จากราตรีที่หม่นบนลานเวิ้ง ลมระเริงเลียโลมโถมกลีบหมอง ดาวยิ้มเย้ยกลีบร่วงแหลกละออง ชอกช้ำนองน้ำตาหนาวราตรี หมอกก็ลงหลงวนบนโลกคว้าง เมาน้ำค้างลาญแล้วแววศักดิ์ศรี ดอกไม้หม่นบนลานหว่านกลีบพลี หวังจะมีวันใหม่ให้ยิ้มยืน แล้วแสงทองส่องขอบฟ้ามาปลอบขวัญ รำไรนั่นแดดเยือนเหมือนปลุกตื่น บรรจงทอผ้าถักปักกลีบคืน แต่งตัวชื่นรับขวัญวันอรุณ เมื่อดอกไม้แต่งตัวสร่างมัวหมอง บานรับแดดสีทองของวันอุ่น พยับแดดแสงสะท้อนอ่อนละมุน พร้อมปกป้องกลีบกรุ่นคลายวุ่นใจ เหมือนพบรักใครสักคนบนทางคว้าง เคยโรยร้างกลับตื่นชื่นสดใส อ้อมกอดแดดปกขวัญคลายหวั่นใด คืนดอกไม้สู่โลกกว้างอย่างเคยเป็น.
19 มีนาคม 2549 21:20 น. - comment id 567240
เมื่อดอกไม้แต่งตัวสวยด้วยสร่างเศร้า บานรับเอาแสงทองตะวันฉาย กลีบชูช่องามเคียงสุขเรียงราย เศร้าโศกคลายหายลับรับตะวัน คนมีฟามรักเนาะอะไรๆก้สวยงามไปหมด
19 มีนาคม 2549 23:08 น. - comment id 567259
กุหลาบดอกนี้สวยสม หนามก็คมสุดคาด มาชมดอกไม้จ้ะ
19 มีนาคม 2549 23:12 น. - comment id 567262
อิอิ แอบมาดูรักแรกของดอกไม้ครับ งดงาม สดใส อบอุ่นมากครับ ของให้รัก ยืนยาวนะครับ ^ ^
20 มีนาคม 2549 01:20 น. - comment id 567270
พี่รุ่งจ๋า งดงามมาก ๆ ค่ะพี่รุ่ง รูปก็สวย กลอนก็งาม
20 มีนาคม 2549 05:59 น. - comment id 567292
เหมือนพบรักใครสักคนบนทางคว้าง ใจบอบบางกลับได้รับไออุ่น มิตรภาพที่อาทรและการุณย์ ฝากสายลมละมุนส่งดอกไม้ แจมค้าบ
20 มีนาคม 2549 09:39 น. - comment id 567320
ดั่งอาทิตย์ทอดวงจากสรวงศานติ์ ส่องโลกวารวันใหม่ให้สดสี น้ำค้างพรมลมลาห้วงราตรี หม่นหมอกมีละลายลับกับอรุณ เปรียบดั่งเช่นชีวิตมิผิดผัน มีโศกศัลย์เศร้าประเทืองให้เคืองขุ่น มีสุขสันต์อันประเสริฐบังเกิดคุณ เป็นกงหมุนวนเวียนเปลี่ยนทุกวาร ธรรมชาติก้อเฉกเช่นชีวิตของมนุษย์หละครับ มีสุขทุกข์หมุนเวียนเปลี่ยนไป..จึงควรที่เราจะเตรียมพร้อมสำหรับทุกข์ที่จะเผชิญและสุขที่จะพบ..ควรทำใจให้รับได้กับทุกข์และสุข..ว่าเป็นวัฏฏะ..และทำใจให้อยู่กลางๆ..นั่นจึงจะเรียกว่าเป็นความพร้อมของเราที่ทำให้มั่นใจได้ว่าจะอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงนี้ได้..