ในความจริงสิ่งฝันอันเติมแต้ม ยังยิ้มแย้มในบทกลอนดั่งนอนฝัน ที่ห่างหายหลายอย่างทางผูกพัน ไม่มีวันหลีกฝันยังรัญจวน เป็นคืนหนาวร้าวรานตระการหลบ หาแหล่งพบสบพักตร์จักผันผวน เปลี่ยนคืนหนาวคราวซึ่งจึงประมวล ขอรบกวนหลบคืนหนาวคราวรวนเร
26 กุมภาพันธ์ 2549 23:09 น. - comment id 563308
ดึกสงัด ยะเยือกพริ้ว ล่ะลิ่วแผ่ว กังวาลแว่วเรไรใจสะท้าน เย็นหนาวลมโชยโบกโยกใบลาน ดูตระหง่านไม้สูงใหญ่ในไพรพง เสียงจิ้งหรีดเรไรในไพรก้อง นกฮูกร้องค้างคาวโฉบตลบหลง นั่งหนาวสั่นกระท่อมน้อยดอยป่าดง น้ำค้างลงเหน็บหนาวพร่างพราวเย็น ก่อกองไฟไหล่หนาวใจร้าวหลบ เอียงหน้าซบซุกเข่าคู้ ดูแสนเข็ญ แรมทางป่าหลบทางรักอย่างลำเค็ญ เพื่อได้เห็นวิวสวยใสไพรพนา....
27 กุมภาพันธ์ 2549 13:25 น. - comment id 563388
อ้าว เปลี่ยนซะแล้ว กำลังจะมาบอกว่า ชอบบทที่โพสเมื่อกี้นะ ก่อกองไฟไหล่หนาวใจร้าวหลบ เอียงหน้าซบซุกเข่าคู้ ดูแสนเข็ญ แรมทางป่าหลบทางรักอย่างลำเค็ญ เพื่อได้เห็นวิวสวยใสไพรพนา.... ชอบบทนี้ค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2549 13:38 น. - comment id 563390
คืนหนาวเหน็บ..เจ็บแปล๊บที่แถบใจ คืนหนาวไป...เจ็บลึกข้างในยิ่งเจ็บกว่า คืนหนาวผ่าน...ผ่านผันให้สรรหา คืนหนาวมา...นั้นยังเหน็บให้เจ็บใจ
28 กุมภาพันธ์ 2549 18:57 น. - comment id 563641
ขอขอบคุณสีน้ำฟ้าครามาเยี่ยม น้ำใจเปี่ยมมิตรภาพมาทาบฝัน ชอบคืนหนาวคราวหนึ่งกึ่งกลอนกานท์ ขอยืนยันยื่นไมตรีที่ให้มา ขอบคุณค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ต้นหญ้า
28 กุมภาพันธ์ 2549 19:02 น. - comment id 563642
มีคุณไหนใครหนาก็มาเยี่ยม อุ่นไอเอี่ยมเปี่ยมฝันอันหยิบยื่น ขอบคุณมากจากใจให้หยัดยืน จะส่งคืนไมตรีจิตมิตรมวลกลอน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ต้นหญ้า