ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
ที่ผ่านมาฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่เคยซาบซึ้งกับเพลงรักที่ทำให้ใจหวั่นไหว ไม่เคยรู้ถึงคำว่าแฟนหรือรักของใคร ไม่เคยคิดถึงห่วงใย ใครที่ไม่ใช่ญาติหรือเพื่อนกัน และคิดเสมอว่าคงเป็นเข่นนี้เรื่อยไป ไม่ต้องมีใครมารู้ใจอยู่ได้อย่างที่ฉันเป็นฉัน เช้าทำงาน เย็นกลับบ้าน เที่ยวเล่นบ้างเป็นบางวัน ก็ไม่เห็นว่าชีวิตจะขาดสีสันสักเท่าไร แต่เขาว่ากันว่าเมื่อไหร่ที่รักมาทายทัก ช่างยากนักที่จะชาเฉยไม่หวั่นไหว แล้วรักของเธอก็ทำให้ชีวิตของฉันเปลี่ยนแปลงไป กลายเป็นฉันคนใหม่ที่ใจอ่อนไหว ไหวเอน นี่แหละมั้งที่เขาเรียกว่า"มหัศจรรย์แห่งรัก" ที่เธอเป้นคนเข้ามาทายทักให้ฉันได้รู้เห็น พลังรักพลังใจที่เปลี่ยนฉันจากสิ่งที่ฉันเป็น มหัศจรรย์แห่งรักที่ซ่อนเร้นอยู่ในหัวใจ...ใครทุกคน
26 กุมภาพันธ์ 2549 22:13 น. - comment id 563273
แง่มๆ กลอนของพี่นี่เพราะทุกบทเลยนะคะ นู๋ป่านช๊อบชอบ แต่พี่อย่าเส้าไปเลยนะคะ นู๋ป่านคอยเป็นกำลังใจให้พี่เสมอคร่า อยากจาบอกว่า นู๋ป่านรออ่านของพี่ตลอดเลยนะ จิงๆ อิอิ **^____________^** ยิ้มไว้นะคะ สู้ๆ
27 กุมภาพันธ์ 2549 09:10 น. - comment id 563351
เป็นมหัศจรรย์แห่งรักจริงจริง เพราะรักเป็นสิ่งที่ทำให้เราเปลี่ยนแปลงได้ เปลี่ยนอย่างแรกก็คือหัวใจ เพราะเริ่มหวั่นไหวกับใครบางคน อย่างที่สองคือการกระทำ เพราะเห็นว่าเขาสำคัญกว่าใครไหนไหน จะเฝ้าคอยดูแล เทคแคร์ ห่วงใย และอยากอยู่ใกล้ๆ กับเขาทุกวัน แวะมาทักทายค่ะ กลอนเพราะมากๆๆ
27 กุมภาพันธ์ 2549 11:40 น. - comment id 563369
หนู๋ป่าน พี่ก็ชอบกลอนของหนู๋นะจ๊ะ รออ่านเหมือนกันดีนะมาแลกกันอ่าน แล้วพี่จะคอยอ่านกลอนหนู๋ป่านเรื่อยๆนะจ๊ะ