ช่างอึดอัดขัดอารมณ์ข่มความคิด คำน้อยนิดปิดปากไม่อยากไข เคยทะนงองอาจประหลาดนัย นี่ไฉนไยมาช้ำกับคำเธอ รักแสนรักภักดีกี่ปีแล้ว ในดวงแนวใจนั้นมั่นเสมอ วิมานวาดปรารถนามารอเก้อ ไม่เลิศเลอดั่งวันที่ฉันคิด "เลิกคิดถึงซึ่งฉันนั้นเสียนะ" คำเธอตัดพันธะว่าไร้สิทธิ์ ใครบูชาอะไรเท่าชีวิต ? ใครบูชิตอะไรไม่อยากจำ นั่นดอก ตะแบกที่แตกบาน อยู่ในเงาลำธารเมื่อวานค่ำ ลอยมาจากที่ไหนใครเนานำ ชื่นฉ่ำ อยู่ในสายน้ำนั่น อึดอัดขัดอารมณ์ข่มความคิด ฉันนั้นผิดอีกแล้วแม่แก้วขวัญ หว่างวันนี้ขณะที่พี่เงียบงัน พี่แอบปันรู้สึกนึกถึงเธอ ด้วยรักและคิดถึง / แทนคุณแทนไท
แทนคุณแทนไท 23 ก.พ. 2549 16:34 น. - ID 86936 
1823
8
0
23 กุมภาพันธ์ 2549 17:26 น. - comment id 562762
เมื่อไม่เจอกันก้อคงทำได้แค่ความคิดถึง แต่ทุกนาทีที่เจอ...เรากลับไปนึกถึงใคร...
23 กุมภาพันธ์ 2549 17:27 น. - comment id 562763
อ้อ...ลืมไป จะถามว่าดอกไม้อะไรน่ะ อยากรู้...
23 กุมภาพันธ์ 2549 17:27 น. - comment id 562764
แหม!!!น่าฉงฉานจังอ่ะ เอาใจช่วยนะงับ คืนดีกันเร็วๆน้างับ
23 กุมภาพันธ์ 2549 17:29 น. - comment id 562765
ใจจาตรงกันไรปานนั้น้า คุณPinkMount กะลังอ่านอยู่เหมือนกันงับ
23 กุมภาพันธ์ 2549 17:30 น. - comment id 562766
ดอกตะแบกจ้า สวยนะ ว่าไม๊งับ อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2549 17:38 น. - comment id 562768
อ๋อเหรอ...เออเซ่อจริงจริงเลย เนี่ย...ดอกไม้ประจำโรงเรียนเก่าง่ะ คือ...จบมานานมาก....ลืมไปได้...
23 กุมภาพันธ์ 2549 17:50 น. - comment id 562773
5555 โรงเรียนหน่ายเหยอ อยากรุจังงับ อิอิอิ
24 กุมภาพันธ์ 2549 08:07 น. - comment id 562882
เจ็บนะคะเวลาที่คิดถึงใคร แล้วเขาถามว่าคิดถึงอะไรมากมาย แต่ยังไงก็คิดถึงเสมอ
24 กุมภาพันธ์ 2549 08:30 น. - comment id 562893
ฟ้าใกล้สว่างแล้ว... จันทร์เสี้ยวสีสุก กับหมู่ดาวที่กระพริบพราวบนราวฟ้า เริ่มอ่อนแสง แต่ยังคงความงดงาม... นึกสงสัย.. ท้องฟ้าอันมืดมิดรู้สึกอย่างใดหนอ ในคืนที่ไร้ดาว ไร้เดือน แหงนเงยเมื่อใดก็พบแต่ความว่างเปล่า ไร้คนสนใจ แต่คือคืนวันอันอิสระ วันที่ฟ้าเป็นฟ้า งดงามอยู่กับความเป็นตัวเอง ก็ แ ค่ ส ง สั ย.. .. ผ่านไปอีกคืน.. เหมือนเดิม ๆ ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นแล้วก็จบลง เหมือน ชี วิ ต อุบัติขึ้นแล้วแตกดับ เวียนว่ายอยู่บนโลกใบนี้ไม่มีเปลี่ยน โลกที่ไม่เคยรับรู้ต่อสิ่งใด.. ไม่รับรู้ถึงความทุกข์ยาก ความเศร้าโศก ความสูญเสียที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ โลกที่ยังคงหมุนไป.. ขณะที่ทุกสิ่งบนโลกก็ยังดำเนินต่อไป.. เหมือนเดิม.. ดอกไม้ยังบาน ยังร่วงโรย.. ลมยังคงพัดเย็น... แสงจันทร์ที่เคยสาดส่องลงมาอย่างอ่อนโยน ชั่ ว ข้ า ม คื น.. ก็เลือนหาย ไ ม่ มี อ ะ ไ ร เ ป ลี่ ย น .. .. ดวงดาวอ่อนแสงลงไปทุกที เหลือเพียงจันทร์เสี้ยวสีสุกที่ยังคงครอบครองท้องฟ้ารุ่งสาง สัญญาณแห่งเช้าวันใหม่มาเยือน วันที่ต้องลุกขึ้นมาเผชิญกับความจริง ที่ไม่ว่าจะชื่นสุขหรือทุกข์เพียงใด ก็ต้องต่อสู้กับมันต่อไป ตราบเท่าที่ลมหายใจยังไม่ขาดหาย นั่นคือสัจธรรม... .... ยิ้มนะคะ.. สู้.!.. สู้.!..
24 กุมภาพันธ์ 2549 13:31 น. - comment id 562970
ก็คิดถึงกันได้หลายแบบ ถ้าแบบคิดถึงแล้วต้องขอโทษนี่ คงโลดโผนหน่อย อิอิ
24 กุมภาพันธ์ 2549 15:32 น. - comment id 563002
:)
25 กุมภาพันธ์ 2549 05:28 น. - comment id 563092
แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ...
25 กุมภาพันธ์ 2549 16:05 น. - comment id 563161
...คิดถึง...ต้องขอโทษด้วยหรือ...น้องแทน...พี่ตุ้มเป็นงง...อ่ะนะ...ไม่เข้าใจจ๊ะ....
25 กุมภาพันธ์ 2549 20:17 น. - comment id 563196
อ่ะน่ะ คิดถึงใครจ๊ะ คุณแทน
25 กุมภาพันธ์ 2549 22:37 น. - comment id 563218
4 มีนาคม 2549 15:37 น. - comment id 564513
มากน้อยกาลในการคิด อาจไม่ใช่ประเด็นสำคัญเสมอไป แต่รายละเอียดในใจนี่สิ... บางคราวของหวานทานไปพอกลืนอาจขมคอ บางคราวของไม่ทานกลืนไปอาจทั้งหวานและหอม พี่แทนคนดี ไม่เศร้านะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
