พรหมลิขิต หรือไร ดลให้พบ เคยซ่อนหลบ อยู่ไกล ใยได้เห็น ที่ผ่านมา ชีวิตฉัน มันเยียบเย็น กลับเปลี่ยนเป็น อุ่นใจ ได้ใกล้เธอ นึกถึงหน้า แอบยิ้ม อิ่มรักหวาน ยินเสียงขาน สราญใจ ใฝ่เสมอ ยามต้องห่าง ทั้งใจ เก็บให้เธอ ไม่เคยเผลอ ลืมเธอ แม้นาที ไอรักอวล ยามเราสอง ได้ครองคู่ อยากให้อยู่ อย่างนี้ไป อย่าหน่ายหนี ขอรักเรา เพิ่มพูน คูณทวี ใจเรามี กันและกัน ทุกวันไป
1 มีนาคม 2549 16:24 น. - comment id 426788
หวานซ้า...
1 มีนาคม 2549 18:51 น. - comment id 563915
สาธุขออธิษฐานด้วยคนนะ อยากให้เป็นแบบคุณเขียนอ่ะ ชอบๆ
1 มีนาคม 2549 19:35 น. - comment id 563928
รักหวานอบอวลกลิ่นอายรัก รักฟูมฟักสัมพันธ์เพิ่มมิห่างหาย ใจสองใจรักแนบแน่นมิเสื่อมคลาย รักมอบไว้ใจเราสองครองคุ่กัน บทกลอนหวานสะจริงค่ะ
1 มีนาคม 2549 23:19 น. - comment id 564000
พรหมลิขิตดลให้เราได้พบ สุขบรรจบเธอฉันอย่างฝันใฝ่ แถมรักหวานแสนชื่นดาษดื่นใจ จนทำให้มดต้อมนั่งล้อมวง หวานจริง ๆ จ๊ะ อุ๊ย โดนมดกันเลย อิอิ