ไกลเหลือเกินนะหัวใจ ทั้งที่กายใกล้แค่นี้ เอื้อมมือคว้ามือเธอจับไว้คนดี แต่เอื้อมไม่ถึงสักที ที่หัวใจ ทั้งที่สบตา แต่กลับรู้สึกว่า...มันไม่ใช่ ไม่ว่าจะพยามยามมองเท่าไร ไม่มีแม้เงา...หัวใจที่ให้กัน ทั้งที่พูดจา แต่ดูเหมือนว่าปิดบังฉัน พยายามไม่คิดมากเรื่องความสัมพันธ์ แต่เหมือนฉันไม่สำคัญอีกต่อไป พยามยามคิด...ทุกทาง ช่องว่างมันเกิดที่ตรงไหน หรือเกินขึ้นกลางระหว่างใจ หรือไม่มีช่องว่างใด ๆ เพราะเธอมีใครเข้ามาแทน ช่องว่าง...ระหว่างใจ