...นั่งทบทวนย้อนเวลาถอยกลับหลัง สิ่งที่หวังสวรรค์แกล้งให้ขื่นขม พบแต่ความปวดร้าวหน้าชื่นอกระทม ดั่งสายลมเพียงผ่านให้อุ่นใจ ...เคยคิดหวังวาดไปไกลสุดปลายฟ้า ภาพวิมานกลางเวหาฟ้าผ่องใส ด้วยเพราะรัก รักมากให้หมดใจ รอยแผลรักฝากไว้ความทรงจำ ...หลอกให้รักทะนุถนอมบ่มรักไว้ วันเวลาผ่านไปบอกขำขำ รู้ลึกซึ้งน้ำใจคนลืมคำ ใจบอบช้ำครั้งเดียวคงเกินพอ ...ใช้เวลาที่เหลือกับชีวิต อย่าไปคิดยึดติดสิ่งลวงล่อ ให้ความรักกับตัวเองอย่ารีรอ เลิกเล่นล้อกับไฟให้เผาตัว
15 มีนาคม 2549 18:48 น. - comment id 566604
ด้วยดวงหน้าใสใส รอยยิ้มตรึงใจนั้น ก็ทำให้ฉันไหวหวั่น นึกฝัน ไปไกลคิดว่าได้ใจเธอมาครอง หลอกให้รัก
16 มีนาคม 2549 08:27 น. - comment id 566719
เจ็บเนอะเชื่อน้ำคำแบบขำขำ
16 มีนาคม 2549 08:52 น. - comment id 566727
ไม่แปลกหรอกนะ..ที่ความฝันกับความจริงอาจสวนทางกัน เพราะทุกนาทีของคืนวัน....ย่อมเปลี่ยนแปลงบางสิ่งบางอย่างได้ และ....หากในวันหนึ่งใครบางคนอาจหมดสิ้นเยื่อใย ก็คงไม่แปลกอะไร...ที่อีกบางใคร....ต้องยอมรับให้ได้..ทั้งน้ำตา ------------------------------------------- ปล. ถึงเจ้าชาย..(พี่)..กบ..ที่น่ารัก นานๆ...ได้อ่านงานที...พี่ชายคนดี...ยังแห้ววววว...เหมียนเดิม...คิกๆๆๆ คิดถึง...เด้อค่ะ... จาก- - - น้องสาวที่น่ารัก(..กว่า..)
16 มีนาคม 2549 11:13 น. - comment id 566740
ทำได้เพียงทบทวนคิดหวนกลับ สิ่งเลยลับผ่านไปให้เลยล่วง มิอาจย้อนคืนมาอย่าห่วงหวง อนาคตอันโชติช่วงรออยู่เอย .. .. .. ไม่ได้เขียนนาน มาตอบกระทอ่นกระแท่นเหลือเกิน ..
16 มีนาคม 2549 12:46 น. - comment id 566756
ขอคุณสำหรับเพื่อนๆทุกคนที่แวะมาอ่าน ----------------------------------------------------------------- ...ขอขอบคุณ คุณดอกบัว ที่งามสง่า คุณเพียงพลิ้วที่มาคอมเม้นท์ความคิดเห็น นางสาวใบไม้น้องสาวคนใจเย็น(มั้ง) และแอบเห็นน้องกีกี้มาชื่นชม ................................................................. ขอบคุณครับ