจ็บ จะไม่เก็บนวลทองของแสงฝัน จะก้มหน้าตาต่ำ ลืมคำรำพัน ไม่จดจำคนแปรผัน ... เหมือนจันทร์แรม
20 เมษายน 2549 01:12 น. - comment id 572524
อย่าน้อยใจไปเลยก้อนหินดินก้อนนั้น ต่างกับโลกพระจันทร์ที่ตรงไหน ไม่ว่าจันทร์ โลกนี้ ดาวแสนไกล จงรู้ไว้แค่เศษจ้อยในจักรวาล จันทร์ก็ดาวดวงนึง โลกก็ดาวดวงนึง อาทิตย์ที่ยิ่งใหญ่ก็ดาวดวงนึง พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว
20 เมษายน 2549 20:15 น. - comment id 572621
ทุกถ้อยคำ เศษดิน ได้ยินแล้ว แต่ใจแคล้ว ยังห่วง พะวงหา ยิ่งกว่านั้น ความเศร้า เฝ้าตรึงตรา เพราะอุรา ยังเฝ้า มองเจ้าจันทร์ ชอบมองจันทร์ ส่วนใหญ่หลังเล่นเน็ตจะออกไปดูจันทร์ก่อนนอน แม้ไม่เห็นจันทร์ ขอเห็นดาวนั้นก็ยังดี อิอิ
23 เมษายน 2549 13:59 น. - comment id 572931
สวัสดีครับ...เพือนนักกลอนที่มีใจเหงา ๆ ....กลอนจับใจมากครับ ....โดนใจคนเหงา ๆแบบผมมากครับ
6 พฤษภาคม 2549 21:23 น. - comment id 575264
^^ชอบ