..๏ เขาเขียนกลอนรำพันถึงจันทร์เจ้า ดุจหลงเงาแล้วละเมอพร่ำเพ้อหา หวังบุหลันมีจิตคิดเมตตา รับรู้บทพรรณนาปัญหาใจ ทุกวันเขาอั้นอกวิตกหนัก รักหนอรักเสกทุกข์มารุกใส่ เสมือนสุขแทรกซ้อนซอนภายใน ยามชิดใกล้อกที่คุก็ทุเลา แสนอนาถยิ่งนักรักไร้รูป เหมือนฝากจูบปูนปั้นเพื่อปันเหงา หลายคนที่จมปลักหลงรักเรา ตอนจบเศร้าทุกรายมิวายเว้น ได้โปรดเลิกหลงเงาของเจ้าจันทร์ ตื่นจากฝันพบความจริงสิ่งที่เห็น ภาพตรงหน้าคือมายาพร่าประเด็น แท้เดือนเพ็ญที่ปรากฏมิงดงาม ๚ะ๛
อัลมิตรา 8 มี.ค. 2549 17:42 น. - ID 87438 
1677
5
0
8 มีนาคม 2549 21:43 น. - comment id 466593
ผ่านมาทักทายปรามหัวใจ เพราะจัง
8 มีนาคม 2549 20:15 น. - comment id 565187
ทำไงได้อ่ะ รักไปแล้วมันยากที่จะถอนตัว...ถอนใจง่ายกว่า..เฮ้อ..
9 มีนาคม 2549 00:50 น. - comment id 565214
บ่ได้ดอก ฮักแล้วฮักเลย
9 มีนาคม 2549 02:25 น. - comment id 565220
ดังสายลมที่พัดพานลานป่า พาใบไม้ร่วงหล่น ดังสายน้ำที่ไหลวนพัดมา พาหัวใจฉันมาใกล้เธอ จำมาจากเพลง มาบรรเลงให้เธอฟัง
9 มีนาคม 2549 09:31 น. - comment id 565229
ได้โปรดเลิกหลงเงาของเจ้าจันทร์ ตื่นจากฝันพบความจริงสิ่งที่เห็น ภาพตรงหน้าคือมายาพร่าประเด็น แท้เดือนเพ็ญที่ปรากฏมิงดงาม ๚ะ๛ สุดจะปราม --------------------- หัวใจรักยากปรามหรือห้ามได้ มักหลงใหลสรรพสิ่งแม้ยิ่งห้าม รวมเร็วยิ่งกว่าแสงที่วับวาม ทั้งอาจข้ามภพชาติพิลาศรัก ด้วยดวงจิตชิดเชื้อเหลือจะเอ่ย ความคุ้นเคยผูกพันนั้นหน่วงหนัก ใครผู้คุ้นอุ่นเอื้อกูลเกื้อรัก แม้จะหักและห้ามสุดปรามใจ ด้วยปุพเพสันนิวาสสวาทเชื้อ ตั้งแต่เมื่อปางก่อนสังหรณ์ได้ เพียงพบเจอเพ้อฝันพรั่นทรวงใน ดวงฤทัยใฝ่ปองจับจองเธอ ด้วยผูกพันมั่นหมายมาหลายภพ เริ่มแรกพบคำนึงคิดถึงเสมอ หลับยังฝันเห็นหน้าตื่นมาเก้อ ใจล้นเอ่อเปี่ยมฝันนิรันดร --------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๘ มีนาคม ๒๕๔๙
9 มีนาคม 2549 12:38 น. - comment id 565252
รูปสวยจัง....
9 มีนาคม 2549 13:52 น. - comment id 565287
ดวงจันทร์วันเพ็ญที่เห็นเต็มดวงตรงหน้า เคยรักเคยให้สัญญาต่อหน้าแสงเดือนจันทร์ฉาย จะร่วมชีวิตไม่คิดเปลี่ยนแปลงแหนงหน่าย บัดนี้เธอมากลับกลายคล้ายจันทร์คืนวันแหว่งเว้า รักเคยหวานชื่นไม่คืนกลับมาเหมือนเก่า จันทร์เพ็ญไม่เหมือนรักเราแหว่งเว้ากลับงามคงคืน อยากจะหลับอยากจะฝันตื่นพลันใจคงสดชื่น ถึงเธอเป็นของคนอื่นฉันตื่นมาเพื่อจะลืม ดวงจันทร์วันเพ็ญทีเห็นเต็มดวงตอนค่ำ หัวใจฉันแสนระกำเจ็บช้ำจนสุดจะฝืน อยากลืมรักเก่าลืมเศร้าทั้งหลับและตื่น เหมือนจันทร์แหว่งเว้ากลับคืนเต็มดวงเป็นจันทร์วันเพ็ญ แจมกลอน วอนจันทร์ของร้อยฝันไว้ครั้งหนึ่งแล้วแจมอีกก็ได้เผื่อจะได้รู้ว่า อยากจะลืมจริง ๆแต่ลืมไม่ได้
9 มีนาคม 2549 15:38 น. - comment id 565301
วันเวลาที่ความยุติธรรมพิชิตชัยชนะเหนือผู้ฉ้อฉล ยากแค้นลำเค็ญกว่า วันที่ผู้ฉ้อฉลมีชัยเหนือผู้ทรงความยุติธรรม บรรยากาศของบ้านเมืองยิ่งระอุคุกรุ่น และเต็มไปด้วยเรื่องขัดแย้ง สีสันของบ้านกลอนไทยก็ดูเหมือนว่า จะมีแต่สีทึม ขรึม วนเวียนอยู่นานวัน จริงอยู่ ที่ว่า .. สภาพภายนอกมีผลกระทบต่อจิตใจ แต่อัลมิตรายังเชื่อว่า .. ยังมีสิ่งสวยงามที่ซุกซ่อนอยู่ ... และถึงแม้ว่า จะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม อัลมิตราก็มิแลเห็นสิ่งใด เว้นแต่ความวิจิตรงดงาม.. ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่เข้ามาทักทายและต่อกลอน อัลมิตราจะขอตอบตามลำดับค่ะ คุณกุ้งหนามแดง .. ต้องหักห้ามปรามจิตอย่าติดกับ และยอมรับสิ่งนั้นคือปัญหา สมควรฤๅหลงเงาเจ้าจันทรา ? บทเรียนที่ผ่านมาอย่าลืมเลือน คุณต้นกล้า อันดามัน .. แม้นถ้อยคำสั้นสั้นกระนั้นเถิด ยังบังเกิดความปิติที่สร้างสรรค์ เราเขียนกลอนปรามใจบางใครกัน เผื่อสักวันจิตสำนึกจะตรึกตรอง คุณร้อยฝัน .. หากมิคิดปรามใจตั้งแต่แรก ยอมแบกแอกจ่อมจมความขมขื่น ภาพที่เห็นงดงามเพียงข้ามคืน ตอนเช้าตื่นอาจปรากฏทั้งหมดทราม คุณ :) .. สายลมที่พัดผ่าน ณ ลานป่า เจ้านำพาใบไม้ให้ร่วงหล่น อีกกระแสเลื่อนไหลของสายชล เจ้าอาจดลดวงใจมาใกล้เธอ คุณคนตัวเล็ก .. ฤๅเป็นเพราะบุพเพสันนิวาส ให้ประหลาดดวงจิตคิดสับสน เพราะว่าบางเหตุการณ์พาลชอบกล เหมือนเทพดลสานเชื้อเมื่ออดีตกาล แสนฉงนบางใครที่ใกล้ชิด สองดวงจิตกลับไกลไม่ประสาน ผิดจากอีกผู้หนึ่งเพิ่งพบพาน สองวิญญาณกูลเกื้อสร้างเยื่อใย คงเป็นเพราะบุญกรรมนำหนุนส่ง ยากปลิดปลงแม้นจิตคิดผลักไส แอบหลงรักจันทร์งามแม่ทรามวัย คำค่อนขอดของใครจึงไม่เกรง คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ศิลปะสุดสวยด้วยปรุงแต่ง ร่างจำแลงยากปลงจิตหลงใหล หากแต่สิ่งที่ซ่อนยังเนื้อใน รอบางใครค้นหาคุณค่างาม คุณฤกษ์ .. ท่านมิอาจปรามจิตพิศวาส แต่สามารถดึงดันดื้อฝันใฝ่ ท่านทนแม้เจ็บปวดรวดร้าวใจ สิ่งที่ท่านทำไปเพื่อใดกัน หัวใจของท่านนี้มีแค่หนึ่ง เหตุใดจึงปล่อยใจให้ไหวหวั่น เพ้อทำไมกันหนอรอรักจันทร์ ตื่นจากฝันเสียทีที่เราเตือน มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
9 มีนาคม 2549 19:46 น. - comment id 565322
นั่นน่ะซิ อัลมิตราว่าก็ถูกนะ เพื่อนกันแค่ไหน ใจเท่านั้นที่รู้ มาเสล่อ ท่ามกลางความเหนื่อยและเมาเล็กๆ
11 มีนาคม 2549 09:46 น. - comment id 565609
คุณพระจันทร์เศร้า .. :) อยากให้คลายกังวลและหายเหนื่อยค่ะ \"..ใครจะคิดอย่างไร เห็นภาพเราเป็นอย่างไร .. ก็ช่างเขา เขามีสิทธิ์คิด และพิจารณณาได้ตามปัญญาที่เขามี เราจะเป็นอย่างไร ตัวเรารู้ดี .. \" อัลมิตราได้ข้อคิดมาจากความเป็นจริง ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
