เจ้าคือดวงดาวของพี่...ตอนที่ 6 (ถึงวันจำจาก)

ชายเหงา

...ความรักไม่ว่าจะเป็นใคร  เรื่องของหัวใจมิอาจห้ามกันได้...เมื่อรัก...เราก็มิอาจรู้ได้ว่า...จะผิดหวังหรือสมหวัง...แต่รักแล้วต้องยอมรับกรรม...โดยมิอาจห้ามได้...ใจของเราเอง...แต่ทำไหมกันนะเวลาจะรักใครเราถึงห้ามมันไม่ได้
   
ผมต้องทำยังไงผมไม่รู้
แอบรักครูผมกลั้นน้ำตาไว้
แอบรักได้ก็เรื่องของหัวใจ
แต่จะบอกยังไงควรคิดดู
การแอบรักต้องเหงาเจ็บแค่ไหน
กลั้นน้ำตาเอาไว้ใครมิรู้
นั่งหน้าห้องวาดฝันเก็บหน้าครู
คอยเรียนรู้เรียนรักแอบมีใจ
แล้วต้องทำยังไงทำยังไง
มาถึงวันจากไกลจากไปไหน
เรียนจบแล้วต้องจากทำยังไง
ก็หัวใจเรียกหาวิธีทำ
หรือต้องปล่อยความรู้สึกผมคนนี้
กาลเวลาช่วยทีลบจางซ้ำ
หรือต้องปล่อยให้ใจต้องรับกำ
ให้เจ็บช้ำจางไปกับเวลา
อยากให้เลื่อนเวลามาบัดนี้
ถึงวันที่รักจางมิเรียกหา
แต่ตอนนี้เจ็บช้ำกลั้นน้ำตา
หรือจะมาเลิกคิดถึงซึ่งวันตาย				
comments powered by Disqus
  • Silky

    14 มีนาคม 2549 00:46 น. - comment id 566219

    ก็เป็นธรรมดาค่ะเพียงแต่ว่าตัวเองต้องรุ้ว่ารักแบบไหนและจะวางตัวอย่างไร11.gif36.gif
  • ชายเหงา

    15 มีนาคม 2549 11:11 น. - comment id 566518

    ขอบคุณครับ...
  • เด็กตรัง

    16 มีนาคม 2549 03:11 น. - comment id 566676

    ไม่มีคำว่าผิดในความรัก
    ค่าประจักษ์แค่ไหนเกินกล่าวขาน
    เก็บหน้าครูใส่หัวใจทุกทุกบาน
    ให้ความงามความดีอยู่คู่ใจ
    
    ถึงวันจากจำจรเราต้องจาก
    ใช่อยากพรากครูคนดีรู้ใช่ไหม
    ความรักนั้นมีค่าเหนือสิ่งใด
    กลัวบอกไปใจคุณครูปิดรับมัน
    
    ศิษย์คนนี้เพียรเรียนเขียนความรัก
    แต่อยากนักจักหักห้ามลบตรงไหน
    ผิดไปแล้วไม่กล้าบอกชอกชั้าใจ
    เหตุอันใดสวรรค์ท่านลำเอียง
    
    ภาวนาก่อนนอนสอนความคิด
    ให้ยุติแค่นี้จนสิ้นเสียง
    เอ่ยวาจาท่าทางร้อยสำเนียง
    ลดรักเพียงก้าวต่อไปไม่ลืมครู
    
    จบแล้ววว กว่าจะจบได้  ชายเหงาคงไม่ว่านะเราแต่งอ่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน