คำ แว่ววังเวงเหว่ว้าพาใจเหงา แววตาเศร้าโหยหาพาใจหงอย พลอยรำพึงพึ่งรำพันพลันใจลอย หนึ่งใจคล้อยลอยคว้างอยู่กลางครัน เสียงกังวาลประสานช่วงห้วงคำนึง คอยคิดถึงหนึ่งคนที่ตนฝัน คุยเมื่อคืนครุ่นคิดเมื่อคราววัน คิดถึงกันบ้างไหมนะคนดี เพลงเบาเบาหวานหวานกังวาลแว่ว ดังแผ่วแผ่วพร่ำพร่ำในค่ำนี้ ยังนิ่งนิ่งคิดคิดอยู่ติดที่ คำดีดีดังดังว่ารักเธอ อยากจะบอกทุกวันไม่มีเว้น เพื่อให้เห็นว่ารักอยู่เสมอ อาจจะดูเหมือนคนบ่นละเมอ แค่จะบอกรักแต่เธอไม่เปลี่ยนไป แม้ว่ารักไม่ต้องพูดอยู่ทุกวัน แต่ก็ดันทุรังพูดจนได้ ความรู้สึกของวันนี้มีอย่างไร บอกเอาไว้ให้รู้อยู่ทุกครา รู้ว่ารักไม่ต้องพูดไม่ต้องบอก จะพูดออกได้รู้แทนเห็นหน้า ว่ารักว่าคิดถึงทุกเวลา เพื่อแทนค่าที่เราไม่อาจเจอ จะบอกรักพันครั้งยังไม่เบื่อ ไม่คิดเผื่อหัวใจให้มีเผลอ มองแต่เธอเท่านั้นไม่มีวันเบลอ ก็จะรักรักเธอไม่ลืมตา ไม่ว่ารักจะจบลงเมื่อใด แต่หัวใจดวงนี้ยังคิดว่า เธอคงอยู่ในหัวใจทุกครั้งครา ไม่ลืมว่าอย่างน้อยเรารักกัน อยากให้รู้รู้ไว้ว่าใจรัก ผู้สมัครรักนี้ไม่ลืมมั่น จะขอเป็นอย่างนี้ทุกวี่วัน จะรักเธอนิรันดร์ นะ สุทธิดา
windsaint 14 มี.ค. 2549 23:16 น. - ID 87633 
2061
1
0
30 ตุลาคม 2550 15:18 น. - comment id 779690
ว้ายยยย 0 คอมเม้นต์ เสีย๙อนะ มาคอมเม้นต์ให้ ณ ศูนย์คอมพิวเตอร์ อาคารเรียงรวมสังคม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต 30 ตุลาคม 2550 - 15:16
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
