ถ้าหากความดีงามที่ทำไว้ ไม่อาจทำให้ใครเห็นคุณค่า หากสิ่งที่ทำยังดูไร้ราคา ก็จะขอเก็บไว้ดีกว่าไม่แบ่งใคร คงมีชีวิตเพื่อยู่กับตัวเอง นั่งฟังเพลงบรรเลงอย่างอ่อนไหว จะทำทุกอย่างให้เหมือนที่ตั้งใจ จะไม่รักใครจะรักตัวเองให้พอ พยายามบอกอย่างงั้นอย่างงี้ แต่ทุกทีที่เห็นเธอก็ไหวอ่อน ความเข้มแข็งหมดบฃลงไปกับสายตาอาทร เสียงพูดจาออดอ้อนก็ทำให้อ่อนใจ