แต่ความหลังครั้งมีเธอ

แว้บไปอ่านกลอน..ของคุณแสนแก้วแล้วชอบ...
เลยเอามาแต่งเทียบเคียงไว้...ในความหมายเดียวกัน..

เสียงเกลียวคลื่น ซัดสาด กระทบฝั่ง
ถึงความหลัง หวนคืน มาที่นี่
ก่อนนั้นฉัน ยังมี เธอคนดี
นั่งตรงนี้ ฟังเสียงคลื่น ชื่นดวงใจ
แต่วันนี้ ไม่มี เธออีกแล้ว
ไร้วี่แวว กลับหัน เริ่มกันใหม่
หญิงคนนี้ ไม่อาจลบ ไปจากใจ
ต้องคว้าไขว่ ความหวาน ที่ผ่านมา
ด้วยการหวน กลับมา ยังที่เก่า
ที่สองเรา รักกัน นั้นหนักหนา
ที่เธอเคย เอ่ยรัก คำสัญญา
จะรักกัน ชั่วฟ้า ดินมลาย
บัดนี้หมด สิ้นกัน ในทุกอย่าง
เคยเคียงข้าง วันนั้น กลับห่างหาย
ความทรงจำ ตอกย้ำ มีมากมาย
มองรอบกาย ใจฉัน นั้นมีเธอ
คงต้องใช้ เวลา นานแสนนาน
เพื่อลบภาพ วันวาน ที่เพ้อเจ้อ
ลบความคิด เรื่องราวครั้ง ยังมีเธอ
ให้ไกลจาก หญิงเซอๆ นั้นสักที
ไม่อาจรู้ เวลา นานเท่าไหร่
ขอให้ใจ เธอรับ ว่าฉันนี้
เคยรักเธอ ยิ่งกว่า ทุกสิ่งมี
เธอตอบแทน ความภักดี ด้วยจากลา
ในสุดท้าย ขอให้ เธอโชคดี
ขอให้มี คนรัก ที่มากกว่า
ฉันคนนี้ ที่รักเธอ ตลอดมา
ในชาติหน้า อย่าได้พบ กันอีกเลย

ด้วยอารมณ์เดียวกัน..เลยขอแต่งในเนื้อหาโครงเดียว...กันละกัน