รักมือสอง

เพชรพรรณราย

เธอเจ็บปวดรวดร้าวคราวรักสิ้น
น้ำตารินกินไม่ได้หลายคืนค่ำ
เธอร้องไห้ใจสลายชายอื่นทำ
เธอบอบช้ำระกำรักยากหักใจ
ฉันเป็นเพียงชายคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อน
มิอาจเลื่อนเปลี่ยนเป็นรักถักทอได้
เก็บความนัยใจแอบซ่อนความอ่อนไหว
มิเผยใจในรู้สึกเฝ้าตรึกตรอง
เธอเดินมาหาฉันวันทุกข์โศก
วิปโยควิโยครักหักใจหมอง
ถูกตัดรักชายหักอกน้ำตาน้อง
มาร่ำร้องมองดูเธอเพ้อรำพัน
เธอพร่ำรักมากมายทำลายของ
บ้างก็ร้องมองเหม่อเธอโศกศัลย์
ฉันคอยปลอบความบอบช้ำเขาทำนั้น
ให้ลืมวันที่ผันผ่านความร้าวราน
วันเวลาพาแผลใจให้เริ่มหาย
รักเก่าได้กลายเป็นแผลความแพ้ผ่าน
เราสนิทชิดเชื้อกันกว่าวันวาน
เริ่มขับขานสานสันพันธ์รักฉันเธอ
เขาปรากฏกำหนดกายในวันหนึ่ง
บอกคิดถึงซึ่งรักเก่าเฝ้าพร่ำเพ้อ
คืนดีกันได้ไหมเล่าเราพบเจอ
ดูเธอเหม่อคิดครวญทบทวนใจ
ฉันจึงเดินจากไปในวันนั้น
ความสัมพันธ์มั่นรักความหวั่นไหว
คงมิอาจสมมาตรรักสลักได้
จึงจากไปให้มันจบพบน้ำตา
ท่ามกลางแสงแห่งอาทิตย์ค่อยห่างหาย
ท้องฟ้าวายกลายเปลี่ยนสีที่ขอบฟ้า
ฉันยืนเหงาเศร้าใจไม่ร้างรา
ยืนก้มหน้าพาถอนใจในรักเรา
หลับตาลงหวนคะนึกถึงดวงหน้า
คงติดตราครารำพึงซึ่งใจเหงา
ป่านนี้เธอคงอยู่คู่ลำเนา
ข้างตัวเขาไม่เหงาใจจึงลืมตา
เธอมายืนตรงหน้ามาตอนไหน
แล้วทำไมไยมานี่หรือมีปัญหา
จึงเอ่ยถามตามสงสัยในวาจา
ถามเธอว่ามาหาฉันทำไมกัน
เธอควรอยู่คู่กับเขามิใช่หรือ
รักเขาคือชีวิตคิดเช่นนั้น
เราเป็นเพียงเพื่อนปลอบตอบสัมพันธ์
เหตุใดกันจึงผันหาเอ่ยมาที
เธอบอกว่ารักเขาเข้าเต็มอก
ฉันคอตกมีน้ำตาหันหน้าหนี
เธอบอกว่านั่นอดีตกรีดชีวี
ในตอนนี้ใจมีฉันมั่นดวงใจ
โผเข้ากอดพรอดพร่ำร้องร่ำไห้
ห้วงดวงใจในรักถักทอได้
รักของเธอมีค่ากว่าสิ่งใด
ฉันดีใจเธอให้รักปักษ์อุรา
แม้เป็นรักมือสองรองจากเขา
แต่ไม่เหงาเฝ้าต่อเติมเสริมคุณค่า
รักสองเราถักทอต่อสัญญา
จวบเวลามาพรากร่างมิห่างกัน